الاخبار نوشت: هیچ کس پیش بینی نمی کند که اسرائیل پس از سرنگونی جنگنده اش، به عملیات هوایی خود در سوریه پایان دهد، البته مشخص است که استراتژی اسرائیل پیش از این اتفاق و پس از آن، قابل مقایسه با یکدیگر نیستند.
به گزارش :انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: از زمان ورود ایران به صحنه سوریه، دیگر اسرائیل تهدیدات جنگ کلاسیک علیه خود را به حملات مستقیم ارتشهای مصر و اردن یا از طرف سوریه ای که گرفتار مشکلات داخلی خود است، منحصر نمی داند. به عقیده مسئولان اسرائیلی، تنها تهدیدی که خطر وقوع جنگی کلاسیک را برای آن دارد، تهدید ایران است، در حالی که حزب الله و نیروهای مقاومت، تهدید بزرگتری هستند. گادی ایزنکوت بر این عقیده است که باید در مفهوم قاطعیت نظامی محال در جنگ با قدرتی مانند حزب الله که همیشه آماده مبارزه است، یک بازنگری صورت گیرد و هدف از افزایش تنشها بدون وقوع جنگ، بویژه در میدان سوریه، ممانعت از اشباع دفاعی سوریه و حزب الله و ادامه روند مسلح سازی آنهاست، تا بدین شکل، مرحله هجوم آنها فرا نرسد.
کارشناسان اسرائیلی اولین درگیری مستقیم اسرائیل با دشمنان را در مقابله آن با ایران می دانند، در حالی که مقابله های غیر مستقیم بین این دو از سال 1982 متوقف نشده و ایران همچنان به حمایت از نیروهای مقاومت لبنان و فلسطین ادامه داده است؛ اما امروز در شرایط متفاوتی به سر می بریم.
یکی از ژنرال های اسرائیلی نیز در مقاله ای در باره سقوط اف16نوشت: این اولین بار بود که یک پهباد ایرانی وارد مرزهای هوایی اسرائیل می شد، همچنانکه حملات اسرائیل از این نوع در سوریه نیز برای نخستین بار اتفاق افتاد. دیگر عامل آشفتگی اسرائیل در مورد این حادثه، هدف پهباد ایرانی و مأموریت آن است که هنوز به صورت قطعی مشخص نیست.
این در حالی است که یکی از کارشناسان اسرائیلی هجومی بودن هدف پهباد ایران را بعید می داند، بویژه آنکه نشانی از مواد منفجره یا سلاح های دیگر در لاشه آن مشاهده نشده است.
یک کارشناس اسرائیلی در مقاله ای برای روزنامه عبری معاریف در این رابطه نوشته است «هدف ایران واضح و قابل تحقق است؛ این دولت در حال حاضر خواهان جنگی با اسرائیل نیست؛ بلکه قصد دارد عملیات محدودی را اجرایی کند تا با نشان دادن قدرت بازدارندگی خود، آزادی عمل اسرائیل در حملات آن در سوریه را محدود کند».
می توان گفت قواعد بازی تازه ای در مقابل قواعد اسرائیلی سر برآورده است و فضای بین المللی نیز برای چنین تغییری مهیاست؛ همچنانکه همزمان با این اتفاقات، تحولات در سطح روابط روسیه-آمریکا و غلبه منطق درگیری بین آنها، موضع گیری نظامی روسیه و آمریکا در سوریه بُعد دیگری به خود گرفته است و تا حدودی با استراتژی مهار و کنترل ایالات متحده و هم پیمانان آن در مقابله با روسیه و تلاشهای مسکو برای در هم پیچیدن نقشه های آنها، در ارتباط است.
