المیادین در گزارشی به قلم «قاسم عز الدين» نوشت: سفر گرم و دوستانه رئیس جمهور فرانسه امانوئل مکرون به آمریکا و دیدار با ترامپ با این پیش زمینه انجام شد که مکرون می تواند ترامپ را در مورد عدم خروج از برجام و ماندن در سوریه، قانع کند. اما دیدار های عاطفی بین جوان سرکش و پدر معنوی او نشان می دهد که ترامپ اروپا و پیشنهادهای آن را خوار و حقیر می شمارد و اختلافات موجود در خوانش کارشناس بانکی و تاجر ثروتمند به استفاده از مهارت سود مالی به نفع افزایش سودهای تاجر منتهی شد.
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این گزارش آمده است: چه بسا امتیاز مهم در اعتبار مکرون، تمایل شدید او برای ساخت افتخار برای خود، در چارچوب ادعای فرهنگ، علم، تاریخ و تمدن است. و شاید علت پیروزی وی در رقابت انتخاباتی فرانسه، همین احیای روحیه افتخار به فرهنگ و تمدن گذشته فرانسه در میان بخش گسترده ای از فرانسوی هایی است که امیدوارند به شخصیت پادشاهان پیشین خود بازگشتند، پس از آنکه سستی و ضعف شخصیتهایی همچون سارکوزی، فرانسوی ها را از اصل و تمدن خود به دور کرد.
استقبال های مهم مکرون از مقامات دیگر کشورها در موزه لوور و قصر تاریخی ورسای برگزار می شود، همچنانکه از بن سلمان در میان تابلوهای هنری استقبال به عمل اورد.
به همین شکل، مکرون تلاش کرد در استقبال فرانسوی خود از ترامپ و نیز در جریان سفرش به آمریکا فضایل و برتریهای انقلاب فرانسه را بر ایالات متحده یاداور شود.
ترامپ اما از میراث انسانی و تاریخی در اروپا و جهان برخودار نیست و شاید تنها از راز و رمز تجارت، ثروت و کار، آگاه باشد، از این رو، تنها تلاش کرد مهربانی یک بزرگ خاندان را در حق مکرون جوان به جا آورد، همانطور که نسبت به دامادش کوشنر و فرزندانش چنین است!
مکرون که همواره می کوشد جامه یک پادشاه فرانسوی کاردان در روابط بین المللی را بر روی پیکره پیشین خود بعنوان یک کارشناس بانکی بپوشد، مبهوت آمریکا و شخصیت تاجر ثروتمند، ترامپ شده است؛ از این رو در برابر میزبان خود توافق هسته ای با ایران را مانند رئیس جمهور آمریکا بد و ناکافی دانسته و از ضرورت توافق جامعی سخن گفت که دربردارنده 4 نقطه ای باشد که در ضمن توافق هسته ای، ایران از پذیرش آنها سر باز زد.
مکرون امیدوار است با دعوی عدم خروج از توافق هسته ای، از خواسته ترامپ در مورد «توافق تازه» فراتر رود؛ توافقی که بر مجهز کردن تمام دولتهای غربی و دولتهای خلیج تحت یک استراتژی واحد، برای فشار بر ایران در راستای بازگرداندن آن با زمان شاه، متکی است.
بر همین اساس، رئیس جمهور فرانسه معتقد است که ماندن در توافق واقعا مهم و جزئی از مساله امنیت منطقه است، بدین معنا که باقی ماندن توافق حداقل در ظاهر، عاملی است برای عقب نشینی ایران از برخی سیاست های خارجی اش، بویژه در سوریه و فلسطین.
مکرون که به همراه انگلیس و آلمان عمل به «سند مکمّل» را آغاز نمود، طی مذاکره با نمایندگان اروپا و آمریکا برخی تفاهم های اساسی را محقق کرد؛ که در ضمن این تفاهم ها اعمال تحریمهای تازه علیه ایران، به دلیل فعالیتهای موشکی آن و سیاستهای منطقه ای است؛ اما در این میان ایتالیا مانع از اجرای این تحریمها شد؛ انچه که اسرائیل را بر ان داشت ایتالیا را تهدید کند.
گذشته از اینکه این محاسبه های غربی می تواند موجب بازگشت ایران به غنی سازی شود؛ ممکن است ترامپ به مسیر منحصر به فرد خود که گمان می کند به نفع آمریکاست، ادامه دهد؛ برای مثال، از عقب نشینی از سوریه صحبت می کند تا بتواند به این وسیله از دولتهای ثروتمند عرب باجگیری کند؛ دولتهایی که به گفته ترامپ، بدون حمایت آمریکا بیش از یک هفته دوام نمی آورند.
در پرونده هسته ای هم چه بسا ترامپ برای راضی کردن اسرائیل و یا باجگیری از دولتهای عربی ثروتمند، از خروج از برجام صحبت می کند. مساله قابل توجه آن است که التزام ترامپ به توافق او را مجبور می کند 150میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران را به ان برگرداند و از این جهت به نوعی «دور» دچار می شود.
مترجم:مریم نصرالهی
المیادین در گزارشی به قلم «قاسم عز الدين» نوشت: سفر گرم و دوستانه رئیس جمهور فرانسه امانوئل مکرون به آمریکا و دیدار با ترامپ با این پیش زمینه انجام شد که مکرون می تواند ترامپ را در مورد عدم خروج از برجام و ماندن در سوریه، قانع کند. اما دیدار های عاطفی بین جوان سرکش و پدر معنوی او نشان می دهد که ترامپ اروپا و پیشنهادهای آن را خوار و حقیر می شمارد و اختلافات موجود در خوانش کارشناس بانکی و تاجر ثروتمند به استفاده از مهارت سود مالی به نفع افزایش سودهای تاجر منتهی شد.
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این گزارش آمده است: چه بسا امتیاز مهم در اعتبار مکرون، تمایل شدید او برای ساخت افتخار برای خود، در چارچوب ادعای فرهنگ، علم، تاریخ و تمدن است. و شاید علت پیروزی وی در رقابت انتخاباتی فرانسه، همین احیای روحیه افتخار به فرهنگ و تمدن گذشته فرانسه در میان بخش گسترده ای از فرانسوی هایی است که امیدوارند به شخصیت پادشاهان پیشین خود بازگشتند، پس از آنکه سستی و ضعف شخصیتهایی همچون سارکوزی، فرانسوی ها را از اصل و تمدن خود به دور کرد.
استقبال های مهم مکرون از مقامات دیگر کشورها در موزه لوور و قصر تاریخی ورسای برگزار می شود، همچنانکه از بن سلمان در میان تابلوهای هنری استقبال به عمل اورد.
به همین شکل، مکرون تلاش کرد در استقبال فرانسوی خود از ترامپ و نیز در جریان سفرش به آمریکا فضایل و برتریهای انقلاب فرانسه را بر ایالات متحده یاداور شود.
ترامپ اما از میراث انسانی و تاریخی در اروپا و جهان برخودار نیست و شاید تنها از راز و رمز تجارت، ثروت و کار، آگاه باشد، از این رو، تنها تلاش کرد مهربانی یک بزرگ خاندان را در حق مکرون جوان به جا آورد، همانطور که نسبت به دامادش کوشنر و فرزندانش چنین است!
مکرون که همواره می کوشد جامه یک پادشاه فرانسوی کاردان در روابط بین المللی را بر روی پیکره پیشین خود بعنوان یک کارشناس بانکی بپوشد، مبهوت آمریکا و شخصیت تاجر ثروتمند، ترامپ شده است؛ از این رو در برابر میزبان خود توافق هسته ای با ایران را مانند رئیس جمهور آمریکا بد و ناکافی دانسته و از ضرورت توافق جامعی سخن گفت که دربردارنده 4 نقطه ای باشد که در ضمن توافق هسته ای، ایران از پذیرش آنها سر باز زد.
مکرون امیدوار است با دعوی عدم خروج از توافق هسته ای، از خواسته ترامپ در مورد «توافق تازه» فراتر رود؛ توافقی که بر مجهز کردن تمام دولتهای غربی و دولتهای خلیج تحت یک استراتژی واحد، برای فشار بر ایران در راستای بازگرداندن آن با زمان شاه، متکی است.
بر همین اساس، رئیس جمهور فرانسه معتقد است که ماندن در توافق واقعا مهم و جزئی از مساله امنیت منطقه است، بدین معنا که باقی ماندن توافق حداقل در ظاهر، عاملی است برای عقب نشینی ایران از برخی سیاست های خارجی اش، بویژه در سوریه و فلسطین.
مکرون که به همراه انگلیس و آلمان عمل به «سند مکمّل» را آغاز نمود، طی مذاکره با نمایندگان اروپا و آمریکا برخی تفاهم های اساسی را محقق کرد؛ که در ضمن این تفاهم ها اعمال تحریمهای تازه علیه ایران، به دلیل فعالیتهای موشکی آن و سیاستهای منطقه ای است؛ اما در این میان ایتالیا مانع از اجرای این تحریمها شد؛ انچه که اسرائیل را بر ان داشت ایتالیا را تهدید کند.
گذشته از اینکه این محاسبه های غربی می تواند موجب بازگشت ایران به غنی سازی شود؛ ممکن است ترامپ به مسیر منحصر به فرد خود که گمان می کند به نفع آمریکاست، ادامه دهد؛ برای مثال، از عقب نشینی از سوریه صحبت می کند تا بتواند به این وسیله از دولتهای ثروتمند عرب باجگیری کند؛ دولتهایی که به گفته ترامپ، بدون حمایت آمریکا بیش از یک هفته دوام نمی آورند.
در پرونده هسته ای هم چه بسا ترامپ برای راضی کردن اسرائیل و یا باجگیری از دولتهای عربی ثروتمند، از خروج از برجام صحبت می کند. مساله قابل توجه آن است که التزام ترامپ به توافق او را مجبور می کند 150میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران را به ان برگرداند و از این جهت به نوعی «دور» دچار می شود.
مترجم:مریم نصرالهی
