پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : فارن افرز نوشت: تنور انتخابات در ایران گرم شده است.
به گزارش انتخاب به نقل از نامه نیوز، 20 آوریل شورای نگهبان قانون اساسی ایران لیست هزار و 636 نفره ثبت نام کنندگان برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری را به 6 نفر کاهش دادند. افراد نهایی حاضر در این انتخابات شامل حسن روحانی رئیس جمهور کنونی، ابراهیم رئیسی اصولگرا و تولیت آستان قدس رضوی، محمدباقر قالیباف شهردار تهران، اسحاق جهانگیری معاون رئیس جمهور ایران و مصطفی هاشمی طبا و مصطفی میرسلیم وزرای میانه رو و اصولگرای سابق. افراد شاخصی که از لیست نهایی نامزدها بازماندند می توان به محود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق اشاره کرد که برخلاف توصیه رهبر ایران به همراه حمید بقایی معاونش در این انتخابات شرکت کرد.
اگر انتخابات ریاست جمهوری سال 2013 شاخصی باشد، اکنون میانه روها باید بر سر روحانی ائتلاف کنند. در آن سال، محمدرضا عارف رئیس کنونی لیست امید به حمایت از روحانی برخواست. اکنون نیز جهانگیری و هاشمی طبا می توانند به خوبی خواسته های اصلاح طلبان را پیگیری کنند، جناحی که به طور کلی از میانه روهای اعتدال گرا حمایت می کند و اکنون نیز اعلام کرده است که از روحانی حمایت می کند. علی لاریجانی نیز اقدام مشابهی صورت داده است. وی رئیس اصولگرای مجلس ایران است و به تدریج از تندروها فاصله گرفته است.
آنطور که برخی از اصلاح طلبان عنوان کرده اند، کاندیداتوری جهانگیری تنها به این دلیل بوده است که اگر شورای نگهبان روحانی را رد صلاحیت کند وی در این رقابت ها حضور داشته باشد. همین موضوع نیز درباره مصطفی هاشمی طبا صدق می کند که در انتخابات 2001 ریاست جمهوری نیز حضور ناموفقی داشت.
با فرض اینکه روحانی رای اعتدال گرایان را داشته باشد می تواند شانس انتخاب مجدد در مقابل رئیسی و قالیباف را به دست بیاورد. در زمینه اقتصادی، تجربه مدیریت آستان قدس رضوی تا اندازه ی کمی برای رئیسی مزیت محسوب می شود. علاوه بر این رئیسی برخلاف روحانی هنوز تجربه ای در عرصه سیاست خارجی از خود نشان نداده است. چشم انداز انتخابات قالیباف نیز در شرایطی بهتری قرار ندارد. اتهامات در زمینه های مختلف علیه قالیباف را نباید فراموش کرد اما برگزیت و ترامپ را هیچ کس حدس نمیزد و شگفتی ممکن است رخ دهد.
تاریخچه ایران از سال 1980 نشان می دهد که انتخاب مردم در پای صندوق های رای می تواند به طور قابل توجه و مهمی بر رزندگی شخصی و روابط ایران با جهان تاثیرگذار باشد. به طور مثال خاتمی و احمدی نژاد به عنوان روسای جمهور ایران دیدگاه متفاوتی از جامعه ایران ایجاد کردند. همین شرایط اکنون میان انتخاب مجدد روحانی و پیروزی تندروها در ایران وجود دارد.