پلیس میانمار اعلام کرد: درپی تیراندازی افراد این نیرو به تعدادی از بودائیانی که قصد داشتند یک دفتر دولتی را در راخین تصرف کنند، هفت نفر کشته و 13 نفر مجروح شدند شدند.
به گزارش ایرنا ازرسانه های میانماری این حادثه زمانی رخ داد که حدود 5 هزار بودایی در شهر 'مرائوک یو' در یک مراسم ناسیونالیستی گردهم آمده بودند .
'مرائوک یو' منطقه ای در ایالت راخین میانمار است که در حملات ارتش و گروههای بودایی بعد از اوت 2017(شهریور96) شاهد شدیدترین سرکوب ها علیه مسلمانان روهینگیایی بود.
درپی این حملات هزاران نفر از روهینگیایی ها کشته و بیش از 655 هزار نفر از آنها از راخین به بنگلادش فرار کردند.
طبق این گزارش بسیاری از گروههای قومی که در راخین زندگی می کنند افرادی فقیر و حاشیه نشین هستند که خصومت دیرینه با حکومت مرکزی این کشورکه تحت تسلط قوم 'بامار' است، دارند.
این درگیری ها پس از آن به وقوع پیوست که دو گروه مشترک از میانمار و بنگلادش بر سر بازگشتن 655 هزار آواره روهینگیایی از بنگلادش به میانمار توافق کردند.
ارتش و بودایی های افراطی روهینگیایی ها را مهاجران بنگالی غیرقانونی دراین کشور می دانند.
سرهنگ 'میو سوئی ' سخنگوی پلیس میانماربه رسانه ها گفت این افراد با پرتاب سنگ و حمله به یک دفتر دولتی عامل بروز ناآرامی و شورش در این منطقه بودند.
وی گفت که نیروهای پلیس ابتدا با گلوله های پلاستیکی به شورشیان پاسخ دادند اما به دلیل این که ناآرامی را بالا گرفت مجبور به استفاده از گلوله واقعی شدند که منجر به کشته شدن هفت نفر و مجروح شدن 13 نفر دیگر شد .
به گفته وی 20 نفر از نیروهای پلیس نیز توسط بودایی های افراطی این منطقه زخمی شدند.
مرائوک یو یک منطقه قدیمی و محل زندگی بودایی ها و روهینگیایی هاست که آثار تاریخی مرتبط با آخرین پادشاهی راخین نیز هنوز دراین منطقه وجود دارد.
پس از بروز حملات گسترده علیه روهینگیایی ها توسط ارتش در این منطقه که با حمایت گروههای بودایی افراطی انجام شد، از شهریورماه گذشته تاکنون صدها هزار نفر روهینگیایی برای زنده ماندن مجبور به ترک محل زندگی خود و فرار به سوی بنگلادش شدند.
صدها روستای روهینگیایی ها در این منطقه توسط ارتش و مانک های(راهبان) افراطی بودایی آتش زده شد تا آنها مجبور به ترک خانه های خود شوند.
اکنون براساس توافق انجام شده میان بنگلادش و میانمار قرار است از روز 23 ژانویه (سوم بهمن 96) آوارگان روهینگیایی از این کشور به میانمار در مدت دو سال بازگردند.
به رغم این توافق آوارگان روهینگیایی که تاکنون حقوق شهروندی آنها توسط دولت و ارتش میانمار به رسمیت شناخته نشده است،می گویند به دلیل اینکه در میانمار امنیت ندارند ، حاضر به بازگشت نیستند اما براساس توافق دو کشور، آنها در مرحله اول به صورت داوطلبانه و در مراحل بعد ناگزیر از بازگشت هستند.
