کارگردان فیلم عرق سرد گفت: در تلویزیون انسان‌های باآبرویی کار می‌کنند اما تفکر حاکم بر تلویزیون ریاکارانه است.
به گزارش ایسنا، شامگاه سه‌شنبه - ۱۷ بهمن - نشست خبری فیلم «عرق سرد» به کارگردانی سهیل بیرقی و عوامل این فیلم در پردیس ملت و پس از اکران این فیلم برگزار شد. ماجرای این فیلم درباره زن فوتبالیستی است که بردی خروج از کشور نیاز به رضایت همسر دارد اما همسرش که مجری تلویزیون است این اجازه را به او نمی‌دهد.
در ابتدای این نشست کارگردان فیلم در پاسخ به این سوال که آیا نگاه به جامعه امروز دغدغه شما در فیلمسازی است؟ گفت: بله مسائلی که در فیلم‌ها به آنها می‌پردازم دغدغه من است. در این فیلم هم مولفه‌هایی از آن فیلم هست و تکرار شده و از آنها نه؛ اما قطعا دغدغه‌ام را در جامعه ادامه خواهم داد.
بیرقی درباره شخصیت‌های سیاه و سفید فیلنش نیز گفت: این حرف خیلی کلی است و نمی‌شود در اینجا به آن پاسخ داد. اما اتفاقا جذابیت این فیلم برای ما این بود که شخصیت‌های آن تک‌بعدی نیست.
در ادامه نشست درباره سختی فیلمبرداری این فیلم از فرشاد محمدی سوال پرسیده شد که او در جواب گفت: اصلا فیلمبرداری و سینما کار سختی نیست. با وجود اینکه برخی از همکاران ما که می‌گویند کار ما سخت است باید بگویم نه اینگونه نیست. اگر به کارمان علاقه داشته باشیم، کار اصلا سخت نیست. اصلا چه کاری وجود دارد که سخت نباشد؟
بیرقی در پاسخ به سوال خبرنگاری که معتقد بود فیلم از یک سوژه واقعی فیلمی غیرواقعی ساخته است؛ از این نظر که شخصیت مرد فیلم را شبیه به یک مجری تلویزیون تصویر کرده است، گفت: صریح نام مجری مورد نظر را بگویید تا جواب بدهم. من منظور شما را متوجه نشدم، بنابراین به این سوال جواب نمی‌دهم.
از بیرقی درباره وجه تمایز این فیلم با فیلم قبلی‌اش و دور شدن از فرم آن در این فیلم پرسیده شد که او هم جواب داد: فیلمم متفاوت از فیلم قبل است. فیلمنامه کلاسیک است اما با اجرایی مدرن.
در ادامه از لیلی رشیدی که در فیلم در نقش یک وکیل و فعال زنان ظاهر شده بود پرسیده شد که آیا برای ایفای این نقش با این افراد ارتباطی داشته یا نه؟ که جواب داد: قبل از اینکه در فیلمی به دنبال مابه ازاهای واقعی باشم به راهنمایی‌های کارگردان تکیه می‌کنم.
برخی از خبرنگاران صداوسیما به نمایش و تصویرسازی یک مجری تلویزیون در این فیلم انتقاد کردند که بیرقی در پاسخ گفت: قطعا می‌دانیم در تلویزیون انسان‌های با ابرویی کار می‌کنند، خیلی وقت‌ها برنامه‌های این تلویزیون شهر خلوت کن بوده و من تماشگرش بوده‌ام اما تفکر حاکم بر این سازمان بود ریاکارانه است.
همچنین ایرادتی از فیلم از جمله درباره ورود به سازمان صداوسیما و همچنین برنامه‌های تلویزیونی که در فیلم ساخته شده بود، گرفته شد اما کارگردان آنها را به فیلم ارجاع داد و به نوعی گفت همه تین اشارات در فیلم وجود دارد.
در ادامه درباره فردیت زنان عصیانگر در فیلم از بیرقی سوال شد که او گفت: به نظرم زنان تنها قیام می‌کنند. بنابراین فردیت زن در فیلم‌هایم وجود دارد.
باران کوثری هم درباری ایفای نقش زن فوتبالیست در این فیلم گفت: لذت بازیگریم در این نقش ارضا شد. جدای اهمیت فیلم و سوژه خود نقش را خیلی دوست داشتم.
او همچنین درباره بازیگری‌اش در تئاتر و تاثیر آن در سینما گفت: تئاتر برای من مثل بنزین است. واقعیتش چند وقتی درباره بازیگری در سینما خیلی بی‌انگیزه بودم. یکی دو فیلم هم برای گذران زندگی بازی کردم ولی این فیلم را دوست داشتم.
خبرنگاران درباره شخصیت زن فیلم که تداعی‌گر زندگی یک فوتبالیست زن ممنوع‌الخروج است، سوال کردند که بیرقی گفت: پایان فیلم کپشنی دارد که نوشته در سال ۹۶۸ نفر فقط در ورزش دچار مشکل شدند. این افراد غیر از کسانی هستند که گمنام‌اند و ما از مشکلاتی که در این فیلم برای زن فیلم رخ می‌دهد، خبر نداریم.
او همچنین درباره شباهت کاراکتر مرد فیلم به یک مجری تلویزیون توضیح داد: همه فیلم‌ها براساس زندگی آدم‌ها ساخته شده، یعنی هر کسی می‌تواند تصور کند زندگی‌اش در فیلمی نشان داده شده است.
مهدی داوری تهیه‌کننده فیلم درباره اسپانسر و سرمایه‌گذار فیلم، گفت: این فیلم سرمایه‌گذار مستقل دارد که نامش در تیتراژ آمده است.
در ادامه از باران کوثری سوال شد ایا با شخصیت حقیقی که دچار این مشکل شده بود برای ایفای این نقش صحبت کرده بود که او پاسخ داد: ما فقط از قصه زندگی چند نفر را که با این مشکل در کشور مواجه شدند خبر داریم اما باید بدانیم در کشور ما افراد دیگری هم با این مشکل مواجه شده‌اند.برای این فیلم و ایفای نقش در نقش یک دختر فوتبالیست، کارآکتر را خودم ساخته‌ام و با کسی در این باره صحبت نکرده‌ام.
