پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : اعتماد نوشت: كيفيت نامرغوب نان هاي موجود در سطح شهر به دليل آرد بي كيفيت و متولي و ناظر بر صنعت نان در كشور تبديل به وضعيت هشدار دهنده اي در سطح جامعه در افزايش برخي سرطان ها و افسردگي در نتيجه مصرف اين نان ها موجب شده است.

به گزارش انتخاب، افزايش نارسايي هاي روده، افزايش برخي سرطان ها، افزايش احتمال بروز بيماري ها و حمله هاي قلبي، چاقي و افزايش خطر ابتلاي به ديابت نوع دوم و كاهش مقاومت در برابر انواع عفونت ها از عواقب ناشي از كمبود سبوس گندم است كه بر سلامت مردم تاثير مي گذارد.

مركز پژوهش هاي مجلس با بررسي تبعات جداسازي سبوس گندم بر سلامت مردم تاكيد كرد افزايش عصبانيت، پرخاشگري، افسردگي، تنش هاي رواني، خستگي هاي مفرط، كوفتگي بدني، بي حوصلگي و در نتيجه كاهش شادابي جامعه نيز از ديگر عوارض ناشي از جداسازي سبوس از آرد هستند.

به گزارش روابط عمومي اين مركز مصرف متناسب 6 درصد سبوس گندم (آرد با درجه استحصال بالا) موجب كاهش احتمال انواع نارسايي هاي جسمي و روحي بويژه نارسايي هاي روده يي و سرطان روده بزرگ، چاقي، بيماري هاي قلبي و عروقي، ديابت نوع دوم و همچنين انواع سرطان ها و در نتيجه كاهش 15 تا 40 درصدي ميزان مرگ و مير خواهد شد.

رعايت نشدن پروانه استاندارد اجباري آرد يكي از دلايل جداسازي سبوس از آرد گندم است. علاوه بر اين مركز پژوهش هاي مجلس در گزارش خود تنگناها، مشكلات و كمبودها در استانداردسازي كيفي آرد گندم را اينگونه برمي شمارد:
    
نبود هماهنگي بين سازمان ها و ارگان هاي مختلف مرتبط با صنعت آرد و نان كشور، ضعف نظارت و ارزيابي، ضعف آموزش در سيستم فرآوري آرد، پايين بودن سطح دانش فني توليد و كهنه بودن تجهيزات توليد آرد، انجام آزمايش هاي كنترل كيفيت با متدهاي مختلف، نبود الگوي تكليفي از ناحيه ستانده نهايي كه مشخص نيست چه نوع آردي با چه تركيبي و با چه شرايطي بايد براي كدام نان توليد شود. كيفيت كم انبارداري، نبود انگيزه براي افزايش كيفيت گندم توليدي و نبود اختيار انتخاب مواد اوليه (گندم) براي بهبود كيفيت.»

بر اساس گزارش مركز پژوهش هاي مجلس در يك بررسي از 45 مطالعه انجام شده روي 20 نوع مختلف سرطان مشخص شد كه مصرف غلات كامل در 43 مورد از مطالعات اثري بازدارنده داشته است. محققان انواع مختلفي از سرطان ها مانند سرطان روده بزرگ، مقعد، شكم، پانكراس، بافت آندومتر رحم، تخمدان و پروستات را بررسي كردند.

شواهد اپيدميولوژيك پيشگيري از سرطان به وسيله غلات كامل را نيز تاييد مي كند. همچنين پيشگيري از بيماري هاي بدخيم به وسيله رژيم هاي غذايي رايج در منطقه مديترانه گزارش شده است.

رژيم هاي مديترانه يي 33درصد در پيشگيري از بيماري هاي قلبي- عروقي و 24درصد در پيشگيري از انواع سرطان موثر هستند.
    
در ميان بسياري از رژيم هاي غذايي پيشگيري كننده ناشي از سبك زندگي و عادات غذايي افراد، غذاهاي حاصل از دانه كامل غلات در مقايسه با انواع تهيه شده بدون سبوس كه خطر ابتلابه بيماري را بالامي برد بسيار قابل توجه هستند.
    
    
    
بيماري ها و حمله هاي قلبي

تحقيقات نشان داده است مصرف سه وعده از محصولات غلات كامل در روز موجب افزايش دريافت فيبر تا 10 گرم در روز مي شود. حتي مصرف يك وعده از مواد غذايي غلات كامل بطور روزانه در مقايسه با مصرف هفتگي آن براي سيستم قلبي- عروقي بدن مفيد است و احتمال بروز بيماري ها و حمله هاي قلبي را كاهش مي دهد.
    
    
    
    نان ،قوت غالب ايرانيان
    بر اساس تحقيقات و بررسي هاي به عمل آمده، عمده ترين گروه غذايي در تامين انرژي و پروتيين دريافتي در رژيم غذايي افراد كشور، نان است. بويژه اين امر در مورد اقشار كم درآمد جامعه كه غذاي اصلي آنها نان است حايز اهميت است.

    بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهاني، نياز روزانه انسان به فيبر حدود 30 گرم است كه 15 گرم آن بايد از طريق مصرف حبوبات، سبزيجات و ميوه جات و 15 گرم مابقي با مصرف نان هاي سبوس دار تامين شود، پس اگر هر ايراني روزانه سه قرص نان سبوس دار مصرف كند (يعني 450 گرم نان) ضمن تامين فيبر مورد نياز بدنش سلامتي خود را نيز بيمه مي كند.

 با توجه به اينكه در كشور ما اكثريت مردم در سطح متوسط و كم درآمد جامعه قرار دارند هرگونه تحقيقي در رابطه با بهبود كيفيت نان در كشور ما كاربردي و مثمرثمر خواهد بود. بنابراين بررسي علل كاهش درجه استحصال آرد و نيز تاثير آن بر جامعه مي تواند راه رسيدن به كيفيت بهتر نان و سلامت جامعه را هموار كند.
    
    
    
هيچ دستگاهي مسووليت ندارد

بر اساس اين گزارش در حال حاضر هيچ كدام از دستگاه ها و تشكيلات دخيل در بازار گندم، آرد و نان، مسووليت مستقيم عرضه نان به مصرف كننده را بر عهده ندارند.

به عبارت ديگر ستانده نهايي كه بايد خط دهنده تمام سياست ها، اقدام ها و بطور كلي خط مشي بازار گندم، آرد و نان باشد، بلاتكليف است. بديهي است در اين سامانه نمي توان يك آهنگ واحد در زنجيره فعاليت ها و ارتباط بين آنها در جهت هدف غايي عرضه يك محصول مطلوب مشاهده كرد.

 افزون بر اين، به دليل دخالت دولت در چهار بخش توليد و عرضه گندم، توليد آرد، توزيع گندم و آرد و توليد نان اهرم هاي قيمتي كه علايم راهنمايي هر بازار رقابتي هستند نيز اجازه فعاليت حقيقي را ندارند.

 در حقيقت نبود متولي، ناهماهنگي به وجود آورده و هر كدام از سازمان ها و دستگاه ها پا را فراتر از حوزه فعاليت خود نمي گذارند و توجهي به تبعات اقدام هاي خود در كل فرآيند زنجيره و سامانه ندارند. بطور مثال شركت بازرگاني دولتي (سازمان غله سابق) توجهي ندارد كه انتخاب نوع و سازه طرح ها چه تبعاتي روي الگوي كشت، داشت و برداشت دارد.

 وزارت جهاد كشاورزي نيز كاري ندارد كه پس از توليد چه بر سر تخصيص محصول بين منافذ و مصارف گوناگون مي آيد. همين طور كارخانه هاي آرد توجهي به آثار سوء آرد استحصالي بر كيفيت پخت نان ندارند و...

ماحصل اين سردرگمي، تحميل زيان ها و هزينه هايي بر اقتصاد گندم، آرد و نان است كه خود را به اشكال مختلف نشان داده است. اين هزينه ها هم بر دوش دولت و هم بر ساير اقشار مانند بخش خصوصي، كارخانه هاي آرد، بهره برداران زراعي، واحدهاي فرآوري نان و در نهايت همه مصرف كنندگان سنگيني مي كند.