امریکن کانسروتیو نوشت: پس از از تلاش های فراوان تیلرسون برای حل مشکل و بحران قطر، نئوکان ها و فعالان حاشیه خلیج فارس تصمیم گرفتند تیلرسون را حذف کنند .
به گزارش «انتخاب»؛ این رسانه در ادامه آورده است: بر همین اساس نیز شلیک دونالد ترامپ به سمت تیلرسون و حذف وی در روز سه شنبه از عرصه سیاست، به انواع مختلف از سوی بسیاری از فعالان در واشنگتن مورد استقبال واقع شد. برای مثال، برخی این موضوع را نوعی رستگاری تلقی کردند و برخی دیگر از تلاش برای عدالت سخن گفتند . این نوع قضاوت ها را می شد در سراسر کشور شنید . آن هم از سوی همکارانی که روزی در فاگی باتوم (محله قدیمی ساختمان های وزارت خارجه امریکا) با او همکار بودند .
به اعتقاد مارک پری روزنامه نگار و تحلیلگر، اما موج دیگری از انتقادات علیه تیلرسون، از سوی نویسنده مشهور الیوت کوهن، به راه افتاد ، او متخصص در مورد بسیاری از امور از مسائل نظامی تا مداخلات سیاسی است و در مورد همه این موارد نقد می نویسد .
مدتی پیش در یکم دسامبر نیز کوهن در جریان یک سخنرانی استراتژیک در واشنگتن ضمن اشاره به وزیر امور خارجه از وی به عنوان بدترین وزیر امور خارجه ای که در کل زندگی خود شناخته سخن گفت .افزون بر این ها کوهن در مقاله ای به سلسله شکست ها و ضعف های تیلرسون پرداخته و نوشت ؛ تیلرسون برای مدیریت از روش های درونی و غریزی کمک می گیرد . وی دارای مهارت کافی برای توهین و ضربه زدن به مقام بالاتر است . وی فردی مضطرب است و وزارات امورخارجه را به تسخیر مطبوعات دراورده است .
کوهن در بخشی دیگر از این مقاله نوشت؛ تیلرسون تاجری سطح پایین است و با امور دیپلماتیک آشنایی ندارد ، در نتیجه از سوی افراد ماهر در حوزه دیپلماسی تحت فشار قرار می گیرد.
خواندن چنین جملاتی برای مخاطب حقیقتا نفسگیر است . به خصوص این جمله ؛ "تیلرسون یک فاجعه است " . جالب است که از 4 ماه پیش که از انتصاب مدیر سی آی ای به عنوان جانشین رکس تیلرسون ، کوهن جزو طرفداران وی بود .
وی در مقاله ای در خصوص پمپئو نوشت ؛
"حتی دشمنان انعطاف پذیر دولت، باید مایک پومپئو را به عنوان وزیر امور خارجه تشویق کنند. او یک افسر سابق ارتش، یک سیاستمدار موفق و فردی است که در حال اداره سیا است / این به این معنی است که، بر خلاف تیلرسون او برای ایجاد انگیزه برای افراد از روش های حرفه ای استفاده می کند و نیازی به مادیات ندارد .
اما کوهن در تخریب تیلرسون تنها نبود و 3 گروه از او حمایت می کردند .
گروه اول متشکل از افرادی مثل جنیفر روبین از نئو محافظه کاران مشهور آمریکایی و وبلاگ نویس واشنگتن پست، بیل کریستول نئوکان و و نشریه ویکلی استاندارد، مکس بوت، مقال نویس، رفیق رامسفلد ، رابرات کاگان و اریک ادلمن تحلیلگر نوکان و مقاله نویس و دنیل پلتکار مدیر موسسه امریکن اینترپرایز. بسیاری دیگر .
البته،مشکل از دید برخی از فعالان سیاسی شناخته شده ، تنها مخالفت با تیلرسون نبود، بلکه بسیاری از این افراد در مورد خود دونالد ترامپ نیز احساس شک و تردید داشتند . درواقع حتی بعضی از آنان در انتخابات به کلینتون رای داده بودند و در نتیجه حضور تیلرسون در مسند قدرت را نتیجه بی مبالاتی رئیس وی یعنی دونالد ترامپ دانسته و با مخالف با تیلرسون عملا در حال مخالفت با ترامپ بودند .
بنابر این گروه دوم شامل این افراد است . برای مثال فرانک گافنی، رییس ضدمسلمان مرکز سیاست های امنیتی؛جان بولتون، که مایل به نابودی برجام است (و کسی که در کاخ سفید به دنبال یک شغل است)استیو بنون، که به نیویورکر اعتراف کرده که بعضی از ملاقات های تیلرسون را در حالی که به ترامپ خدمت می کرده، لغو کرده بود و دوست بنون، سباستین گورکا، که در محافل عمومی به تیلرسون تاخته است . از دید آنها، گناه اصلی رکس تیلرسون این بود که او "آشنایی کم با کار دیپلماتیک" داشت.
بدون شک با نگاهی به گروه سوم متعجب تر می شویم. گروه سوم تحت سرپرستی کلیفورد می و زیر پرچم بنیاد دفاع از دموکراسی ها (FDD) پس از 11 سپتامبر توسط این روزنامه نگار نومحافظه کار تاسیس شده است، فعالیت می کنند. گروهی که شاید این روزها امروز به عنوان قدرتمند ترین ، نیروی خارج از کاخ سفید در نظر گرفته می شود.
FDD را می توان یکی از بدنام ترین موسسه های سیاسی غیر حزبی خودمختار دانست سازمانی غیر انتفاعی که عمدتا توسط طرفداران سمت راستی اسرائیل، از جمله میلیاردر مشهور شلدون آدلسون، یکی از نزدیکان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، تامین مالی شده است.در طول تقریبا دو دهه از زمان تاسیس این موسسه تا کنون این سازمان رفتارهای عجیبی نشان داده است . برای مثال این موسسه از جنگ عراق حمایت کرده است . حمله به سوریه و نتایجش را عادی دیده است و با مذاکرات هسته ای دولت اوباما با ایران مخالفت کرده است. در کنار همه این ها این موسسه از اوایل دهه حاضر بنیامین نتانیاهو را تحسین کرده و علیه قطر موضع گیری کرده است.
