پروانه سلحشوری، نماینده تهران و رئیس فراکسیون زنان پارلمان، در یادداشتی در خصوص انتخابات هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در کانال تلگرامی اش نوشت: برای نوشتن این یادداشت تردید داشتم اما به این نتیجه رسیدم که بنویسم. از اتفاقات مربوط به مجلس و انتخابات هیات رییسه. ديروز انتخابات هييت رييسه مجلس برگزار شد. آقای دكتر عارف در تصميمی شجاعانه و خردمندانه در عرصه رقابت رياست مجلس حاضر شدند. برای ما روز غرورآفريني بود و در رقابت اخلاق، مثل هميشه دكتر عارف برنده بودند. ایشان در دور اول بيشترين آرا را كسب كردند و در دور دوم دكتر لاريجاني از ماحصل ائتلاف دو فراكسيون مستقلين و ولايی تنها با اختلاف ۲۴ رأی براي سال‌سوم کرسی رياست مجلس را بدست آوردند. اين بار حس باخت را نداشتيم چون نشان داديم از پيش بازنده نيستيم و آقای دكتر عارف نیز در عین رعایت اخلاق، جوانمردانه با حضور در جایگاه هیئت رئیسه پيروزي دكتر لاريجاني را به ايشان تبريک گفتند.
در رقابت انتخاب نواب‌رييس هم عليرغم شايعات مختلف به‌مانند دو سال گذشته، هر دو کرسی نايب رييس از آنِ فراكسيون اميد شد. تا اينجای ماجرا ما خوشحال از اينكه در رقابتی جانانه در سطح رياست و نواب رييس، حضور موفق داشتيم. حضور سه عضو فراكسيون بری جایگاه دبيری، اين خوشحالی را دو چندان كرد، هر چند رأی نیاوردن خانم‌ها ساعی و زرآبادی و آقای حسين‌زاده تنها كانديدای اهل‌سنت، همه را اندوهگين كرده بود.
برای سمت کارپردازی هم من و دیگر همکاران امیدیِ کاندیدا، رأی لازم را نياوردیم. بالاتری رأی برای كارپردازی ۹۶رأی بود از تعداد اعضا فراکسیون امید کمتر و این نشان می‌داد که متاسفانه اعضای فراکسیون امید تشکیلاتی عمل نکردند.
سال اول مجلس، با رای‌گيري خانم‌ها جلودارزاده و مافی حضور پيدا كردند و نشد. سال دوم فقط خانم اولادقباد را معرفی كرديم که با بدعهدی ساير فراكسيون‌ها نشد. اين بار فراکسیون امید مستقل شركت كرد باز هم نشد و امسال خود امیدی‌ها به خانم‌ها رأی ندادند. دقيقا همان طور كه روحانی گفت می‌خواستيم ولی نشد. از این که رای نیاوردم اصلا ناراحت نيستم، حتی احساس شكست هم نمی‌كنم. زیرا براي من تجربه گرانبهايی بود.
از همكاران اميدی و غير اميدی كه رای ندادند سپاسگزارم که مرا متوجه این ساختند که هنوز مردانی هستند که حضور زنان را در عرصه سیاست و مدیریت برنمی‌تابند که متاسفانه اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌شناسد.
صمیمانه از همكاران اميدی و غير اميدی كه با رای خود به من و دیگر همکاران زن اعتماد كردند سپاسگزارم و نشان دادند که هم تشکیلاتی عمل می‌کنند و هم به زنان اعتماد داشته و پیشرفت زنان را خواهانند.
خداوند بزرگ را شاكرم كه "يدالله فوق ايديهم" و اميدوارم كه زندگي من در مسير رضايت حق باشد.
