وزیر کشور چگونه به ستاد ضد روحانی پاس گل داد؟ / چه کسی باید از مناظره زنده نگران باشد؟ روحانی یا کسانی که هنوز دردهای مناظره ۹۲ را بر تن دارند؟

این اظهارنظر طلایی باعث شد، تا چند روزی رسانه های زنجیره ای مخالف روحانی، گزارش ها و مصاحبه هایی علیه دولت تولید کنند. کافیست روزنامه ها و رسانه های آنلاین منتقد دولت را در این چند روز مرور کنید تا دریابید، چه خوراک خوبی به آنها برای حمله به روحانی داده شده است. خوراکی که به همینجا هم ختم نخواهد شد و با این دست سخنان نسنجیده، تا پایان دوران انتخابات هم در اختیار آنها قرار خواهد داشت و مدام روحانی را به ترس از رویارویی با رقبا و منتقدین متهم خواهند کرد. 

با این حال، باوجود تلاش روحانی برای اصلاح اقدام وزیر کشور و چندین بار تماس تلفنی با او، رحمانی فضلی گام بلندتری در زمین طراحی شده طرف مقابل گذاشت و همچنان از لزوم برگزاری مناظرات غیر زنده سخن گفت. آیا واقعا وزیر کشور می داند و اگاه است که این اقدام و رفتارش، هزینه ای به مراتب بیش از حملاتی که منتقدین می توانند به عملکرد روحانی وارد سازند، به دولت تحمیل کرد؟ پس ایشان بهتر است بداند که با این سخن غیر منتظره، چنان پاس گلی به رقبای روحانی و رفقایشان داده شد که شاید تا پایان انتخاباتی بهانه ای بهتر از این برای تاختن به رئیس جمهور پیدا نمی کنند. در حقیقت، خروجی چنین رفتاری از سوی وزیر محترم کشور، تنها گرم تر کردن توپخانه رقیب علیه دولت و روحانی بود. همین حالا رسانه های طرف مقابل با فریاد بر اینکه روحانی می ترسد و رئيس جمهوری یارای ایستادن مقابل منتقدین را ندارد و چه و چه، گوش فلک را کر کرده اند. 

وزیر کشور همچنین در میانه ی سخنانش، از خدشه دار شدن امنیت در جامعه بوسطه ای پخش زنده مناظره ها گفت. اما سوال این است کدامیک از کاندیداهای محترم امکان طرح موضوعاتی خلاف امنیت ملی را دارند؟ هر کدام از این شش بزرگوار ممکن است، با عنایت به آرای عمومی رئیس جمهوری اسلامی ایران شوند و طبیعتا ساعت ها به صورت زنده برای مردم سخن خواهند گفت. در چنین شرایطی وزیر کشور چگونه می تواند، از امنیت و نگرانی سخن بگوید؟ وقتی شورای محترم نگهبان صلاحیت این ۶ شخصیت را تایید کرده، به این معنیست که از نظر این نهاد، هر یک از این افراد می توانند از ابتدای خرداد، رئيس جمهوری آینده ایران باشند.