ولادیمیر پوتین در پاسخ به این پرسش که روسیه در چه صورتی کریمه را به اوکراین پس می دهد، اظهار داشت: هیچ شرطی وجود ندارد چرا که وقتی در اوکراین کودتای مسلحانه (تغییر حکومت در سال 2014) رخ داد و حکومت در این کشور با زور غصب شد، ارتش روسیه به صورت قانونی در کریمه حضور داشت.
پوتین خاطرنشان کرد که پایگاه نظامی روسیه در سواستوپل مطابق قراردادی با اوکراین در کریمه مستقر بود و ما بلافاصله پس از کودتا در اوکراین، شمار نیروهای روسی در کریمه را افزایش دادیم تا از مراکز نظامی خود محافظت کنیم زیرا خبر داشتیم حملات علیه مراکز ما و سوء قصد به جان مقام های روسی در کریمه با توجه به کودتا افزایش خواهد یافت.
رئیس جمهوری روسیه سپس به اقدامات ملی گرایان اوکراین و تهدید آنها علیه ساکنان کریمه اشاره کرد و افزود: از آن زمان رویدادهای کریمه برای جدایی از اوکراین آغاز شد و در مجلس محلی کریمه روند استقلال آغاز شد.
وی با مطرح کردن این پرسش که آیا این اقدام در منشور سازمان ملل منع شده است؟ پاسخ داد: خیر، در منشور این سازمان به صراحت بر حق تعیین سرنوشت ملت ها تاکید شده است.
پوتین افزود: در آن زمان (ماه مارس سال 2014) نیروهای روسی شرایط برای برگزاری همه پرسی استقلال در این منطقه را تامین کردند و مردم کریمه رای به استقلال از اوکراین دادند.
وی افزود: تصمیم برگزاری این همه پرسی را پارلمان محلی کریمه گرفت که مطابق با قوانین اوکراین و تا زمان تغییر غیرقانونی حکومت در این کشور تشکیل شده بود، به همین دلیل در الحاق کریمه به روسیه تخلفی صورت نگرفته است.
منطقه کریمه با 27 هزار کیلومتر مساحت و دو میلیون و 284 هزار نفر جمعیت در ساحل دریای سیاه قرار گرفته است.
روس ها معتقدند که شبه جزیره کریمه در سال 2014 پس از برگزاری همه پرسی که اکثر ساکنان آن به استقلال از اوکراین رای دادند با عقد قراردادی به روسیه ملحق شده است.
بسیاری ازکشورهای جهان الحاق کریمه به روسیه را نپذیرفته اند و هنوز این منطقه را جزئی از خاک اوکراین می دانند هر چند که کی یف هیچ نفوذی روی آن ندارد.
آمریکا و غرب از سال 2014 به این سو، به دلیل الحاق کریمه به روسیه، بسته های تحریمی متعددی علیه روسیه وضع کرده اند که تا امروز نیز ادامه دارد.
پوتین چند هفته پیش با کامیون ، پلی به طول 19 کیلومتر را که جنوب روسیه را به شبه جزیره کریمه متصل می کرد، افتتاح کرد و این طولانی ترین پل فعلی اروپاست که از کراسنودار در جنوب غربی روسیه آغاز می شود و پس از عبور از دریای سیاه و دریای آزوف به کریمه می رسد.
ساخت این پل قرار بود طبق برنامه های اعلام شده سال آینده به پایان برسد اما تشدید اختلاف ها میان روسیه و اوکراین در خصوص مالکیت بر کریمه باعث شد، روس ها تمام انرژی خود را صرف ساختن این سازه کنند.
