سرویس بین الملل «انتخاب»؛ فارین پالسی نوشت: افراط گرایی ای که خاورمیانه را تهدید میکند از سوی کشوری نیست که یک انتخابات آزادی در آن شکل میگیرد که نتیجه آن نشان میدهد مردم خواهان رابطه مسالمت آمیز با جامعه جهانی اند.
به گزارش انتخاب، این کشور کجاست؟ هلند؟ فرانسه؟ .....ایران؟ بله ! ایران امروز سومین کشوری است که در ماه های احیر در سال 2017 انتخابات در آن برگزار شده و مردم آن به وعده های پوپولیستی و به کاندیداهایی که نماینده جریان تندرو در سیاست بوده اند، فلسفه ای که امروز ترامپ آن را نمایندگی میکند، نه گفته اند .
همان طور که انتخاب قاطع حسن روحانی نشان داد اروپایی ها وایرانی ها در یک چیز مشترکند. در حالی که مردم در هر دو قاره با گزینه های کمی روبه رو بودند و وعده های توخالی زیادی به آنها داده میشد در دورانی که برگزیت در اروپا رخ داده بود و انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به این سمت و سو حرکت کرده بود از انتخابات هایشان استفاده کردند تا بگویند با تسلیم اراده کاندیداهایی که وعده دروغ می دهند، نمی شوند.
شاید شما متوجه صحبت های ترامپ نشوید. او در عربستان ایران را متهم به ایدئولوژی ای کرد که ریشه داعش والقاعده است . او این کشور را نیرویی شیطانی در جهان خواند. روحانی در اولین کنفرانس خبری خود در واکنش به این صحبت ها گفت ما منتظریم این دولت استقرار بیشتری پیدا کتد و سیاست های آن مشخص شود. این بدان معنی است که نتیجه انتخابات ایران با آن چیزی که آمریکایی ها انتظار داشتند و میخواستند دستاوزیری برای مقابله با ایران قرارش دهند متفاوت بوده است.
نتیجه انتخابات ایران ثابت کرد که تنها چیزی که در مورد سیاست ایران قابل پیش بینی است غیر قابل پیش بینی بودن آن است. نتیجه انتخابات ایران روحانی را برای یک دوره چهار ساله دیگر در رای امور اجرایی کشور قرار داد.
در این رقابت ها دو کاندیدای اصولگرای رقیب روحانی یعنی قالیباف و رییسی هر دو روحانی را در مناظره های انتخاباتی به چالش کشیدند. آنها بهبود زندگی اقتصادی مردم عادی را وعده اصلی خود قرار دادند . در آخرین روزهای انتخابات قالیباف به نفع رییسی کناره گیری کرد وهمین مساله رقابت بین روحانی و رییسی را تنگاتنگ تر کرد.
از نظر کارشناسان مشکلات در مسیر انتخابات ماهیت آن را به سمت و سوی دیگری برد. اول اینکه عقب نشینی قالیباف به نفع رییسی کار درستی نبود. اگر قالیباف میماند ممکن بود انتخابات در دور اول تمام نشود و به دور دوم برود. البته در دور دوم مانند سال 2005 نتیجه بازم به نفع رقیب روحانی تمام می شد.
همه میدانند که اصولگرایان جایگاهشان را در سیاست ایران در بین نسل جدید از دست داده اند به ویژه در شهرهای بزرگ که 60 درصد جمعیت زیر 30 سال را در خود جای داده اند.
روحانی رای قاطع تری نسبت به دوره قبل دریافت کرده است. او بعد از این که کار خود را به عنوان یک چهره اعتدال گرا آغاز کرد و بحران هسته ای را به سرانجام برجام رساند چهره اصلاح طلبانه تری به خود گرفت . .
از سوی دیگر باید دید سیاست آمریکا چه خواهد بود. چهار ماه از روی کار آمدن ترامپ می گذرد و روشن نیست او درقبال ایران چه برنامه ای دارد. رکس تیلرسون اخیرادر یک کنفرانس خبری گفته بود ما در توافق هسته ای بازنگیری خواهیم داشت تا بفهمیم آیا این توافق به نفع منافع ملی آمریکا هست یا نه . ایرانیان این حرکت آمریکا را نقض تعهدات آمریکا در برجام میدانند.
اما علی رغم همه خبرهای مربوط به سفر ترامپ به ریاض یا اورشلیم، دلایل زیادی وجود دارد که به ما بگوید چرا صلح و ریشه کن کردن تروریسیم در خاورمیانه بدون همکاری با ایران ممکن نیست.
در نهایت یک چیز روشن است، ایرانی ها به کشورشان اهمیت میدهند و میخواهند صدایشان در سیاست های کشورشان شنیده شود و با جهان تعامل کنند. مانباید برخلاف مسیری که اوباما رفت حرکت کنیم و ایرانی ها مشت های گره کرده مان را نشان دهیم
