به گزارش انتخاب به نقل از ایسنا، متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
رقبای ارجمند، حضرات آقایان نامزدهای محترم دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری
سلام علیکم
اولین مناظره برگزار شد و شاهد مواردی بودیم که نمی توان در برابر آن ساکت ماند. این جانب از مدافعان برگزاری زنده مناظره بوده ام و همچنان معتقدم نباید از «آزادی» مقید به قانون ترسید و به بهانه امنیت، جریان آزاد اطلاعات را متوقف ساخت. از این رو از موضع وزیر محترم کشور رنجیدم، که اگر ایشان نتوانند اعتماد کنند که نامزدهای انتخابات (که شورای نگهبان بدقت گزینش کرده اند) مصالح ملی را رعایت می کنند؛ چگونه انتظار دارند مردم اعتماد کنند که رویه حذف اشتباهات رییس جمهور حاضر در قدرت - که بارها در سالهای اخیر در پایگاه اطلاع رسانی دولت رخ داده- در مناظرات غیرزنده تکرار نخواهد شد؟
به لطف الهی در آن تصمیم تجدید نظر شد و برکات آن را در افزایش شور انتخاباتی دیدیم. از برکات این حرکت، شفاف سازی، رفع شبهات و وادار کردن به پاسخگویی مسئولان بود که ان شاء الله نتیجه نهایی آن را در مشارکت گسترده مردم در انتخابات خواهیم دید.
اما همان گونه که نباید از تن دادن به نقد در اتاقی شیشه ای و در برابر داوران اصلی که مردم اند، گریخت؛ چند نکته را نیز نباید از نظر دور داشت:
نخست آنکه فراموش نکنیم که علاوه بر تقوای الهی که ما را به «راستی و درستی» دعوت می نماید، رشد رسانه ها و نظارت عمومی به مرحله ای رسیده است که امکان انکار وعده ها و عملکردها دیگر از نظریاتی همچون «دروغ بزرگ» پیروی نمی کند و درجا رسوایی پدید خواهد آورد. باید به نحوی سخن گفت و وعده داد که فرداها ما را توان عمل به آن باشد.
دیگر آنکه فراموش نکنیم در کنار مردم، دشمن نیز نظاره گر این مناظرات است. نباید سخنان ما به گونه ای باشد که برای منکوب کردن رقیب یک موضوع استثنائی را به اندازه ای بزرگ نماییم که خود خوراکی برای دشمن فراهم آوریم و یا در شکلی بدتر، دشمن را برای بهره گیری از مواضع و عملکرد خود به طمع اندازیم.
و از همه مهمتر، ضمن ضرورت بیان شفاف و صریح سخنان و بیان نقد بی پرده، مراقب باشیم که گرفتار «جدال و مراء مذموم» به جای «جدال احسن» نشویم و به دام هتاکی و مسئولیت گریزی نلغزیم. نباید به احساس و عصبیت مجال غلبه بر منطق داد. نادیده گرفتن نقاط قوت و سیاه انگاری هرآنچه در گذشته بوده است (بخشی از آن از یک سو و بخشی دیگر از طرف مقابل) خلاف انصاف و اخلاق نبوی است که قرار بود الگوی حکومت ورزی ما باشد. چه نیکو است امکان انتشار سند برای مخاطبان در هنگام استدلال مهیا گردد تا با بیان مبانی گفتگو به شکلی دقیق تر و درست تر، به تصویری واقعی تر از حقایق دست یابیم. صحنه مناظره دیروز این نگرانی را پدید آورد که مبادا مسائل فرعی را بر اصلی اولویت دهیم و یا دوست را به خاطر خطایی دشمن بینگاریم و دشمن خونی و معاند را به بهانه لبخندی دوست فرض کنیم.
امید دارم شما همراهان و رقبای ارجمند در روزهای باقیمانده تا انتخابات با تقویت نقاط قوت مناظره دیروز و اصلاح نقاط ضعف آن، بیش از پیش به ابعاد ایجابی برنامه خود بپردازید و ابعاد علمی نظریات خود را وجهه همت قرار دهید و مباد که خناسانی «دیوسازی از رقیب» را برای «فرار از پاسخگویی» بر ما تحمیل نمایند. به گمان این شریک شما در رقابت، از نقاط ضعف مناظره دیروز، پنهان ماندن زوایای مورد سؤال در برنامه برخی رقبای ارجمند و رجحان کشمکش به جای پاسخ به سوالات طرح شده بود.
سید مصطفی آقامیرسلیم
9 اردیبهشت ماه 1396