تحقیقات جدید نشانگر آن است که آلودگی هوا تعداد و کیفیت اسپرم مردان را کاهش داده و ممکن است سبب افزایش میزان ناباروری در آنان شود.
به گزارش انتخاب به نقل از یورونیوز، مطالعه‌ای که به تازگی در دانشگاه هنگ‌کنگ و بر روی ۶۵۰۰ مرد صورت گرفته نشان می‌دهد که آلودگی هوا سبب کاهش میزان اسپرمها و همچنین تغییر شکل آن‌ها می‌گردد.
مطالعات پیشین همچنین نشان می‌دهد که آلودگی هوا می‌تواند بر حرکت اسپرمها نیز اثر گذاشته و سبب کندی آن شود.
کاهش میزان اسپرم، تغییرات در شکل ظاهری و کند شدن حرکت اسپرمها عواملی هستند که می‌توانند سبب ناباروری در مردان شوند.
این نخستین باری نیست که رابطه میان زندگی مدرن و میزان و کیفیت اسپرم در مردان اندازه‌گیری می‌شود. در مطالعه‌ای که با همکاری دانشمندان اسرائیلی، آمریکایی و اروپایی و با جمع‌آوری داده‌های ارائه شده بر ۴۳ هزار مرد در بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۱ صورت گرفته، مشخص شده است که تعداد اسپرم مردان در ۴۰ سال گذشته به نصف رسیده است.
هنوز تمامی عوامل موثر بر میزان و کیفیت اسپرمها مشخص نشده است. به طور دقیق نمی‌توان گفت که عوامل محیطی چگونه بر کاهش اسپرم و کیفیت آن اثر می‌گذارند و سهم هرکدام از این عوامل در این تغییرات به چه اندازه است. با اینحال باید گفت که اگر سیاستگذاران سلامت راهی برای این معظل نیابند، تغییرات مذکور می‌توانند سبب ناباروری در مردان بسیاری شده و در نتیجه آینده نسل بشر را به خطر بیاندازد.
عوامل موثر بر کاهش میزان و کیفیت اسپرم
عوامل متعددی می‌توانند بر روی کاهش تعداد اسپرمها و همچنین کیفیت آن‌ها اثر بگذارند. عوامل پزشکی، آلودگی‌های محیطی و سبک زندگی از مهمترین عوامل موثر بر این مساله هستند.
عوامل پزشکی
واریکوسل: اتساع و پیچ خوردگی غیرطبیعی شبکه وریدی (سیاهرگی) بالای بیضه‌ها است. واریکسول عامل حدود یک سوم از ناباروری ها در مردان است.
عفونت: برخی از عفونت‌های باکتریایی و ویروسی می‌توانند سبب ناباروری در مردان شوند. بیماری‌های مقاربتی از مهمترین عوامل ناباروری مردان هستند.
مشکلات انزال: مشکلات انزال که می‌توانند در اثر عوامل گوناگونی چون دیابت، آسیب نخاعی و بیماری‌های دستگاه ادراری بوجود آیند از عواملی هستند که انزال مردان را دچار مشکل می‌کنند.
مشکلات هورمونی: هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه‌ها هورمون‌هایی تولید می‌کنند که برای تولید اسپرم لازم است. تغییرات در این هورمون‌ها و همچنین سیستم‌های دیگر مانند غده تیروئید و غده فوق کلیه ممکن است باعث اختلال در تولید اسپرم شود.
نقص کروموزومی: جهش‌های ژنتیکی و مشکلات کروموزومی از عوامل موثر در کاهش میزان اسپرمها هستند.
برخی داروها: برخی داروهای هورمونی، استفاده طولانی‌مدت از مکمل‌های ورزشی هورمونی، داروهای درمان سرطان، برخی از آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند سبب تغییر میزان و شکل اسپرمها شده و نهایتا به ناباروری در مردان منجر شود.
عوامل محیطی
مواد شیمیایی صنعتی: قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی از جمله بنزن، تولوئن، زایلن، علف کش‌ها، آفت‌کش‌ها، حلال‌های آلی، مواد نقاشی و سرب ممکن است موجب کم شدن میزان اسپرمها شود.
آلودگی هوا و فلزات سنگین: قرار گرفتن در معرض سرب و دیگر فلزات سنگین نیز می تواند باعث ناباروری شود. این فلزات سنگین در اثر فعالیت‌های صنعتی و آلودگی‌های ترافیکی بوجود می‌آیند.
تشعشات رادیو اکتیو و ایکس-ری: قرار گرفتن در مقابل تابش پرتوهای یونیزه کننده می‌تواند سبب آسیب به دستگاه تناسلی شوند و ناباروری در مردان را سبب شوند.
دمای بالا در ناحیه تناسلی: بالا رفتن دما در ناحیه تناسلی به عللی چون نشستن طولانی مدت، پوشیدن لباس‌های تنگ، استفاده مکرر از سونا و حمام‌های آب گرم می‌توانند بر میزان و کیفیت اسپرمها اثر بگذارند.
سبک زندگی
استعمال دخانیات، مصرف نامتعادل الکل، مشاغل سخت، استرس و افزایش وزن از عواملی هستند که می‌توانند بر میزان و کیفیت اسپرم مردان اثر بگذارند و سب ناباروری شوند.
