اژدهاي زرد در صنعت قطعه سازي چه مي خواهد؟

اگر در حال حاضر خودروسازي در دنيا صنعتي پيشتاز و معتبر لقب گرفته، نبايد فراموش کرد که پايه هاي آن ريشه در قطعه سازي دارد و اگر صنعت قطعه سازي بلغزد، خودروسازي نيز خواهد لغزيد و اين در شرايطي است که رابطه قطعه سازان و خودروسازان هرچند به گفته خودشان مسالمت آميز و همکارمدارانه است، اما نبايد فراموش کرد در مواقعي هم بحراني و تنش زا نيز بوده است.

صنعت قطعه سازي ايران پس از گذر از روشهاي توليد سنتي و گرايش تدريجي قطعه سازان به بهره گيري از علوم و فنون جديد، کم کم در شرف ورود به جمع قطعه سازان معتبر جهاني است.

مي توان گفت، طي دهه اخير در توسعه صنعت خودروسازي و اوج گيري کمي توليد، قطعه سازي نقش محوري را ايفا کرده است. در حال حاضر حدود دو هزار قطعه ساز کوچک و بزرگ به صورت مستقيم و غيرمستقيم با خودروسازان کشور همکاري و قطعات مورد نياز خطوط توليد و بازار لوازم يدکي را تأمين مي کنند.

اما متأسفانه در حال حاضر صنعت قطعه سازي کشور با تنگناهاي مالي مواجه است و حتي با پيگيريهاي انجام شده از سوي مقامات دولتي براي دريافت تسهيلات به قطعه سازان در سالهاي گذشته براي حل بخشي از مشکلات اين صنعت راه به جايي نبرده است و مشکلات قطعه سازان به قوت خود باقي است.اما مشکلات صنعت قطعه سازي فقط به مشکلات مالي ختم نمي شود؛ زيرا با وجود اينکه چند سالي است تمام بخشهاي صنعت کشور به نوعي متأثر از کالاها، قطعات و مواد اوليه چيني شده است، گويا دامنه نفوذ اين قطعات به صنعت خودرو کشور نيز سرايت کرده است، بويژه در سالهاي اخير استفاده از قطعات چيني در خودروهاي داخلي و سيستم خدمات پس از فروش افزايش يافته است.

شائبه تحويل قطعات چيني بي کيفيت به جاي قطعات توليد داخل، از سوي قطعه سازان به خودروسازان مدتي است که نه تنها حاشيه هايي را در اين صنعت به وجود آورده است، بلکه زنگ خطري نيز براي خودروسازان کشور است که به صدا درآمده است. به طوري که اين موضوع در يک سال گذشته شکل جدي تري به خود گرفته و همه نگاه ها را به سمت تأمين کنندگان قطعات صنعت خودرو معطوف کرده؛ زيرا بازار حدود 1200 ميليارد توماني قطعه در ايران بسيار وسوسه کننده بوده و سود عده اي در واردات قطعات بي کيفيت از چين براي در دست گرفتن بخشي از اين بازار است.

به نظر مي رسد، مسيرهاي ورود قطعات چيني به کشور، مشخص و شفاف نبوده و به همين دليل آمار دقيقي نيز در اين زمينه وجود ندارد . با نگاهي به بازار متوجه خواهيم شد، حجم قطعات بي کيفيت چيني به شدت افزايش يافته است، در اين شرايط مشخص نيست چه مکانيسم هايي وجود دارد که به جاي حمايت از توليد داخلي، قطعات بي کيفيت چيني به راحتي وارد کشور مي شود.به هر حال سازمانهاي نظارتي بايد به اين پرسش پاسخ دهند که چگونه جان هزاران مصرف کننده خودروهاي داخلي فداي منافع چند واردکننده مي شود تا مردم سوار خودروهايي شوند که برخي قطعات آنها بي کيفيت بوده و در کمترين خسارت، هزينه هاي بهره برداري از خودرو را افزايش مي دهد.