جای خالی «آیت الله»

چند ماهی از رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی میگذرد.

غبارها فروکش کرده و انتخابات ریاست جمهوری هم به اتمام رسیده.

داعش وارد تهران شد و آنچه نباید می شد!

هییت دولت یازدهم به پایان راه رسیده است و چانه زنی ها برای استقرار دولت دوازدهم همچنان ادامه دارد.

شبهای ماه رمضان به جای شبهای راز و نیاز با معبود شد مکانی برای حملات سیاسی جریانات رقیب و در این میان مردم روزه دار باز هم شدند حالت دست گروهها و احزاب.

یک روز طومار عریض و طویل نوشته میشود.

کم کم صدای اختلافات هر روز بیشتر به گوش می رسد و هر روز یک مسئله دسته چندم به عنوان معضل روز به گفتمان شبکه های اجتماعی افزوده میشود.

اختلافات کوچک و بزرگ به مانند دمل های چرکین سر باز میکنند و هر لحظه بر طبل تفرقه بیشتر کوبیده میشود.

آیت الله رفت! مرد حلال مشکلات بزرگ رفت! مردی که با تدبیر و صبوری خود و تحمل گفتمان تمام جریانات سیاسی درون نظام، به مثال آبی بر روی آتش عمل می کرد دیگر نیست تا با لابی گری های لحظه ای و به موقع خود راه گشای کشتی نظام باشد.

آیت الله، همیشه آرام بود و شمرده شمرده حرف می زد. همیشه لبخندی بر لب داشت تا دشمنان همیشه احساس کنند که هنوز راه زیادی برای رسیدن به قلب نظام دارند.

آیت الله منطقی بود و سعی داشت تا با بیان خاطرات خود، همه را آرام کند.

مرد روزهای بحران بود ، با وجودی که یک روز عالیجناب سرخ پوش نامیدند و روز دیگه او را ضد ولایت فقیه معرفی کردند اما هیچ گاه از مبانی واصول و چارچوب ولایتی که امام روح الله تبیین کرده بود، خارج نشد و همواره پشتیبان رهبری بود.

سعی کرد تا روز اخر پیر دیر باشد و با ریش سفیدی مشکلات جامعه را بر طرف کند.

آیت الله دیگر نیست و امروز بیشتر از هر روزی نبودنش احساس میشود.

ایت الله همیشه سعی داشت تا در میان احزاب و گروهها و جریانات سیاسی ، اعتدال در رفتار و گفتار را پدید بیاورد و تا روزی هم که بود انصافا این کار را به بهترین نحو ممکن انجام داد.

حال سوالی که مطرح میباشد این است که جایگزین خلف آیت الله چه کسی قرار است باشد؟

چرا ما نباید قدر بزرگان و ریش سفیدان خود را بدانیم تا در مواقع ضروری تا این اندازه، متضرر نشویم.

ایران ، امروز بیش از هر چیزی به اتحاد نیاز دارد نه به درگیری های سیاسی و تفرقه اندازانه که یقینا هیچ سودی برای مردم نخواهد داشت.

به اعتقاد نگارنده، باید تلاش شود تا کسانی را که میتوانند مسیر ایشان را در سطح ملی نظام ادامه دهند ، به جای گوشه نشینی،مجددا به صحنه بازگردند و صحنه گردانان عصر کنونی شوند تا در این آشفته بازار کار را در دست بگیرند.

چه حرف نیکویی بود از امام روح الله، نگذارید این انقلاب به دست نا اهلان و نامحرمان بیفتد.