محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد با همکاری دانشگاه تهران نانوداربست‌های استخوانی را عرضه کردند که با جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری‌های عامل عفونت‌های استخوانی می‌توان از آنها برای درمان عفونت‌های استخوانی بهره برد؛ به گفته این محققان داربست تولید شده، بستری برای رشد استخوان جدید نیز ایجاد می‌کند.
به گزارش ایسنا التهاب یا عفونت استخوان از جمله بیماری‌های خطرناکی است که اغلب در کودکان و نوجوانان بروز می‌کند و عامل این بیماری در ۸۰ درصد موارد یک نوع باکتری است.
عدم درمان به‌موقع این بیماری موجب فلج شدن، قطع عضو و در برخی اوقات مرگ بیمار خواهد شد. در برخی موارد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و عمل جراحی می‌تواند تا حدودی این بیماری را مهار کند؛ اما در برخی موارد نیز این نوع اقدامات کارساز نیست.
امروزه محققان به دنبال این هستند تا با به‌کارگیری همزمان مهندسی بافت و فناوری نانو این بیماری شایع را درمان کنند، در این راستا محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد با همکاری دانشگاه تهران موفق به سنتز نانو داربست‌های استخوانی شدند.
دکتر حمیدرضا بخششی راد، عضو هیاْت علمی دانشگاه آزاد واحد نجف‌آباد و از محققان طرح، هدف از انجام این پژوهش را تولید داربست‌های استخوانی حامل دارو جهت درمان عفونت‌های استخوانی عنوان کرد و افزود: در این پژوهش یک نوع داربست استخوانی با خواص مکانیکی بالا، خواص ضدمیکروبی و زیست سازگاری سنتز شده است که همزمان قادر به رهاسازی دارو نیز است.
وی یادآور شد: از این نانوداربست می‌توان به منظور بستری برای رشد استخوان و مهندسی بافت استخوان بهره برد.
بخششی راد با بیان اینکه هم اکنون این داربست‌ها با صرف هزینه‌های زیاد از خارج وارد می‌شود، اظهار کرد: از این رو سنتز این‌گونه داربست‌ها در داخل کشور می‌تواند موجب صرفه‌جویی ارزی شده و در حالت بهتر صادرات را نیز به دنبال داشته باشد.
این محقق با تاکید بر اینکه در ساختار نانوکامپوزیتی داربست استخوانی سنتز شده در این طرح از داروی ونکومایسین استفاده شده است، یادآور شد: این دارو قادر است با حمله به دیواره باکتری استافیلوکوک اورئوس، موجبات مرگ این باکتری را فراهم آورد. باکتری مذکور یکی از عوامل اصلی بروز عفونت و التهاب استخوان به شمار می‌رود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد با اشاره به جزئیات این طرح، توضیح داد: در طرح حاضر یک داربست نانوکامپوزیتی متشکل از نانو پودر بغدادیت و داروی ونکومایسین سنتز شده است. بدین منظور ابتدا نانو پودر بغدادیت به روش سل ژل سنتز و داروی ونکومایسین در غلظت‌های ۱، ۳ و ۵ درصد وزنی همراه با نمک طعام به‌عنوان تخلخل‌ساز به آن اضافه شد.
وی با بیان اینکه با غوطه‌وری ساختار حاصل شده در محلول نمک موجود در ساختار حذف شد و در ساختاری کاملا متخلخل به دست آمد، اضافه کرد: در انتها نیز آزمون‌های مختلفی جهت بررسی و ارزیابی خواص فیزیکی-شیمیایی، زیست سازگاری و ضدمیکروبی بر روی نمونه‌های آماده‌سازی شده صورت گرفت.
بخششی راد به بیان نتایج به دست آمده اشاره کرد و گفت: نتایج رهاسازی دارو نشان می‌دهد که داروی ونکومایسین در مدت ۲۴ ساعت رهاسازی کنترل‌شده‌ای را از خود بروز داده که این موضوع موجب شد تا باکتری‌های استافیلوکوک اورئوس از بین بروند. همچنین استفاده از دابست‌های حاوی ۳ درصد وزنی از داروی ونکومایسین، افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در تعداد و رشد سلول‌های استخوان‌ساز را در پی داشته است.
این پژوهش از سوی دکتر حمیدرضا بخششی راد عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد، ژینا حدیثی و مجید کاشفیان دانشجویان مقطع دکتری و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران و علی‌اکبر نجفی نژاد دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد و همچنین محققانی از دانشگاه صنعتی مالزی اجرایی و نتایج آن در مجله Materials Letters با ضریب ۲.۵۷۲ منتشر شد.
محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد با همکاری دانشگاه تهران نانوداربست‌های استخوانی را عرضه کردند که با جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری‌های عامل عفونت‌های استخوانی می‌توان از آنها برای درمان عفونت‌های استخوانی بهره برد؛ به گفته این محققان داربست تولید شده، بستری برای رشد استخوان جدید نیز ایجاد می‌کند.
به گزارش ایسنا التهاب یا عفونت استخوان از جمله بیماری‌های خطرناکی است که اغلب در کودکان و نوجوانان بروز می‌کند و عامل این بیماری در ۸۰ درصد موارد یک نوع باکتری است.
عدم درمان به‌موقع این بیماری موجب فلج شدن، قطع عضو و در برخی اوقات مرگ بیمار خواهد شد. در برخی موارد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و عمل جراحی می‌تواند تا حدودی این بیماری را مهار کند؛ اما در برخی موارد نیز این نوع اقدامات کارساز نیست.
امروزه محققان به دنبال این هستند تا با به‌کارگیری همزمان مهندسی بافت و فناوری نانو این بیماری شایع را درمان کنند، در این راستا محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد با همکاری دانشگاه تهران موفق به سنتز نانو داربست‌های استخوانی شدند.
دکتر حمیدرضا بخششی راد، عضو هیاْت علمی دانشگاه آزاد واحد نجف‌آباد و از محققان طرح، هدف از انجام این پژوهش را تولید داربست‌های استخوانی حامل دارو جهت درمان عفونت‌های استخوانی عنوان کرد و افزود: در این پژوهش یک نوع داربست استخوانی با خواص مکانیکی بالا، خواص ضدمیکروبی و زیست سازگاری سنتز شده است که همزمان قادر به رهاسازی دارو نیز است.
وی یادآور شد: از این نانوداربست می‌توان به منظور بستری برای رشد استخوان و مهندسی بافت استخوان بهره برد.
بخششی راد با بیان اینکه هم اکنون این داربست‌ها با صرف هزینه‌های زیاد از خارج وارد می‌شود، اظهار کرد: از این رو سنتز این‌گونه داربست‌ها در داخل کشور می‌تواند موجب صرفه‌جویی ارزی شده و در حالت بهتر صادرات را نیز به دنبال داشته باشد.
این محقق با تاکید بر اینکه در ساختار نانوکامپوزیتی داربست استخوانی سنتز شده در این طرح از داروی ونکومایسین استفاده شده است، یادآور شد: این دارو قادر است با حمله به دیواره باکتری استافیلوکوک اورئوس، موجبات مرگ این باکتری را فراهم آورد. باکتری مذکور یکی از عوامل اصلی بروز عفونت و التهاب استخوان به شمار می‌رود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد نجف آباد با اشاره به جزئیات این طرح، توضیح داد: در طرح حاضر یک داربست نانوکامپوزیتی متشکل از نانو پودر بغدادیت و داروی ونکومایسین سنتز شده است. بدین منظور ابتدا نانو پودر بغدادیت به روش سل ژل سنتز و داروی ونکومایسین در غلظت‌های ۱، ۳ و ۵ درصد وزنی همراه با نمک طعام به‌عنوان تخلخل‌ساز به آن اضافه شد.
وی با بیان اینکه با غوطه‌وری ساختار حاصل شده در محلول نمک موجود در ساختار حذف شد و در ساختاری کاملا متخلخل به دست آمد، اضافه کرد: در انتها نیز آزمون‌های مختلفی جهت بررسی و ارزیابی خواص فیزیکی-شیمیایی، زیست سازگاری و ضدمیکروبی بر روی نمونه‌های آماده‌سازی شده صورت گرفت.
بخششی راد به بیان نتایج به دست آمده اشاره کرد و گفت: نتایج رهاسازی دارو نشان می‌دهد که داروی ونکومایسین در مدت ۲۴ ساعت رهاسازی کنترل‌شده‌ای را از خود بروز داده که این موضوع موجب شد تا باکتری‌های استافیلوکوک اورئوس از بین بروند. همچنین استفاده از دابست‌های حاوی ۳ درصد وزنی از داروی ونکومایسین، افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در تعداد و رشد سلول‌های استخوان‌ساز را در پی داشته است.
این پژوهش از سوی دکتر حمیدرضا بخششی راد عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد، ژینا حدیثی و مجید کاشفیان دانشجویان مقطع دکتری و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران و علی‌اکبر نجفی نژاد دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد و همچنین محققانی از دانشگاه صنعتی مالزی اجرایی و نتایج آن در مجله Materials Letters با ضریب ۲.۵۷۲ منتشر شد.
