خیز احمدی‌نژاد برای ورود به مجلسی که «در راس امور نیست»!/ ترس از شکست در تهران، رییس‌جمهور سابق را به ‏گرمسار می‌کشاند؟/ آیا احمدی‌نژاد هم پس از خواهرش در زادگاه خود شکست می‌خورد؟

 

اخبار غیررسمی از احتمال کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد برای مجلس یازدهم از شهرستان گرمسار حکایت دارد.‏

به گزارش «انتخاب»، احمدی نژاد شب هشتم محرم را در منزل یکی از افراد متعلق به حلقه اول خود یعنی غلامحسین الهام ‏گذراند و گفته می شود این خبر را در همان شب اعلام کرده است.‏

انتخابات مجلس یازدهم اواخر سال 98 برگزار می شود. احمدی نژاد اهل آرادان است؛ آرادان در اواخر دولت دهم در سال 90 ‏با تصویب هیات وزیران به شهرستان ارتقاء یافت. در حال حاضر آرادان و گرمسار یک حوزه انتخابیه را تشکیل می دهند و ‏یک نماینده در مجلس دارند.‏
غلامرضا کاتب که نماینده فعلی گرمسار و آرادان است، در سال 94، با کسب 23 هزار رای نفر اول این حوزه انتخابیه شد و ‏فاصله او با نفر دوم بیش از 10 هزار رای بود. یعنی اگر قرار است احمدی نژاد رد این حوزه کاندیدا شود، به آرایی در همین ‏حدود و حتی کمتر از آن نیاز دارد تا به مجلس راه یابد.‏

با این وجود در مورد این شایعه تایید نشده، گفتنی های فراوانی هست که هریک از آنها شاید بتواند در اصل کاندیدا شدن یا ‏نشدن احمدی نژاد، و یا پیش بینی نتیجه انتخابات با حضور احتمالی او، اثرگذار باشد.‏

اول اینکه محمود احمدی نژاد در دوران 8 ساله ریاست جمهوری خود نشان داده است که اعتقاد چندانی به پارلمان و به طور ‏کلی امور مشورتی گسترده با امکان ابراز نظرات مختلف و متنوع ندارد. بسیاری از تصمیمات او در 8 سال حضورش در ‏پاستور یا به صورت شخصی اتخاذ شد و یا با اثرگذاری حلقه معدودی از اطرافیان او.‏

به علاوه، احمدی نژاد چند باری به طور مستقیم و بی واسطه، جایگاه مجلس شورای اسلامی را زیر سوال برد. او در سال ‏‏89، به صراحت جمله مشهور اما خمینی مبنی بر اینکه «مجلس در راس امور است» را متعلق به دورانی دانست که به گفته ‏او نظام ایران «پارلمانی» بود.  او گفت: «بعضي‌ها استقلال قوا را فقط براي قوه مقننه و قوه قضائيه مي‌خواهند. اتفاقاً قوه ‏مجريه، قوه اول كشور است، بعضي‌ها يك جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زماني كه نظام ما پارلماني بوده برجسته ‏مي‌كنند، آن‌زمان رئيس‌جمهور مسئول اداره كشور نبوده بلكه نخست‌وزير مسئول اداره كشور بوده كه از طريق مجلس انتخاب ‏مي‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترين بود. اكنون در قانون اساسي قوه مجريه بار اصلي اداره كشور را بر دوش دارد و ‏قواي ديگر بايد كمكش كنند.»‏

از سوی دیگر، احمدی نژاد در دوره های مختلف انتخابات مجلس، با وجود آنکه اطرافیان او فعالانه در انتخابات شرکت کرده ‏و حتی لیست های انتخاباتی تهیه کرده اند، شخصا به صورت علنی به انتخابات ورود نکرده تا شاید بی اعتنایی خود را بیش ‏از پیش نشان دهد. موارد دیگری هم چون بی اعتنایی به مصوبات مجلس، دور زدن مسئله سوال از رییس جمهور با پاسخ ‏های بی ربط و ... همگی نشان می دهد اححمدی نژاد برای مجلس جایگاه ارزنده ای قائل نیست.‏

از همین رو، اگر او در انتخابات مجلس شرکت کند، می توان پیش بینی کرد که قصدش صرفا نماینده شدن نیست و چه بسا به ‏مجلس صرفا به عنوان سکوی پرش دوباره به جایگاه های دیگری استفاده کند.‏

نکته دوم در مورد حضور احتمالی احمدی نژاد در انتخابات مجلس، آن است که تا کنون سابقه نداشته که احتمال یا شایعه ‏کاندیداتوری او از تهران یا حتی دیگر کلانشهرهای کشور مطرح شود. پیش از این در فروردین سال 93، شایعه شده بود که ‏ممکن است احمدی نژاد با حضور در انتخابات میاندوره ای شهرستان نهاوند در استان همدان، وارد مجلس شود. البته این ‏اتفاق رخ نداد. اما قابل تامل است که این بار هم حضور او در انتخابات از یک شهرستان دیگر مطرح شده و باز هم خبری از ‏تهران و کلانشهرها نیست.‏

این موضوع بی درنگ یک دلیل منطقی و واضح را به دنبال خود می کشاند و آن اینکه احمدی نژاد از عدم رای آوری خود در ‏شهرهای بزرگ اطمینان دارد. به بیان ساده تر، محاسبات احمدی نژاد نشان می دهد که او هیچ شانسی برای رای آوری در ‏تهران یا سایر کلانشهرها را ندارد و چه بسا خوشبین ترین مشاوران او تصور می کنند که اگر رای آوری او محتمل هم باشد، ‏احتمالا این اتفاق با رتبه ای نازل رخ خواهد داد که عملا یک شکست به شمار می رود. از همین رو، انتخابات گرمسار و ‏آرادان با توجه به اینکه محل تولد احمدی نژاد هم به شمار می رود می تواند از این شکست قابل پیش بینی جلوگیری کند.‏

نکته سوم، اصرار احمدی نژاد بر ادامه سیاست های پوپولیستی خود است. کاندیداتوری از گرمسار و آرادان، به زعم او، ‏کمک خواهد کرد که چهره او در میان طبقات فرودست جامعه را حفظ کند. احمدی نژاد همواره تلاش کرده است تا جامعه را به ‏دو دسته برخوردار و فرودست تقسیم کرده و خود را حامی طبقه دوم نشان دهد؛ سیاستی که حتی در روزهای اخیر نیز ‏پیگیری می شود. به طور مثال، او در عزاداری های ایام محرم هم ترجیح می دهد در محله خود نارمک بیش از هر جای ‏دیگری حضور داشته باشد.‏

اما نکته دیگری که می تواند برای احمدی نژاد ناامیدکننده باشد، این است که خواهر او پیشتر از حوزه انتخابیه پدری شان، ‏جواب منفی شنیده است. پروین احمدی نژاد در انتخابات مجلس نهم، در حوزه انتخابیه گرمسار شانس خود را برای ورود به ‏پارلمان آزمایش کرد که در نهایت با پاسخ منفی مردم زادگاهش مواجه شد.‏

این هشدار شاید تردیدهای احمدی نژاد را برای چنین ریسکی بیشتر کند؛ با این حال، هنوز نمی توان به درستی حدس زد که ‏برنامه او برای باقی ماندن در صحنه سیاست کشور چیست.‏

در این میان، احتمال دیگری نیز در خصوص حضور احمدی نژاد در انتخابات مجلس وجود دارد که اگرچه کمی دور از ذهن به ‏نظر می رسد اما نمی توان با قطعیت آن را رد کرد. این احتمال، رد صلاحیت احمدی نژاد است. او در انتخابات ریاست ‏جمهوری سال 96 ردصلاحیت شد. اگرچه شورای نگهبان بارها اعلام کرده که ردصلاحیت در یک انتخابات به معنای رد ‏صلاحیت در انتخاباتی دیگر نیست – خاصه اینکه یکی نمایندگی مجلس و دیگری ریاست جمهوری باشد – اما بعید هم نیست ‏که همان دلیل ردصلاحیت وی در سال 96، باعث رد شدن او در انتخابات 98 هم بشود.‏

در هر صورت آنچه مسلم است اینکه احمدی نژاد چنان راه عجیب و نامشخصی را به ویژه پس از سال 92 در پیش گرفته که ‏صرفا باید منتظر ماند و تصمیم آتی او را به نظاره نشست.‏