متن کامل لایحه تحریم های جدید آمریکا علیه ایران

مجلس نمایندگان آمریکا بامداد چهارشنبه به وقت ایران طرح تحریم های ایران، روسیه و کره شمالی را با 419 رای موافق و 3 رای مخالف تصویب کرد.

به گزارش انتخاب، این تحریم ها، نسخه جدید طرحی است که پیشتر باعنوان «مقابله بااقدامات بی ثبات کننده ایران در سال 2017» نام گرفته بود.طرح پیشین با 98 رای موافق ‏برابر 2 رای مخالف در سنا تصویب شد.‏

 

طرح تصویب شده سنا به دلیل افزودن تحریم های روسیه به آن باید مجددا درمجلس نمایندگان آمریکا به رای گذاشته می شد. اما این رای گیری به دلیل پیشنهاد اضافه شدن تحریم های کره شمالی به آن، در کنگره جنجال برانگیز شد.‏

 

با این حال روز شنبه هفته جاری برخی اعضای ارشد جناح‌های دمکرات و جمهوری‌خواه در مجلس نمایندگان اعلام کردند که درخصوص افزودن تحریم های کره شمالی به این طرح به توافق رسیده‌اند.

 

طرح جدید که « قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریم ها‎» نامیده می شود، عصر سه شنبه به وقت واشنگتن در مجلس نمایندگان به تصویب رسید.

 

این طرح به دلیل تغییرات ایجاد شده باید در سنا نیز به رای گذاشته شود؛ به همین دلیل فوری به سنا ارسال می شود تا در صورت تصویب برای امضای دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا روی میز او قرار گیرد.

 

سنا اواسط ژوئن (اواخر خرداد) طرح اعمال تحریم های سخت علیه تهران و مسکو را تصویب کرد، اما بررسی متن این توافق در مجلس نمایندگان آمریکا مسکوت ماند، تا اینکه این مجلس روز شنبه در مورد آن به توافق رسید.

 

ترامپ در ابتدا در مقابل این قانون که وی را از لغو یکجانبه تحریم های مسکو باز می دارد، ایستادگی کرد و بدین ترتیب تحت نظارت دقیق کنگره در این رابطه قرار گرفت. وی در عین حال، با اجماع نظر نمایندگان جمهوریخواه و دمکرات مواجه شد.

 

آنتونی اسکاراموچی رئیس جدید ارتباطات کاخ سفید گفته که تصمیم برعهده ترامپ است که ذیل این لایحه را برای قانونی شدن امضا کند یا نه.

 

حتی در صورت مخالفت ترامپ، کنگره می تواند با اکثریت دو سومی دو مجلس سنا و نمایندگان، وتوی ترامپ را لغو کند.

 

به محض تصویب این لایحه درمجلس نمایندگان آمریکا، سنا بار دیگر آن را تا قبل از تعطیلات تابستانی در ماه اوت (مرداد ماه) به رای می گذارد.

** مبنای تحریم‌های جدید

 

مبنای این لایحه تحریم های جدید کمیته روابط خارجی سنا در رابطه با 'برنامه موشک های بالستیک' و به اتهام 'حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی و نقض حقوق بشر' از سوی ایران خواهد بود.

 

از آنجا که ایران به تعهدات خود درتوافق هسته ای عمل کرده است سنا به دنبال راه دیگری برای تحریم ایران بود و این لایحه'قانون مقابله با اقدامات بی ثبات کننده ایران در سال 2017 ' را ارائه کرد.

 

سنای آمریکا تصمیم گیری درباره این لایحه تحریمی را به دلیل حملات تروریستی 17 خرداد 1396در تهران که 17 شهید و 54 زخمی بر جای گذاشت به تعویق انداخت.

 

دمکرات ها گفته بودند تنها در صورتی به این لایحه رای می دهند که تحریم هایی علیه روسیه نیز به آن افزوده شود. بنابراین اعضای جمهوری خواه سنای آمریکا توافق کردند تحریم هایی نیز علیه روسیه در نظر بگیرند.

 

مقام های ارشد دولت روسیه در این طرح به تلافی آنچه ادعا می شود مداخله روسیه در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکاست هدف قرار می گیرند.

 

اگر این مصوبه از سنا هم رای تایید بگیرد، باعث دردسر رئیس جمهوری آمریکا خواهد شد، که خواهان رویکرد آشتی جویانه ای نسبت به مسکو است.

متن کامل لایحه تحریمی کنگره آمریکا علیه ایران در زیر می آید:

ROS17206 S.L.C
کنگره صد و پانزدهم
جلسه اول
به منظور اعمال تحریم علیه ایران در رابطه با برنامه موشک های بالستیک ایران، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی، نقض حقوق بشر و به دلیل سایر مقاصد (ایران) در سنای ایالات متحده آمریکا، آقای کروکر (از جانب خودش و آقای منندز، آقای روبیو، آقای کاردین، آقای کاتن، آقای کیسی، آقای کروز، آقای بنت، آقای ریچ، آقای کونز، آقای سالیوان، آقای بلومنتال، آقای یانگ و آقای کانلی) لایحه زیر را معرفی کرده است که دو بار خوانده شده و به کمیته ارجاع یافته است.

لایحه

 

به منظور اعمال تحریم علیه ایران در رابطه با برنامه موشک های بالستیک ایران، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی، نقض حقوق بشر و به دلیل سایر مقاصد (ایران) با هدف تصویب در سنا و مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا در کنگره

بخش 1. عنوان کوتاه؛ فهرست مطالب.

 

(الف) عنوان کوتاه - این لایحه 'قانون 2017 مقابله با فعالیت های بی ثبات کننده ایران' خوانده می شود.
(ب) فهرست مطالب - محتوای این قانون به شرح زیر است:
بخش 1. عنوان کوتاه؛ فهرست مطالب
بخش 2. تعاریف.
بخش 3. راهبرد منطقه ای مقابله با تهدیدهای متعارف و غیرمتوازن ایران در خاورمیانه و شمال آفریقا.
بخش 4. اعمال تحریم های بیشتر در پاسخ به برنامه موشک های بالستیک ایران.
بخش 5. اعمال تحریم های مرتبط با تروریسم در رابطه با سپاه پاسداران.
بخش 6. اعمال تحریم های بیشتر در رابطه با اشخاص مسئول در نقض حقوق بشر.
بخش 7. اعمال تحریم های تسلیحاتی.
بخش 8. تداوم تاثیر تحریم های مرتبط با حمایت ایران از تروریسم.
بخش 9. گزارش درباره هماهنگی تحریم ها میان ایالات متحده و اتحادیه اروپا.
بخش 10. گزارش درباره شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ایران.
بخش 11. استثنائات درباره امنیت ملی و کمک های انساندوستانه؛ قاعده تفسیر.
بخش 12. اختیار رئیس جمهوری در بلااثر کردن تحریم ها.


بخش 2. تعاریف
در این قانون:
(1) اقدام تروریستی بین المللی- عبارت 'قانون تروریستی بین المللی' همان تعریفی را دارد که در بخش 14 قانون تحریم های ایران 1996 آمده است (Public Law 104–172; 50 U.S.C.
7 1701 note).

(2) کمیته های مربوطه در کنگره.- عبارت 'کمیته های مربوطه در کنگره' همان معنی را دارد که در بخش 14 قانون تحریم های ایران 1996 آمده است (Public Law
12 104–172; 50 U.S.C. 1701 note).
(3) شخص خارجی- عبارت 'شخص خارجی' یعنی شخصی که اهل ایالات متحده نیست.
(4) شخص ایرانی- عبارت 'شخص ایرانی' یعنی (الف) فردی که شهروند ایران است یا ملیت ایرانی دارد؛ یا (ب) شرکتی که تحت قوانین ایران سازماندهی شده یا در حیطه قوانین دولت ایران قرار دارد.
(5) IRGC.- عبارت 'IRGC' یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
(6) دانسته (آگاهانه) - عبارت 'دانسته' همان معنایی را دارد که در بخش 14 قانون تحریم های ایران 1996 آمده است (Public Law 104–172;
11 50 U.S.C. 1701 note).

(7) شخص- عبارت 'شخص' یعنی فرد یا شرکت.
(8) شخص آمریکایی- عبارت 'شخص آمریکایی' یعنی (الف) یک شهروند آمریکایی یا یک بیگانه که برای اقامت دائم در آمریکا به طور کامل پذیرش شده است؛ یا (ب) شرکتی که تحت قوانین ایالات متحده آمریکا یا در چارچوب هر یک از حوزه های قانونی ایالات متحده سازماندهی شده باشد. شعبه خارجی چنین شرکت هایی شامل این مورد می شود.

بخش 3. راهبرد منطقه ای برای مقابله با تهدیدهای متعارف یا غیرمتقارن ایران در خاورمیانه و شمال آفریقا.
(الف) کلیات- وزیر خارجه، وزیر دفاع، وزیر خزانه داری و مدیر آژانس اطلاعات ملی حداکثر تا 180 روز پس از تصویب این قانون و هر دو سال یکبار باید بطور مشترک راهبردی را در جهت مقابله با تهدیدها و فعالیت های متعارف و غیرمتقارن ایران علیه ایالات متحده و متحدان کلیدی در خاورمیانه، شمال آفریقا و ماورای آن تدوین کرده و به کمیته های مربوطه در کنگره تسلیم کنند.
(ب) عناصر- راهبردی که در بند فوق آمده باید دربرگیرنده دستکم موارد زیر باشد:
(1) خلاصه ای از طرح ها، ابزارها و اهداف نزدیک و بلند مدت ایالات متحده برای مقابله با فعالیت های بی ثبات کنده ایران، از جمله شناسایی کشورهایی که هدف مشترکی در مقابله با اهداف بی ثبات کننده ایران دارند.
(2) خلاصه ای از قابلیت ها و کمک های کشورها به تلاش های مشترک در مقابله با فعالیت های بی ثبات کننده ایران و خلاصه ای از اقدامات یا کمک های بیشتر که هر کشوری می تواند ارائه دهد.
(3) ارزیابی قابلیت های نیروهای متعارف ایران و ارزیابی طرح های ایران برای ارتقای قابلیت های نیروهای متعارف؛ شامل نحوه دستیابی، توسعه و استقرار قابلیت های موشک های کروز و بالستیک، هواپیماهای بدون سرنشین و قابلیت های ضد دسترسی یا منطقه ممنوعه و توان تهاجمی دریایی.
(4) ارزیابی قابلیت های تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک ایران و ارزیابی طرح های ایرانی برای ارتقای قابلیت های شیمیایی و بیولوژیک.
(5) ارزیابی فعالیت های غیرمتقارن ایران در منطقه، شامل: (الف) حجم، قابلیت ها و فعالیت های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله سپاه قدس؛ (ب) حجم، قابلیت ها و فعالیت های عملیاتی سایبری ایران؛ (ج) انواع و میزان حمایت ها مالی، کمک های مرگبار و غیرمرگبار و آموزش های ایران که در اختیار حزب الله، حماس، گروه های ویژه در عراق، رژیم بشار اسد در سوریه، مبارزان حوثی در یمن و سایر گروه های خشونت طلب در خاورمیانه قرار گرفته است؛ و (د) حیطه و اهداف عملیات های اطلاعاتی ایران و استفاده از پروپاگاندا.

(6) خلاصه ای از اقدامات ایالات متحده که به صورت یکجانبه یا در همکاری با دولت های خارجی به منظور مقابله با فعالیت های بی ثبات کننده ایران انجام شده است، از جمله: (الف) ممانعت از ارسال سلاح های مرگبار ایرانی به گروه هایی که طبق بخش 219 قانون مهاجرت و ملیت (8 U.S.C. 1189) سازمان های تروریستی خارجی قلمداد می شوند.
(ب) دخالت ایران در خطوط بین المللی کشتیرانی تجاری؛
(ج) تلاش ایران برای تضعیف یا برانداختن دولت هایی در خاورمیانه که به طور بین المللی به رسمیت شناخته شده اند؛ و
(د) حمایت ایران از رژیم بشار اسد در سوریه، شامل: (a) کمک مالی، تجهیزات و پرسنل نظامی و سایر حمایت های که در اختیار آن رژیم قرار گرفته؛ و (b) حمایت و هدایت سایر بازیگران مسلحی که سوری و ایرانی نیستند و از جانب آن رژیم عمل می کنند.
(ج) شکل راهبرد - راهبرد درخواست شده در بخش (الف) باید به شکل طبقه بندی نشده باشد اما می تواند همراه با ضمیمه های طبقه بندی شده ارائه شود.

بخش 4. اعمال تحریم های بیشتر در پاسخ به برنامه موشک های بالستیک ایران.

 

(الف) کلیات.- رئیس جمهوری باید تحریم های مندرج در بند (ب) را در رابطه با شخصی که رئیس جمهوری مشخص می کند در همان تاریخ تصویب این قانون یا بعد از آن اعمال کند-
(1) شخصی که با هر فعالیتی به فعالیت های دولت ایران در رابطه با برنامه موشک های بالستیک آن یا هر برنامه دیگر ایران در جهت توسعه و استقرار یا نگهداری سیستم های شلیک تسلیحات کشتار جمعی من جمله هر تلاشی برای تولید، دستیابی، تملک، توسعه، حمل، انتقال یا استفاده از چنین قابلیت هایی کمک مادی کرده باشد یا خطری مادی ایجاد کرده باشد؛
(2) شرکتی که جانشین شخصیتی شده که در پاراگراف (1) به آن ارجاع شده است؛
(3) مالک یا کنترل کننده، تحت مالکیت یا تحت کنترل، یا تحت کنترل مشترک یا مالکیت مشترک شخصیتی است که در پاراگراف (1) آمده است؛
(4) از جانب یا برای شخصیتی عمل می کند که در پاراگراف (1)، (2) یا (3) آمده است؛ یا
(5) به طور دانسته [آگاهانه] حمایت های مالی، مادی، فنی یا سایر حمایت ها یا کالاها و خدمات در حمایت از شخصیت مورد اشاره در پاراگراف (1)، (2)، (3) یا (4)، ارائه داده یا برای انجام آن تلاش کرده باشد.

(ب) مشروح تحریم ها- شرح تحریم ها در این بخش به صورت زیر است:

 

(1) توقیف (بلوکه کردن) دارایی ها: رئیس جمهوری باید مطابق با قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی، همه نقل و انتقالات دارایی ها و سودهای حاصل از این دارایی ها را که به هر شخص موضوعه در بند (الف) تعلق دارد متوقف کند، البته اگر چنین سودها یا دارایی هایی در ایالات متحده باشد یا به ایالات متحده بیاید یا در مالکیت یا کنترل شخصیتی آمریکایی قرار داشته باشد یا قرار بگیرد.
(2) راه ندادن به ایالات متحده - وزارت خارجه باید از اعطای روادید به شخصی که در بند (الف) آمده و بیگانه است امتناع کند و وزارت امنیت داخلی نباید وی را به ایالات متحده راه دهد.
(ب) مجازات ها- شخصی که هر نوع مقررات، مجوز یا دستوری را که برای اجرای بند (ج) (1) آمده است نقض کرده، یا در جهت نقض آن تلاش کند، برای نقض آن توطئه کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات هایی شود که در بخش های (ب) و (ج) بند 206 قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی می آید (5091 U.S.C. 1705)؛ درست به اندازه مجازات شخصی که مرتکب یک اقدام غیرقانونی تشریح شده در بخش (الف) همان قسمت، شده است.

(د) گزارش درباره کمک ها به برنامه موشک های بالستیک ایران:

 

(1) کلیات: رئیس جمهوری تا 90 روز بعد از تصویب این قانون و بعد از آن هر 180 روز یکبار باید به گزارشی درباره اشخاصی که در زیر توصیف می شوند به کمیته های مربوطه کنگره ارائه دهد: (الف) شخصی که در دوره مشخص شده در پاراگراف (2) فعالیتی انجام داده است که به فعالیت های دولت ایران در رابطه با برنامه موشک های بالستیک یا هر برنامه دیگری در ایران برای توسعه، استقرار یا نگهداری سیستم های دارای قابلیت شلیک سلاح های کشتار جمعی از جمله هر تلاشی برای تولید، دستیابی، تملک، توسعه، حمل، انتقال یا استفاده از چنین قابلیت هایی، کمک مادی کرده یا با ارائه کمک مادی خطری را ایجاد کرده است.
(ب) شخصی که جانشین شخصی شده که در زیرپاراگراف (الف) به آن ارجاع شده است؛
(ج) مالک یا کنترل کننده، تحت مالکیت یا تحت کنترل، یا مالکیت مشترک یا تحت کنترل مشترک شخصیتی است که در زیرپاراگراف (الف) آمده است؛
(د) برای یا از جانب شخصی عمل می کند که در زیرپاراگراف (الف)، (ب) یا (ج) آمده است؛ یا
(ه) بدانیم یا باور داشته باشیم که حمایت های مالی، مادی، فنی یا سایر حمایت ها یا کالاها و خدمات در حمایت از شخص مورد اشاره در زیرپاراگراف (الف)، (ب)، (ج) یا (د)، ارائه داده یا برای آن تلاش کرده باشد.

(2) دوره مشخص شده:دوره مشخص شده در این پاراگراف دوره ای است که (الف) در صورتی که اولین گزارش طبق پاراگراف (1) ارائه شود این دوره از 14 ژوئیه 2015 شروع شده و در تاریخ تسلیم گزارش پایان می یابد؛ و (ب) در صورتی که گزارش دیگری وجود داشته باشد و طبق دوره 180 روزه به پیش می رود.
(3) شکل گزارش: هر گزارشی که طبق پاراگراف (الف) ارائه شود باید به شکل طبقه بندی نشده باشد اما می تواند یک ضمیمه طبقه بندی شده داشته باشد.

بخش 5. اعمال تحریم های مرتبط با تروریسم در رابطه با سپاه پاسداران.

 

(الف) یافته ها- کنگره به دنبال یافته های زیر است:
(1) سپاه پاسداران مشمول فرمان اجرایی 13382 (50 U.S.C. 1701 note) در رابطه با توقیف دارایی های اشاعه دهندگان و حامیان سیستم پرتاب تسلیحات کشتار جمعی، لایحه جامع تحریم‌ها، پاسخگویی و عدم سرمایه گذاری در ایران 2010 (22 U.S.C.
11 8501 et seq.)، دستور اجرایی 13553 (50 U.S.C. 12 1701 note) در رابطه با توقیف دارایی ها و ممانعت از ورود اشخاص خاصی به ایالات متحده در ارتباط با نقض فاحش حقوق بشر توسط دولت ایران و سوریه از طریق فناوری اطلاعات است.
(2) نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (که در این بخش ‘‘IRGC-QF’’ خوانده می شود) بازوی اصلی دولت ایران برای اجرای سیاست های آن در حمایت از گروه های تروریستی و شورشی است. نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کمک لجستیکی، حمایت مادی، آموزشی و مالی در اختیار شبه نظامیان و عوامل تروریستی در سراسر خاورمیانه و جنوب آسیا قرار می دهد و در اکتبر 2007 به دلیل حمایت از تروریسم و از سوی وزارت خزانه داری و متعاقب فرمان اجرایی 1322450 U.S.C. 1701 note) مرتبط با توقیف اموال و منع نقل و انتقالات میان اشخاصی که مرتکب اعمال تروریستی شده یا تهدید به ارتکاب آن می کنند یا از آن حمایت می کنند) تحریم هایی علیه آن وضع شد.
(3) سپاه پاسداران (نه فقط سپاه قدس) مسئول اجرای برنامه بین المللی ایران برای اجرای فعالیت های بی ثبات کننده، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی و برنامه موشک های بالستیک است.
(ب) کلیات- رئیس جمهوری تا 90 روز پس از تصویب این لایحه، تحریم های مشروح در بخش (ج) را در رابطه با سپاه انقلاب اسلامی و اشخاص خارجی را که مقام، عامل یا وابسته سپاه هستند، اعمال خواهد کرد.
(ج) مشروح تحریم ها: تحریم های مشروح در این بخش تحریم هایی است که متعاقب فرمان اجرایی 13224 (50 U.S.C. 1701 note مربوط به توقیف دارایی ها و ممنوعیت نقل و انتقالات [مالی] با افرادی که مرتکب اعمال تروریستی شده یا تهدید به ارتکاب آن کرده اند یا از تروریسم حمایت می کنند) در رابطه با شخص خارجی اعمال می شود.

بخش 6. اعمال تحریم های بیشتر در رابطه با اشخاص مسئول در نقض حقوق بشر.
(الف) کلیات: وزیر خارجه باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و پس از آن به صورت سالانه فهرستی از هر شخصی که وزیر طبق شواهد معتبر زیر تعیین می کند به کمیته های مربوطه در کنگره ارائه دهد.
(1) مرتکب کشتار غیرقانونی، شکنجه یا سایر مواردی که به طور بین المللی نقض آشکار حقوق بشر خوانده می شود، شده باشد، علیه افراد داخل که بخواهند: (الف) فعالیت غیرقانونی مقامات دولتی ایران را فاش کنند؛ یا (ب) به آزادی هایی مانند آزادی مذهب، بیان، اجتماع و انجمن و حق محاکمه عادلانه و انتخابات دمکراتیک و حقوق بشری را که به صورت بین المللی به رسمیت شناخته شده است، دست یابند، یا آنها را اجرا کند، یا از آنها دفاع کنند یا اشاعه دهند؛
و (2) به عنوان عامل یک شخص خارجی یا از جانب آن در فعالیتی که در پاراگراف(1) شرح آن رفته، فعالیت کرده باشد.

(ب) شرح تحریم ها:

 

(1) کلیات: رئیس جمهوری می تواند طبق لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1701 et seq.) همه نقل و انتقال دارایی ها و سود دارایی های شخص مورد نظر در بند (الف) را اگر در ایالات متحده باشد یا به ایالات متحده بیاید یا تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد یا دربیاید، مسدود کند.
(2)مجازات ها: هر فردی که پاراگراف (1) یا هر مقرراتی، مجوزی یا فرمانی را که در جهت اجرای پاراگراف (1) صادر شده باشد زیر پا بگذارد یا برای نقض آن تلاش کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات هایی شود که در بخش های (ب) و (ج) قسمت 206 لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1705) مطرح شده است؛ درست به اندازه شخصی که مرتکب عملی غیرقانونی شده و در بخش (الف) همان قسمت توضیح داده شده است.

بخش 7. اعمال تحریم های تسلیحاتی.

 

(الف) بطور کلی، به استثنای قسمت (د)، رئیس جمهوری باید تحریم های مشروح در بخش (ب) را در رابطه با هر فردی که در زیر می آید اعمال کند:

 

(1) فردی که مشارکت دارد در هر فعالیتی که از لحاظ مادی به تامین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم هر نوع تانک، خودروی زرهی، سیستم های توپخانه ای با کالیبر بالا، هواپیمای جنگی، هلی کوپتر جنگی، ناو، موشک یا سیستم های موشکی طبق تعریف و اهداف برنامه ثبت تسلیحات متعارف سازمان ملل به ایران یا از ایران و استفاده یا بهره گرفتن از آنها در ایران یا توسط ایران نقش داشته باشد؛ یا
(2) شخصی که هر نوع آموزش فنی، خدمات یا منابع مالی، توصیه یا دیگر خدمات یا کمک های مربوط به تامین، فروش، انتقال، تولید، نگهداری و استفاده از تسلیحات و موارد مربوطه مشروحه در پاراگراف (1) در اختیار ایران قرار دهد.
(ب) شرح تحریم ها:
(1) توقیف دارایی: رئیس جمهوری باید طبق لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (50 U.S.C. 1701
14 et seq.) همه نقل و انتقالات دارایی ها و سود دارایی های شخص مورد نظر در بند (الف) را اگر چنین دارایی ها و سودهایی در ایالات متحده باشد یا به ایالات متحده بیاید یا تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد یا دربیاید، مسدود کند.
(2) راه ندادن به ایالات متحده: وزارت خارجه باید از اعطای روادید به شخصی که در بند (الف) آمده و بیگانه است امتناع کند و وزارت امنیت داخلی نباید وی را به ایالات متحده راه دهد.
(ج) مجازات ها: هر فردی که پاراگراف (ب) (1) یا هر مقرراتی، مجوزی یا فرمانی را که در جهت اجرای پاراگراف (1) صادر شده باشد زیر پا بگذارد یا برای نقض آن تلاش کند یا باعث نقض آن شود باید مشمول مجازات هایی شود که در بخش های (ب) و (ج) قسمت 206 لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (507 U.S.C. 1705) مطرح شده است؛ درست به همان اندازه ای که یک شخص مرتکب عملی غیرقانونی شده و در بخش (الف) همان قسمت توضیح داده شده است.
(د) استثنا: نیازی نیست که رئیس جمهوری تحریم های بخش (الف) را علیه شخصی که در فعالیتی که شرحش آمده است، اعمال کند اما به شرطی که رئیس جمهوری به کمیته مربوطه در کنگره مجوز بدهد که: (1) اجازه این فعالیت به سود منافع ملی ایالات متحده است؛
(2) ایران دیگر تهدیدی مهم علیه امنیت ملی ایالات متحده و متحدان ایالات متحده نیست؛ و
(3) حکومت ایران حمایت مالی و عملیاتی از اقدامات تروریستی را متوقف کرده است و دیگر شرایط لازم برای معرفی به عنوان یک دولت حامی تروریسم را ندارد.
(ه) تعریف دولت حامی تروریسم: در این بخش، عبارت «دولت حامی تروریسم' به معنای کشوری است که وزیر خارجه (آمریکا) تعیین کرده است دولتش مکررا بنا به مقاصد زیر از اقدامات تروریستی حمایت کرده است:
(1) بخش6(j)(1)(A) لایحه صادرات دولت 1979 (50 U.S.C. 4605(j)(1)(A ادامه اجرای آن متعاقب لایحه اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری به و به قوت خود باقی است (50 U.S.C. 1701 et 9 seq)
(2) بخش 620(a) لایحه کمک های خارجی 1961 (22 U.S.C. 2371(a)
(3) بخش 40(d) لایحه کنترل صادرات سلاح( 22 U.S.C. 278d)؛ یا
(4) یا هر ماده قانونی دیگر.

بخش 8. ادامه تاثیر تحریم های مرتبط با حمایت ایران از تروریسم.

 

(الف) کلیات: تحریم های ایالات متحده که در رابطه با یک شخص طبق دستور اجرایی 13382 (50 19 U.S.C. 1701 note در رابطه با توقیف دارایی های توزیع کنندگان سیستم های شلیک تسلیحات کشتار جمعی) یا فرمان اجرایی 13224 (50 U.S.C.22 1701 note; در رابطه با توقیف دارایی ها و ممانعت از مبادلات با اشخاصی که مرتکب تروریسم شده یا از تهدید به ارتکاب آن می کنند یا از آن حمایت می کنند) اعمال شده و تحریم هایی که در نتیجه فعالیت های مشروح در بخش (ب) آمده اند و تا روز قبل از تصویب این لایحه به قوت خود باقی است تا 90 روز بعد از آنکه رئیس جمهوری مجوز مشروح در بخش (ج) در رابطه با آن شخص را به کمیته های مربوطه در کنگره تقدیم می کند به قوت خود باقی خواهد ماند.

 

(ب) مشروح فعالیت ها: فعالیتی که در این بخش شرح داده می شود عبارت است از-
(1) فعالیتی که به برنامه موشک های بالستیک دولت ایران کمک کند؛ یا
(2) از اقدامات تروریستی حکومت ایران حمایت کند.
)ج) مجوز:
(1) کلیات: مجوزی که در این بخش شرح داده می شود مجوزی است که شخصی در رابطه با تحریم های اعمالی تحت فرمان اجرایی 13382 یا فرمان اجرایی 13224، طی سه ماهه منتهی به تاریخ مجوز، کسب کرده است و از هر فعالیت مشروح در بخش (ب) حمایت نکرده اما یا آن را تسهیل کرده یا در آن مشارکت داشته است.
(2) ارسال به کنگره:
(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید مجوز شرح داده شده در پاراگراف (1) را به صورت مکتوب به کمیته های مربوطه در کنگره تسلیم کند و شامل توجیهات لازم برای صدور مجوز باشد.
(ب) شکل مجوز: مجوزی که در پاراگراف (1) شرح داده شده است باید به صورت طبقه بندی نشده ارائه شود اما می تواند شامل یک ضمیمه طبقه بندی شده باشد.

(د) اعمال مجدد: اگر تحریم ها علیه شخصی که مشمول این بخش است، معلق شود اگر رئیس جمهوری مشخص کند که آن شخص فعالیت های مشروح در بخش (ب) را از سر گرفته است چنین تحریم هایی باید دوباره اعمال شود.

بخش 9. گزارش هماهنگی تحریم ها میان ایالات متحده و اتحادیه اروپا.
(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و هر 180 روز پس از آن، گزارشی مشتمل بر موارد زیر به کمیته مربوطه در کنگره ارسال کند:
(1) تشریح هر یک از موارد مطروحه طی دوره مشخص شده در بخش (ب) که:
(الف) آمریکا علیه شخصی به دلیل فعالیتی در ارتباط با اشاعه تسلیحات کشتار جمعی یا سیستم های پرتاب چنین تسلیحاتی به ایران یا توسط ایران، حمایت از اقدامات تروریستی ایران یا نقض حقوق بشر در ایران تحریمی را اعمال کرده است اما اتحادیه اروپا تحریم های مربوطه را اعمال نکرده است؛ و
(ب) اتحادیه اروپا علیه شخصی به دلیل فعالیتی در ارتباط با اشاعه تسلیحات کشتار جمعی یا سیستم های پرتاب چنین تسلیحاتی به ایران یا توسط ایران، حمایت از اقدامات تروریستی ایران یا نقض حقوق بشر در ایران تحریمی را اعمال کرده است اما آمریکا تحریم های مربوطه را اعمال نکرده است.
(2) توضیح دلیل اینکه چه تفاوتی میان تحریم های اتحادیه اروپا و تحریم های ایالات متحده آمریکا در زیرپاراگراف های (الف) و (ب) پاراگراف (1) آمده است، وجود دارد.
(ب) دوره مشخص شده: دوره مشخص شده در این بخش عبارت است از:
(1) اگر گزارش اول درباره بخش (الف) ارائه شود آغاز آن از 22 سپتامبر 2009 خواهد بود و پایان آن زمانی است که تحویل می شود.
(2) در صورتی که گزارش دیگری وجود داشته باشد دوره 180 روزه پیش از تسلیم ملاک است.
(ج) شکل گزارش.- گزارشی که طبق بخش (الف) ارائه می شود باید به صورت غیرطبقه بندی نشده باشد اما می تواند ضمیمه ای طبقه بندی شده داشته باشد.

بخش 10: گزارش درباره شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ایران.

 

(الف) کلیات: رئیس جمهوری باید تا 90 روز پس از تصویب این لایحه و پس از آن هر 180 روز یکبار، گزارشی درباره شهروندان ایالات متحده بازداشت شده و همچنین آنانی که شهروند سایر کشورها نیز هستند و توسط ایران یا گروه های مورد حمایت ایران بازداشت شده اند به کمیته مربوطه در کنگره ارائه دهد. این گزارش باید شامل موارد زیر باشد:
(1) اطلاعات درباره هر مسئول دولتی در ایران که به هر نحوی در این بازداشت ها دخیل است؛ و
(2) خلاصه ای از تلاش های دولت ایالات متحده که به منظور آزادی سریع این شهروندان انجام شده است.
(ب) شکل گزارش: این گزارش که در بخش (الف) خواسته شده است باید به صورت غیرطبقه بندی نشده ارائه شود اما می تواند یک ضمیمه طبقه بندی شده داشته باشد.

بخش 11. استثنائات درباره امنیت ملی و کمک های انساندوستانه؛ قاعده تفسیر.
(الف) کلیات- فعالیت های زیر باید از تحریم های بخش های 4، 5، 6 و 7 مستثنی باشد:
(1) هر فعالیتی که مشمول بند پنج (V) لایحه امنیت ملی 1947(50 U.S.C. 3091 et seq.) یا فعالیت های اطلاعاتی مجوزدار ایالات متحده است.
(2) پذیرش یک بیگانه در ایالات متحده اگر مستلزم تبعیت از تعهدات ایالات متحده در توافقنامه میان سازمان ملل و ایالات متحده آمریکا درباره مقر سازمان ملل (امضا شده در 26 ژوئن 1947 در لِیک ساکسِس و اجرا شده در 21 نوامبر 1947) یا تحت کنوانسیون روابط کنسولی وین (24 آوریل 1963 در وین و اجرا شده در 19 مارس 1967) باشد.

(3) انجام یا تسهیل مبادلات برای فروش کالاهای کشاورزی، غذا، دارو یا تجهیزات پزشکی به ایران یا برای کمک های انساندوستانه به مردم ایران، شامل همکاری در مبادلات مالی مرتبط با کمک های انساندوستانه یا با اهداف انساندوستانه، انتقال کالا یا خدماتی که برای کمک ها و اهداف انساندوستانه ضروری است یا صرفا برای تماس های تصادفی در مسیر تامین کمک های انساندوستانه یا برای مقاصد انساندوستانه با افرادی که تحت کنترل شخص خارجی مشمول تحریم های این لایحه است.

 

(ب) تعاریف- در این بخش:
(1) کالاهای کشاورزی: عبارت 'کالاهای کشاورزی' همان معنایی را دارد که در بخش 102 قانون تجارت کشاورزی 1978 (7 U.S.C. 5602) آمده است.
(2) تجهیزات پزشکی: عبارت 'تجهیزات پزشکی' همان معنایی را دارد که 'تجهیزات' در بخش 201 قانون فدرال غذا، دارو و لوازم آرایشی (21 U.S.C. 321) دارد.
(ج) قاعده تفسیر:هیچ یک از بخش های این لایحه نباید به منظور محدود کردن اختیارات رئیس جمهوری در جهت مشمول کردن اشخاص در تحریم ها برحسب قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی (21 U.S.C. 20 321) تفسیر شود.

بخش 12. اختیارات رئیس جمهوری در بلااثر کردن تحریم ها:

 

(الف) مصادیق اختیارات بلااثر کردن (صدور معافیت):
(1) کلیات: رئیس جمهوری می تواند برای مدتی که نباید بیشتر از 180 روز باشد و طبق الزامات بخش های 4، 5، 6، 7 و 8، به طور مورد به مورد بخش هایی از تحریم های ادامه یافته علیه یک شخص را بلااثر کند. پس از آنکه رئیس جمهوری گزارش هایی را که برای منافع ملی ایالات متحده حیاتی است به کمیته های مربوطه در کنگره ارائه می دهد می تواند برای مدتی که کمتر از 30 روز نیست چنین تحریم هایی را بلااثر کند.
(2) تمدید بلااثرها (تجدید معافیت ها): رئیس جمهوری می تواند به صورت مورد به مورد بخش های بلااثر شده تحت پاراگراف (1) را تا 15 روز پیش از انقضای بلااثرها، و برای مدت اضافی دیگری که نباید بیشتر از 160 روز باشد، تمدید کند. رئیس جمهوری گزارش مشروح در پاراگراف (1) را به کمیته های مربوطه در کنگره ارائه می کند.
(3) تمدیدهای متوالی: اگر رئیس جمهوری از روندهای مندرج در پاراگراف (2) برای هر بار تمدید کردن بلااثرها پیروی کند و گزارش مشروح در پاراگراف (1) را ارائه دهد، می توان از اختیارات مندرج در پاراگراف (2) برای دوره های اضافی بلااثر کردن تحریم ها استفاده کرد. اما این دوره ها نباید بیشتر از 180 روز باشد.
(ب) محتوای گزارش های تحریم های بلااثر شده (گزارش های معافیت): هر گزارشی که طبق بخش (الف) در رابطه با بلااثر کردن تحریم ها و مطابق بخش های 4، 5، 6، 7 در ارتباط با شخصی یا تمدید بلااثر کردن تحریم ها ارائه می شود باید شامل موارد زیر باشد-
(1) اعلام یک منطق ویژه و دقیق برای مشخص کردن بلااثرها که این امری حیاتی برای منافع ملی ایالات متحده است؛
(2) توضیح اقدامی که باعث شده است شخصی مشمول تحریم ها شود؛
(3) توضیح تلاش هایی که ایالات متحده انجام داده است تا همکاری دولت با نهاد قضایی اولیه را برای مجازات یا خاتمه داده به عمل شخص یا اقدام در محلی که فعالیتش در پاراگراف (2) شرح داده شده است، تضمین کند.
(4) ارزیابی اهمیت فعالیت توصیف شده در پاراگراف (2) در کمک به توانایی ایران برای تهدید کردن منافع ایالات متحده یا متحدان ایالات متحده، توسعه سیستم های پرتاب تسلیحات کشتار جمعی، حمایت از اقدامات تروریستی بین المللی یا نقض حقوق بشری هر شخصی در ایران.
(ج) تاثیر گزارش در بلااثر کردن تحریم ها (معافیت): اگر رئیس جمهوری در رابطه با بلااثر کردن تحریم ها علیه شخصی مطابق بخش های 4، 5، 6، 7 و یا 8 یا تمدید بلااثر کردن تحریم ها گزارشی طبق بخش (الف) ارائه دهد نیازی نخواهد بود رئیس جمهوری تحریم های بخش های 4، 5، 6، 7 و یا 8 در رابطه با شخص توصیف شده در گزارش دوره 30 روزه مندرج در قسمت (الف) حفظ کرده یا اعمال کند.