علی صادق زاده بعد از دعوت نشدن به دومین اردوی تیم ملی وزنه‌برداری معلولان در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: با وجود این که رکورددار آسیا در وزن 107 کیلوگرم هستم و در سه دوره بازیهای پارالمپیک موفق به کسب مدال برنز شدم و همیشه افتخارآفرین بودم، این گونه برخورد مربیان نوعی بی‌احترامی به من بود.
وی گفت: در مسابقات جهانی مکزیک با وجود این که از ناحیه سینه دچار آسیب‌دیدگی بودم و با خستگی تمام در مسابقات شرکت کردم، اما باز هم موفق به کسب سهمیه شدم. قرار نبود در این مسابقات به دنبال مدال آوری باشیم. هدف کسب سهمیه بود که این موفقیت حاصل شد.
دارنده مدال برنز پارالمپیک ریو اظهار کرد: من این تضمیمن را می‌دهم که اگر به جاکارتا اعزام شوم، مدال طلا کسب کنم. مربیان معتقدند تنها کسانی مجوز حضور به بازیهای پاراآسیایی را پیدا می‌کنند که رکورد آنها در حد مدال طلا باشد و من این قول را به آنها می‌دهم؛ زیرا در حال حاضر نیز که بعد از مسابقات جهانی مکزیک در 97 کیلوگرم وزنه می‌زنم مشکلی برای کسب مدال طلا ندارم.
صادق زاده ادامه داد: متاسفانه بعد از 20 سال وزنه زدن و کسب افتخارات زیاد، این نوع برخورد مربیان نوعی بی‌احترامی نسبت به من است. به من می‌گویند اسمم در لیست کلی است و باید در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کنم تا امکان حضورم را در بازیهای پاراآسیایی جاکارتا مسجل کنم. بعد از این همه وزنه زدن، مربیان مثل یک فرد مبتدی با من برخورد می‌کنند و این امر انگیزه من را برای مدال آوری از بین می‌برد.
او تصریح کرد: مگر من تازه‌کار هستم که مربیان بخواهند تجربیات من را در مسابقات قهرمانی کشور مورد ارزیابی قرار دهند. واقعا نمی‌دانم مسوولان در جریان تصمیم‌گیری مربیان هستند یا آنها به صورت سلیقه‌ای تصمیم می‌گیرند که چه کسانی را به اردوی تیم ملی دعوت کنند.
صادق زاده در پایان با بیان این که در مسابقات قهرمانی کشور نیز شرکت نمی کنم، گفت: من می‌توانستم در پارالمپیک 2020 توکیو نیز مدال کسب کنم، اما به خاطر بی‌احترامی مربیان از وزنه‌برداری معلولان کنار می‌کشم و دیگر انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت در این رشته ندارم.
