چرا مؤتلفه حمایتش را از میرسلیم پس گرفت؟

حمیدرضا ترقی درباره حمایت موتلفه از رئیسی در ساعات پایانی تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری گفت: حزب موتلفه در رقابت‌های انتخاباتی نمی‌تواند وحدت‌شکن باشد یا وحدت را نادیده بگیرد.

 

به گزارش انتخاب به نقل از خبرانلاین، حمیدرضا ترقی ضمن دفاع از اقدام شبانه موتلفه در حمایت از ابراهیم رئیسی توضیح داد که موتلفه نمی‎خواست وحدت شکن باشد.
 
حزب موتلفه از معرفی نامزد حزبی در عرصه انتخابات ریاست جمهوری انتظارتی داشت، آیا آقای میرسلیم توانست آن انتظارات را برآورده کند یا خیر؟
 

حزب موتلفه اسلامی از ورود حزبی به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم چند هدف داشت، نخست آنکه نظام حزبی را وارد رقابت های انتخاباتی کند، در واقع می خواست مزیت های معرفی نامزد حزبی و فعالیت حزبی را در انتخابات برای مردم شفاف و روشن کند. هدف دوم این بود که حزب خودش بتواند با استفاده از این فرصت به سمت برنامه ریزی و تدوین برنامه برای اداره کشور حرکت کند. سوم اینکه بتوان با ارائه یک الگوی مطلوب و مناسب در مناظرات و رقابت های انتخاباتی، تفاوت رفتار حزبی در مناظرات را با رفتارهای غیرحزبی مشخص کرد. چهارم اینکه با نقد منصفانه و ارائه راهکارهای حل مشکلات کشور بتوان بر گفتمان های حاکم و فرد پیروز در انتخابات تأثیر گذاشت.  

 

مجموعه این اهداف به نظر ما در فرآیند انتخابات تحقق پیدا کرد و به عمده این اهداف توانستیم برسیم. آقای میرسلیم از یک چهره ناشناخته برای مردم، به یک چهره شناخته شده برای افکار عمومی تبدیل شد که اگر احتمال رأی آوری‌اش بالا بود، میزان رأی مردم نسبت به او در نظرسنجی‌ها خیلی افزایش پیدا می کرد. ولی چون به طور طبیعی هم دولت مستقر روی آنتن بود و از امکانات تبلیغاتی وسیع و گسترده ای در افکارعمومی برخوردار بود و هم نامزد دیگر اصولگراها یعنی آقای رئیسی توانسته بود از یک جایگاه و پایگاه اجتماعی قابل توجهی برخوردار باشد، به خاطر وحدت اصولگرایان طبیعی بود که آقای میرسلیم دیگر به مرحله رأی آوردن نمی توانست برسد.  

 

بنابراین حزب برای اینکه وحدت اصولگرایان را هم حفظ کرده باشد از آقای رئیسی در پایان تبلیغات ریاست جمهوری حمایت کرد و انصراف را به عهده خود آقای میرسلیم گذاشت. آقای میرسلیم هم بنا به مصالحی خواست رأیش را فریز کند، لذا انصراف نداد و ماند تا رأی کسانی که به او اعتماد کرده بودند و مشارکت شان را حفظ کند.
 
در مجموع آقای میرسلیم روز 29 اردیبهشت که انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد، نامزد حزب موتلفه بود یا نامزد مستقلی محسوب می شد که در صحنه انتخابات حضور یافت؟
 
آقای میرسلیم نامزد مستقلی بود که فقط اتکا به آرای خودش داشت. آقای رئیسی نامزد حزب موتلفه بود.
 
آقای میرسلیم در آخرین نشست مطبوعاتی خود که صبح روز چهارشنبه 27 اردیبهشت 96 برگزار شد وقتی از او پرسیدم «آیا بهتر نیست جایگاه نامزد حزبی را حفظ کند و کنار بکشد چون نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد فقط یک تا 2 درصد رأی دهندگان به او اقبال دارند» پاسخ داد «من فداکاری کردم و تا آخر خواهم ماند». بعد از نشست هم همراه آقای رئیسی به مشهد رفت و بازگشت؛ آخر شب در برنامه گفتگوی ویژه خبری ساعت 10:45 شرکت کرد. این موارد نشان می داد که او برای حضور در عرصه انتخابات جدی بود. من همان روز غیر از آقای میرسلیم با چند نفر از اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه صحبت کردم همه خیلی محکم و جدی گفتند «هیچ گاه پشت آقای میرسلیم را خالی نخواهیم کرد و تا آخر از او حمایت و پشتیبانی می کنیم»، چرا حزب موتلفه نظرش را در ساعات پایانی تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تغییر داد اما بلافاصله آقای میرسلیم با انتشار فایل صوتی در فضای مجازی اعلام کرد «همچنان نامزد حزب موتلفه است»؟
 
بیانیه حزب نافی نامزدی آقای میرسلیم در انتخابات ریاست جمهوری نبود. یعنی آن بیانیه نگفت که آقای میرسلیم انصراف داد یا انصراف می دهد؛ بلکه حمایت حزب موتلفه از آقای رئیسی را اعلام کرد، آقای میرسلیم هم بعد از انتشار بیانیه حزب نگفت «نامزد حزب موتلفه است»، بلکه اعلام کرد «همچنان نامزد انتخابات ریاست جمهوری است».
 
چرا حزب موتلفه آقای میرسلیم را تا ساعات پایانی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در صحنه نگه داشت؟ آیا با او قبل از انتشار بیانیه حزب در حمایت از آقای رئیسی صحبت کردید یا آنکه غافلگیرانه چنین بیانیه ای را دادید؟
 
خیر، در آن لحظه مقداری به خاطر فشردگی سفر به طور کامل هماهنگ نشد. اما از قبل موضع حزب در قبال نظر نهایی روحانیت مشخص بود، بر همین اساس وقتی که جامعتین در حمایت از آقای رئیسی بیانیه دادند؛ حزب براساس همان اصول قبلی که داشت، نمی توانست در رقابت های انتخاباتی وحدت شکن باشد یا وحدت را نادیده بگیرد.
 
ابتدا بنای اصولگرایان این بود که همه نامزدها در صحنه انتخابات تا آخر باشند؛ چون تصور می شد که انتخابات به دور دوم کشیده می‎شود. اما بعد از مناظره سوم، از روز یکشنبه منتهی به انتخابات، در نظرسنجی ها تغییراتی به وجود آمد و مشخص شد اگر آقای قالیباف کنار نرود ممکن است آقای رئیسی نتواند رأی مناسب را برای پیروزی بیاورد. تحلیل هم این بود که با کنار رفتن آقای قالیباف و بقیه به آرای آقای رئیسی اضافه می شود و احتمال پیروزی را بالاتر می برد. در چنین شرایطی دیگر حزب موتلفه تابع نظر جمع و حفظ وحدت اصولگرایان بود بنابراین مطابق سیاستش عمل کرد.
 
شما می گویید قبل از انتشار بیانیه حزب موتلفه در حمایت از آقای رئیسی فرصت مناسبی برای هماهنگی کامل با آقای میرسلیم به وجود نیامد. بعد از آن چطور؟ آیا صحبتی با آقای میرسلیم داشتید؟
 
بله، مذاکراتی انجام شد ولی از صبح روز پنجشنبه 28 اردیبهشت به طور قانونی امکان انصراف نبود. وقتی همه تعرفه ها چاپ می شود دیگر امکان آنکه نامزدی اعلام انصراف کند وجود ندارد. انصراف تا قبل از 8 صبح پنجشنبه امکانپذیر بود. اما وقتی تا ساعت 12 شب روز چهارشنبه 27 اردیبهشت آقای میرسلیم در برنامه گفتگوی ویژه خبری بود، امکان این وجود نداشت که بخواهد تصمیم جدیدی بگیرد.
 
اینکه آقای بادامچیان روز پنجشنبه 28 اردیبهشت به دیدار آقای میرسلیم می رود، صحت دارد؟
 
بله، دیدار که مرتب بود. دبیرکل و بقیه اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه با آقای میرسلیم دیدار داشتند.
 
موضوع صحبت آقای بادامچیان، آقای حبیبی دبیرکل و اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه با آقای میرسلیم روز پنجشنبه 28 اردیبهشت چه بود؟ آیا درخواست داشتند که آقای میرسلیم از حضور در انتخابات ریاست جمهوری اعلام انصراف کند؟
 
خیر همانطور که عرض کردم بعد از 8 صبح روز پنجشنبه 28 اردیبهشت به بعد امکان انصراف نامزدها به لحاظ قانونی وجود نداشت.
 
پس دیدارهای یادشده در روز پنجشنبه 28 اردیبهشت با آقای میرسلیم برای چه بود؟
 
تبادل نظر برای هماهنگی که باید انجام شود؛ بحث های سفر.
 
روز پنجشنبه 28 اردیبهشت چه هماهنگی برای سفر می خواستید با آقای میرسلیم انجام بدهید؟
 
در مجموع از دیدارهای طبیعی بود.
 
آیا موضوع این دیدار دلجویی از آقای میرسلیم به دلیل تصمیم لحظه آخری حزب نبود؟
 
خیر، موردی نبود که بخواهد دلجویی انجام شود. آقای میرسلیم تابع نظر حزب بود و طبق نظر حزب عمل کرد.
 
اما 29 اردیبهشت یعنی روز انتخابات ریاست جمهوری وقتی آقای میرسلیم به ستاد انتخابات کشور آمد، مدیر روابط عمومی موتلفه هم با او بود، خبرنگاران از آقای میرسلیم درباره بیانیه حمایتی موتلفه از آقای رئیسی پرسیدند، آقای میرسلیم هم اعلام کرد که «اشتباهی بود که اصلاح شد»، به عبارت دیگر آقای میرسلیم روز انتخابات ریاست جمهوری خودش را نامزد حزب موتلفه اسلامی می دانست.
 
نظرات بعضی افراد را نمی شود نظر کل حزب تلقی کرد.
 
اما این حرف را شخص آقای میرسلیم گفت.
 
وقتی حزب رسما بیانیه می دهد، ممکن است برخی اشخاص نظر موافق و مخالف داشته باشند اما نظر موافق و مخالف اشخاص دیگر ملاک نیست ملاک بیانیه رسمی حزب است.
 
آیا این بیانیه نظر اکثریت حزب موتلفه بود؟
 
فکر نمی کنم این موضوع ربطی به بیرون حزب داشته باشد.
 
همان زمان در برخی کانال های تلگرامی خبری منتشر شد مبنی بر اینکه بیانیه موتلفه در حمایت از آقای رئیسی با نظر آقای حبیبی، آقای بادامچیان و شما تنظیم و رسانه ای شد و مورد تایید همه اعضای حزب نبود، آیا صحت دارد؟
 
خیر، من اصلا آن روزها مشهد بودم در تهران حضور نداشتم.
 
پس موتلفه براساس نظر اکثریت شورای مرکزی بیانیه در حمایت از آقای رئیسی، بیانیه داد؟
 
بله، 2 جلسه شورای مرکزی تشکیل و در جلسات صحبت شد. مستنداتش هست. بعد هم این مباحث داخلی حزب است و ربطی به بیرون ندارد.
 
بعد از انتخابات ریاست جمهوری دو تحلیل درباره آینده سیاسی آقای میرسلیم وجود داشت، یک تحلیل آن بود که آقای میرسلیم وقتی به چهره ای شناخته شده تبدیل شد جای آقای عسگراولادی را پر خواهد کرد اما تحلیل دوم می گفت چون آقای میرسلیم مقابل اراده حزب موتلفه ایستاد و حاضر نشد از نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری انصراف دهد، امکان دارد جایگاه او تنزل پیدا کند. نظر شما چیست؟
 
این تحلیل هایی که در بیرون مطرح می شود هیچ کدام موضوعیت و مصداقی در داخل حزب موتلفه ندارد. در مقابل اراده حزب ایستادن، حرف های مربوط به احزاب غربی است؛ در موتلفه اقناع و احساس تکلیف مبنای کار است. بعد از انتخابات ریاست جمهوری جایگاه آقای میرسلیم نسبت به گذشته تغییری نکرد. آقای میرسلیم قبل از انتخابات ریاست جمهوری رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه بود، الان هم رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه است.