یدالله جوانی: نزدیکان احمدی نژاد متهم به فساد مالي، اقتصادي، اخلاقي و امنیتی هستند

یدالله جوانی در صبح صادق نوشت: مدتي است در فضاي سياسي كشور سخن از يك جريان انحرافي شكل گرفته در حاشيه دولت در ميان است و عناصري از وابستگان اين جريان مانند شريف ملك زاده به دليل اتهاماتي كه بر آنان وارد شده در بازداشت به سر مي برند. درخصوص اين جريان سه ديدگاه وجود دارد:

1- گروهي وجود جريان انحرافي را يك توهم دانسته و معتقدند، طرح جريان انحرافي در فضاي سياسي كشور و نسبت دادن آن به دولت، يك بازي سياسي از سوي مخالفان و رقباي احمدي نژاد است و كساني كه اين موضوع را مطرح مي كنند به دنبال اهداف سياسي هستند.

2- گروهي ديگر جريان انحرافي را نه تنها يك واقعيت، بلكه با بزرگنمايي غيرواقع بينانه، آن را معادل دولت دانسته و بر اساس چنين نگرش افراطي، سلامت و مشروعيت دولت را با علامت سوال مواجه كرده و خواهان پايان زودهنگام دولت دهم هستند.

3- گروه سوم بر اين باورند كه جريان انحرافي توهم نيست و از واقعيت خارجي برخوردار است ولكن اين جريان را معادل دولت نمي دانند. اين ديدگاه بر اين نكته تأكيد دارد كه بايد حساب جريان انحرافي را از دولت و احمدي نژاد جدا كرد و در عين دفاع و حمايت از كليت دولت، در چارچوب قانون با جريان انحرافي و عناصر آن برخورد كرد.

از ميان سه ديدگاه مذكور، ديدگاه سوم صحيح بوده و اسناد و مدارك موجود آن را تأييد مي كند. كساني كه ديدگاه دوم را دارند، عمدتاً كساني هستند كه از ابتدا با پيدايي و شكل گيري تفكر و انديشه اصولگرايي نسبت به منافع زياده خواهانه خود احساس خطر كرده و جهت گيري هاي دولت نهم را برخلاف ديدگاه ها و اميال خود ارزيابي كرد ه اند. اين گروه ها و افراد برجسته متعلق به اين ديدگاه، پيدايي جريان انحرافي در دولت را فرصت طلايي براي خارج كردن دولت كنوني از صحنه ارزيابي كرده و تصور مي كنند با چنين اقدامي مي توانند، مهر تأييدي بر ديدگاه ها و مواضع خود در سال هاي قبل زده و افكار عمومي را نسبت به حقانيت ديدگاه هاي خود متقاعد سازند.

در اين نوشتار، تمركز بر روي ديدگاهي است كه جريان انحرافي را از اساس يك توهم مي داند و معتقد است مخالفان و رقباي دولت با اهداف سياسي به اين موضوع دامن مي زنند.

نويسنده معتقد است تا زماني كه مسائل و موضوعات نسبت داده شده به جريان انحرافي موردنظر، صرفاً در حوزه مباحث نظري بود، اين ديدگاه را مي توان قابل تأمل دانست و به سرعت آن را رد نكرد، لكن اكنون واقعيات تلخي رخ نمايانده كه موضوع را از دايره اختلاف ايده، نظر و سليقه فراتر برده و اين واقعيات تلخ، ادله محكمي براي انحراف اين جريان مي باشد. به عنوان مثال، اگر تمامي مسائل مرتبط با اين جريان انحرافي، خلاصه مي گشت به موضوعاتي چون دوستي مردم ايران با ملت اسرائيل!، نگاه خاص به موسيقي، حجاب و عفاف، مديريت انبيا و حتي مكتب ايراني، تمامي اين موارد قابل بحث و نقد بود و پس از بررسي هاي گوناگون بايد به قضاوت مي نشستيم كه آيا صاحب اين نوع ديدگاه ها داراي انحرافات فكري قابل ملاحظه هستند يا خير؟

اكنون افرادي كه از جريان انحرافي و يا منتسب به عناصر اصلي اين جريان، در بازداشت به سر مي برند، اتهامات آنان، طرح و يا دفاع از ديدگاه هايي خاص در حوزه مسائل نظري مانند آنچه گذشت، نمي باشد.

 اين افراد متهم به فساد مالي، اقتصادي، اخلاقي و بعضاً اتهامات امنيتي هستند. اگر افرادي متهم به فساد مالي يا اخلاقي باشند و براي اين اتهامات، اسناد و مدارك محكمه پسند به اندازه كافي وجود داشته باشد، ديگر نمي توان بازداشت و برخورد با آنان را سياسي دانست و از اساس وجود يك جريان انحرافي را انكار و آن را توهمي دانست كه ساخته و پرداخته رقبا و مخالفان دولت است. وقتي برخي از افراد بازداشت شده، از فساد مالي مهره هاي اصلي جريان انحرافي سخن مي گويند و براي صحت اين اعترافات، اسناد و مدارك جداگانه نيز وجود دارد، ديگر نمي توان وجود انحراف در اين افراد را توهم دانست.

در چنين وضعيتي است كه به راحتي مي توان با احراز فساد مالي و اخلاقي كساني كه دم از امام زمان (عج) و ارتباط خود با آن حضرت مي زنند، به اين نكته پي برد كه اين افراد با سوءاستفاده از موضوع مهدويت، به دنبال اغراض و اميال دنيايي خود هستند و بديهي است جرياني كه از اعتقاد مردم به مهدويت و فرهنگ انتظار استفاده ابزاري مي كند، هيچ خط قرمز ديگري را براي رسيدن به اهداف خود منظور نمي كند و اين نوع نگرش و رفتار، يعني اوج يك انحرافي كه مي توان تصور كرد.