arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۳۵۳۱۲
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۳۵ : ۱۵ - ۲۶ مرداد ۱۳۹۰

درگذشت پدر و پسر شاعر به فاصله 3ساعت

استاد بهرام سیاره متخلص به "پریش" ساعت هشت صبح روز بیستم مردادماه در 67 سالگی در شهرضا درگذشت و پدرش استاد قاسم سیاره متخلص به "آشفته" نیز ساعتی بعد بدون آگاهی از مرگ فرزندش همسفر وی شد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
استاد بهرام سیاره متخلص به "پریش" ساعت هشت صبح روز بیستم مردادماه در 67 سالگی در شهرضا درگذشت و پدرش استاد قاسم سیاره متخلص به "آشفته" نیز ساعتی بعد بدون آگاهی از مرگ فرزندش همسفر وی شد.

به گزارش ایبنا؛ امید سیاره در خصوص نحوه مرگ شاعرانه این دو ادیب برجسته گفت: با وجود اینكه در خصوص مرگ برادرم پریش كه ساعت هشت روز پنجشنبه به دیار باقی شتافت، هیچ اطلاع‌رسانی به پدرم "آشفته" نشد، ساعتی بعد پدرم نیز همسفر برادرم شد و به راستی كه آنان یك روح در دو كالبد بودند و ارتباط روحی به قدری عمیق بود كه با هم رفتند و مشیت الهی بر این بود كه پدر داغ مرگ پسر را نبیند.

همانگونه كه پریش گفته بود: «طالع آشفته را دارد پریش     آنكه از خاكسترش این خلق شد...»
سبك اشعار این دو شاعر شهرضایی آمیخته ای از سبك اصفهـانی و عراقـی و خمیر مایۀ كلامشان عاشقانه زیستن، آزادگی و بی نیازی بود.
 

استاد قاسم سیاره متخلص به "آشفته" در خانواده‌ای فرهیخته و ادیب در شهرضا متولد شد. پدرش استاد هاشم متخلص به "سیاره" نیز شاعری توانا بود كه از او چند مجموعه شعر از جمله "گلشن معرفت" و "جنگل مولا" به یادگار مانده است، همچنین تخلص استاد هاشم به نام خانوادگی این خانواده یعنی "سیاره" تبدیل شد.
آشفته سرودن شعر را از 18 سالگی آغاز كرد كه از آثار منتشر شده این شاعر توانا می‌توان به دیوان آشفته، دوگاه، ترجمان گل شمع، برگ سبز و خوشه اشاره كرد، همچنین مجموعه "هشل هفط" به عنوان مجموعه طنز و فكاهی این بزرگوار، یك هفته قبل از درگذشت ایشان رونمایی شده بود.
آشفته مرگش را اینگونه بیان كرده بود:
منِ آشفته را چو وقت رسد                                         گردِ من با نشاط صف بزنید
در عزایم كه گریه هست حرام                                      این حلال است گر كه دف بزنید
 

بهرام سیاره متخلص به "پریش شهرضایی" شاعر پرآوازه شهرضا كه همچون پدر و پدربزرگ از ذوق و طبع شعر فراوانی برخوردار بود، پس از 67 سال زندگی دعوت حق را لبیك گفت.

پریش در سال 1323 در شهرضا، شهری كه بزرگانی چون آقا محمدرضا قمشه‌ای متخلص به صهبا و حكیم الهی قمشه‌ای را در دامن پرورانده است، متولد شد و در سال 1363 و در سن 40 سالگی سرودن اشعار را به صورت رسمی آغاز كرد.

دكتر حسین الهی قمشه ای در مقدمه‌ای كه بر اشعار پریش در دیوان شعر وی نوشته است، وی را اینگونه توصیف می‌كند: پریش ذوق و مستی را از پدر كه خود از شاعران بنام شهرضا است به میراث برده و به سبب همدمی و انس دایم با شاعران آسمانی ادب پارسی هم از شور و حال و شراب شهود در جام شعر آنان سرمست شده است.

از مجموعه آثار منتشر شده توسط وی می‌توان به دیوان پریش، پردیس پریش و مجموعه "اشك‌ها و لبخندها" اشاره كرد.

پریش دنباله رو ذوق و اندیشه پدر بود كه این نكته را با ظرافت در قالب شعر خود این چنین بیان می‌كند:
آشفته شو پریش كه حافظ به نكته گفت                      هان ای پسر بكوش كه روزی پدر شوی
همچنین در شعری دیگر اینچنین می‌گوید:
زبانِ حالِ دلِ ماست شعر ما ای دوست               سخن یكی ست، چه آشفته گوید و چه پریش
 
بخشی از یك شعر بلند استاد آشفته:
خوبان گلوفشرده قهر طبیعتند     دربند میكشد فلك آزاده مرد را
آیا چگونه است كه بسیار دیده ایم     جان آفرین به دوست دهد رنج و درد را
گلها وجود خویش به پاها فشانده اند     بس خارها كه بر سر دیوار مانده اند...

پیكر این دو شاعر عصر پنج‌شنبه (20 مرداد) با حضور هنرمندان و مردم شهرضا تشییع و در جوار امامزاده شاهرضا -صحن علما- به خاك سپرده شدند.

مراسم هفتمین روز درگذشت قاسم و بهرام سیاره چهارشنبه (26 مرداد) از ساعت 16 تا 18 و 30 دقیقه در مسجد بیت‌الاصغر شهرضا برگزار می‌شود. همچنین جمعه (28 مرداد) از ساعت 15 و 30 دقیقه مراسم بزرگداشت دیگری در مسجد جامع شهرك غرب تهران برای این دو شاعر شهرضایی برگزار می‌شود.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
عامک
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۱۸ - ۱۳۹۰/۰۵/۲۶
0
34
مرا خبر آمد که شاعر زمانه پریش رفت / بعد ساعتی بی خیر آشفته سوی پریش رفت / حقا که دل را به دل راه بود و هست / آنهم دل پدر که راه به دل پسر بود و هست / فرزند چون پریش شایسته آشفته بود و بس / اشفته را عشق پریش بایسته بود و بس / حیف شد شهرضا از دست داد آشفته و پریش / گشتند مردمش عزادار و دل پریش / نه شهرضا که ملت ایران شدند سیه پوش و دل پریش / گشتند عاشقان خرقه پوش آشفته و پریش / رفتند بهرام و قاسم با هم به سوی رب / محتاجند به دعای ملت با هم به سوی رب / آنان که زنده اند به نکو نامی و سرشت / مرده کسانی اند که بودند بدنام و بد سرشت / عامک تو را چه شد که به نظم نمودی یادشان ! / حق این نبود خود نمایی در مقابل نام بزرگشان
عامک
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۴۷ - ۱۳۹۰/۰۵/۲۸
0
1
واقعا" متاسفم که خبر مرگ شعرای ایران واکنشی در مخاطبان ایجاد نمی کند ولی مسائلی مانند آب بازی و مانند آن می توانند به پر بحث ترین های سایت تبدیل شوند خداوند این شعرای مارا قرین رحمت فرماید
نظرات بینندگان