عصر ایران نوشت: «دهم مهر ۱۳۶۰ مردم ایران برای سومین بار پای صندوق‌های رأی رفتند تا بعد از فرار ابوالحسن بنی‌صدر و شهادت محمدعلی رجایی، رئیس‌جمهور کشورشان را انتخاب کنند. در آن انتخابات، آیت‌الله خامنه‌ای با کسب بیش از ۹۴ درصد آرا پیروز رقابت‌های شدند. موضوع این نوشتار البته پرداختن به تاریخچه آن انتخابات نیست. غرض مقایسه‌ای است بین پوستر تبلیغاتی آیت‌الله خامنه‌ای با آن چه امروز و بعد از ۳۶ سال توسط کاندیداها به مردم وعده داده می‌شود.
در پوستر تبلیغاتی ایشان آمده بود: «حکومت اسلامی آن حکومتی است که مردم را به فکر کردن دعوت می‌کند و هدایت ذهن مردم را به عهده می‌گیرد.»
شعارهای انتخاباتی، تابعی از افکار عمومی و نیازهای روز جامعه است. نگاه کنید که در سال ۱۳۶۰ دغدغه‌های مردم چه بوده است که شعار انتخاباتی کاندیدای پیروز «دعوت به تفکر» بوده است ولی ۳۶ سال بعد از آن انتخابات و ۳۹ سال بعد از انقلاب اسلامی، کار به جایی رسیده و آن قدر تنزل یافته‌ایم که کاندیداهای ریاست‌جمهوری برای کسب رأی مردم، چوب حراج به منابع ملی زده‌اند و مسابقه یارانه راه انداخته‌اند؛ یکی از سه برابر کردن یارانه سه دهک کم برخوردار سخن می‌گوید و آن دیگری می‌گوید این که چیزی نیست. اگر به من رأی بدهید، ماهانه به هر کدام‌تان ۱۵۰ هزار تومان پول نقد خواهم داد!
واقعاً چه بر جامعه ایران گذشته است که از محور بودن شعار دعوت به تفکر به این جا رسیده‌ایم که کاندیداهای ریاست‌جمهوری که به عنوان صلحای قوم از طرف شورای نگهبان تأیید شده‌اند، وعده پول می‌دهند؟
آیا نیاز نیست مسیر پیموده شده مورد تجدید نظر جدی قرار گیرد؟ و به راستی آخر و عاقبت این جامعه چه خواهد شد؟ کسی نگران نیست؟»