محمدرضا تابش: اصولگرايان از مردم عذرخواهي كنند

اعتماد نوشت: اخم كرده اند در راهروهاي مجلس: وقتي مي پرسي چه خبر؟ مي گويند خبر هست اما به درد مردم نمي خورد. آرام آرام به همديگر از اتفاق هاي جديدي كه در حوزه هاي انتخابيه شان ديده اند حرف مي زنند: از وضع بد اقتصاد و معيشت گرفته تا... . اگر خبرنگاري بپرسد چرا كاري نمي كنيد سري تكان مي دهند و سكوت: كمي آن طرف تر اصولگرايان دوره مي گيرند و با هم از آخرين سهم دادن و ليست انتخاباتي و حاميان فلاني و لابي هاي فلان جريان براي مجلس بعد تعريف مي كنند. اگر سوال از وضع بد اقتصادي بپرسيد احتمال اينكه واژه «سياه نمايي» را بشنويد زياد است، البته اين روايت براي همگي صدق نمي كند اما اكثريت دارد.

محمدرضا تابش به عنوان رييس فراكسيون اصلاح طلب هاي مجلس شايد بيش از ديگر نمايندگان اصلاح طلب با پرسش هاي ارباب رجوع گرفته تا رسانه هايي مواجه مي شود كه مي پرسند براي مردم نمي خواهيد كاري بكنيد؟ «اعتماد» در گفت وگويي با تابش از او درباره وضع اصولگرايان و نگاه شان به مردم مي پرسد و اينكه ملت در چنين روزهايي چه حقي دارند؟ مي گويد اصولگرايي كه سه قوه و تمام قدرت كشور را در اختيار دارد، بايد بيايد جواب مردم را بدهد، مردم گول اصولگرايان را نمي خورند و گفت با درآمد سالانه شش هزار دلار خيلي وضع شان نسبت به مردم دنيا خوب است: چون مي بينند و مقايسه مي كنند و دست آخر حرفش اين است كه تنها يك راه جبران مانده پس از شش سال: «خاضعانه از مردم معذرت بخواهيد»، هر چند خودش هم ترديد دارد، با يك معذرت مشكلات مردم يك شبه رفع شود.
    
    جامعه شناسان اعلام نگراني مي كنند كه مردم وضع معيشتي خوبي ندارند. شما اصلاح طلب هايي هستيد كه به هر حال حتي اگر سرتان در قدرت نباشد، بدنه تان در جامعه ريشه دارد، نمي توانيد اصولگرايان را متوجه وضعيت واقعي مردم كنيد؟
    فكر مي كنم بهترين توصيف براي اصولگرايان همين شعر باشد «ابر و باد و مه و خورشيد و فلك در كارند/ تا تو ناني به كف آري و به غفلت مخوري». مردم باهوشند، گرچه سكوت كرده اند اما ذهنيت شان اين است كه قدرت كشور در دست اصولگرايان است و لذا با تحت سيطره بودن هر سه قوه زيرنظر اصولگرايان اين شعر در ذهن شان تجلي مي شود. اصولگرايان بهتر است كمي وقت بگذارند و به اين موضوع فكر كنند كه حداقل مردم توقع شان اين است كه وقتي حكومت يكدست در دست آقايان است بايد وضع معيشتي ملت خوب باشد، حالابه ساير وضعيت ها هم اگر كاري نداشته باشيم، اما متاسفانه وضعيت معيشتي هم خوب نيست. خب مردم هم حق دارند ناراحت باشند چرا كه اين نازل ترين حق شان است كه بپرسند اصولگرايان چرا پاسخگوي آنها نيستند؟ آن هم وقتي آقايان در راس قدرت هستند و هر سه قوه را در دست دارند چرا بايد آنها هر روز، وضع شان بدتر شود؟
    
    اصولگرايان هر نوع گلايه مردم از وضع اقتصادي را متهم به سياه نمايي مي كنند، مردم چطور بايد به سياسيون كنوني حاضر در قدرت ثابت كنند كه از شرايط راضي نيستند؟
    درست است كه درباره وضع كلي كشور پيشرفت هاي داشتيم اما اين پيشرفت ها را در مقياس پيشرفت هاي جهاني بايد ديد و سنجيد. توقعات مردم را كه نمي توانيم مدام پايين بياوريم. بايد به مردم حق بدهيم كه همانند مردم ساير كشورها از مسوولان انتظار داشته باشند. واقعا نمي توانيم افتخار كنيم كه درآمد سرانه مردم سالانه شش هزار دلار است و بگوييم عالي است: در حالي كه كشورهايي كه منابع غني خدادادي ندارند و گاز و نفتي به عنوان سرمايه ملي ندارند، مردم شان درآمدهاي بالاي 15 هزار دلار تا 35 هزار دلار را دارند، آن وقت مردم ما با چنين سرمايه هايي در اين وضع اقتصادي گرفتار شده اند. به هر حال وسايل ارتباط جمعي زياد شده و ديگر نمي توان به مردم گفت همه دنيا شرايط خوبي ندارد و ما نسبت به ديگران در وضع خوبي زندگي مي كنيم. آن دوران گذشته و مردم مي بينند و خودشان قضاوت مي كنند.
    
    چطور بايد به اصولگرايان ثابت كرد اين موارد نياز مردم است نه نق نق هاي سياسي رقبايشان؟
    ديگر هر انسان منصفي مي داند ما بايد با اين درآمدهاي ملي هنگفتي كه داريم در وضع معيشتي مردم معجزه و كولاك مي كرديم. قرار بود قدرت اول منطقه شويم در حالي كه با اين سرمايه هايمان مي توانستيم يكي از قدرت هاي برتر دنيا هم باشيم اما متاسفانه هنوز قدرت برتر منطقه هم نيستيم. خيلي از كشورهايي كه داعيه دار سرمايه داري جهاني هستند، در بسياري از مواد اوليه محتاج ايران هستند از نفت و گاز گرفته تا فولاد و... . آنها چه كار كردند؟ برنامه ريزي مشخص دارند، مدير متخصص در راس كار است و در تمام سطوح آدم هاي متخصص كار را در دست دارند. در تمام سطوح دموكراسي وجود دارد و مردم هر كاري را كه حكومت گران انجام مي دهند، رصد مي كنند: نظارت بر حاكماني كه خودشان انتخاب مي كنند و در هر جايي هم كه خلاف ميل شان رفتار مي شود در پايان دوره اين آزادي را دارند كه دولت و هيات حاكم را تغيير دهند.
    
    اصولگرايان مي گويند پول نقد به مردم مي دهند: توقعات مردم بالارفته است؟
    واقعا اينكه ملت پرايدي سوار شوند و حقوق ته ماهي داشته باشند كه به معني وضع خوب اقتصادي نيست. كشورهاي همجوارمان را نگاه كنيم. كشورهاي توسعه يافته را نگاه كنيم. بند ناف 73 ميليون ايراني را به دولت گره زدند. تمام كشور را يارانه بگير كردند. كاش فقط پول هدفمند كردن يارانه ها را به مردم مي دادند، سهم توليد را هم آوردند و خلاف قانون دارند بين مردم پخش مي كنند تا مردم را براي مدتي كوتاه در اين شرايط بد اقتصادي راضي نگه دارند؟ اين راضي نگه داشتن به چه قيمتي است؟ سر همين ماجراي هدفمند كردن يارانه ها، ببينيد چه طرح خوبي داشتيم و آنها با آن چه كار كردند؟ مثلاقرارمان اين بود دست دولت از اقتصاد برچيده شود اما حالاببينند چه كردند؟ يا نفت مي فروشيم و پول آن را مي آوريم به مردم مي دهيم. مردم هم راضي نيستند كه اين طور با آنها رفتار شود، جلوي اين رفتارها را بايد گرفت. هدفمند سازي امر خوبي بود اما به اهدافش پشت شد و نه از چابك سازي اقتصاد خبري شد نه از كاهش وابستگي اقتصادي به دولت: توليد و اقتصاد و... هيچ كدام محقق نشد. اگر اين وضع بازار مالي امريكا و اروپا كه خيلي خوشحاليم در اين كشورها بد شده و در حال بدتر شدن هست به ايران هم تسري پيدا كند، نخستين پيامدش كاهش قيمت نفت است كه همين الان هم خودش را نشان داده و در چنين شرايطي ما چطور مي خواهيم 73 ميليون را يارانه يي بدهيم كه از قضا عادت هم كرده اند و توقع شان گرفتن پول نقد از دولت شده است.
    
    رسانه ها، سخنراني ها و مصاحبه هاي اصولگرايان همگي درباره قدرت و سهم شان از حاكميت كنوني و... است: اميدي مي توان داشت كه به فكر چنين مسائلي هم بيفتند؟
    بيشتر وقت آقايان اصولگرا به منازعه و مناقشه مي گذرد. مردم خودشان خوب مي بينند چه خبر است. در موضوع كلان مديريت ديگر لازم به توضيح نيست. مجلس و دولت كه با هم نمي سازند: هرچند همه شان از يك جناح هستند.
    اين دعواهايشان با همديگر عرصه را به مردم تنگ كرده است و مردم ديگر حوصله اين دعواها را ندارند. ملت ولي نعمت ما هستند و حتما توقع دارند كه برايشان خدمت صورت بگيرد نه اينكه آقايان مسوول بر سر قدرت و اختيارات و وظايف اين طور با هم نزاع داشته باشند.
    
    راه گريزي از اين گردنه براي مردم مانده است؟
    اصولگرايان فرافكني نكنند، از پاسخگويي شانه خالي نكنند و حتي با خودشان آنقدر صادق باشند كه بيايند در اين دوراني كه بر مسند قدرت بودند درباره كارهايي كه اشتباه كردند خاضعانه از مردم عذرخواهي بكنند. مردم ما مردم كريم و بزرگواري هستند. اصولگرايان اگر مي خواهند در عرصه سياسي همچنان بمانند، عذرخواهي هاي زيادي به مردم بدهكارند.
    
    عذرخواهي اگر انداختن تقصير به گردن ديگري باشد براي مردم سودي دارد؟
    بهتر است آقايان اصولگرا متوجه باشند كه ديگر خيلي دير شده و فرافكني ها فايده يي ندارد. مسووليت تمام وضع كنوني كشور بر عهده آنهاست. هشت سال است در كشور حاكم هستند و هر سه قوه را هم با افتخار در دست دارند: ديگر نمي توانند تقصير را به گردن ديگري بيندازند. حركات شان از حذف تبصره 3 قانون توسعه برنامه چهارم را در خاطر داريم. در دولت خاتمي گفتند كه قيمت ها بايد ثابت باشد و خاطرمان هست كه جلوي مصوبه مجلس ششم را گرفتند و حالابعد از هشت سال بيايند به مردم جواب بدهند كه چه كار كردند؟
    
    فكر نمي كنيد شما اصلاح طلب ها هم اين دو سال به خاطر برخي اتفاق ها مراعات بيش از حد كرديد و در برابر وضع كنوني مردم سكوت كرده ايد؟ آيا به خاطر مردم نبايد هشدارهاي جدي تري به مسوولان مي داديد؟
    ببينيد، چرا ما اصلاح طلب ها كم حرف مي زنيم؟ ما كه به عنوان منتقد وضع موجود بايد بيشتر از همه معترض باشيم. موضوع همين است كه ما به عنوان منتقد سعي مي كنيم حرف هاي تخصصي بزنيم و انتقاد و اعتراض هايمان را از همين مجراهاي باقي مانده قانوني اعلام كنيم.
    دعوايي سر داشتن يا نداشتن قدرت نداريم: اين روزها نگران وضعي هستيم كه كشور را در بد شرايطي قرار مي دهد. ما اقليت مجلس سعي كرديم با اينكه منتقد بوديم با عقلانيت رفتار كنيم.
    تند و تيز رفتار نكرديم با اينكه وضع كشور در برخي موارد خيلي بد است اما هيچ وقت طوري حرف نزديم كه دل مردم را خالي كنيم: سعي كرديم با آنهايي كه قدرت را در انحصار دارند مدارا كنيم. بارها هم به اصولگراها گفتيم اگر بر سر قدرت با هم دعوا دارند، اختلاف هايشان را ببرند در مجامع خصوصي و محافل شخصي شان، چون واقعا نه مردم دوست دارند و نه علاقه مند هستند كه بازي قدرت اصولگرايان و اختلاف هاي دروني شان را به تماشا بنشينند، وقتي اينقدر خودشان درگيري ذهني و اقتصادي دارند.
    اين عقلانيت و متانتي كه اصلاح طلب هاي امروز دارند بايد الگويي شود براي اصولگراياني كه امروز دغدغه اول شان ماندن در قدرت است تا خدمت به ملت: آنها بايد اين روزها از آغاز هدفمند كردن جوابگو باشند تا امروز.