د. محمد السعيد إدريس در الاهرام چاپ مصر نوشت: مقابله بین سران دولتهای صنعتی هفت گانه جهان در نشستی که به میزبانی کانادا برگزار شد و به نظر در جوی خشونت آمیز قرار داشت، مولود عواملی غیرمنتظره نیست، بلکه حالتی از تمرد و سرکشی کانادا و اروپا از قاطعیت با ایالات متحده و نیز اصرار آمریکا برای تحمیل سیطره خود بر هم پیمانان اروپایی اش را منعکس می کند. اما این هم پیمانان منافعی خاص خود دارند که ضرورتا با منافع آمریکا توافق ندارد و سیاستها و گزینش های اروپایی ها گاها با سیاستهای آمریکا در تعارض است.
به گزارش «انتخاب»، این روزنامه عرب زبان ادامه داد: دولتهای اروپایی تلاش می کنند تا حدّ امکان با این شرایط سازگار شوند؛ احیانا و چه بسا به خاطر اضطرار مواضع آمریکا را می پذیرند و بعضی اوقات با سیاستهای آن مخالفت می کنند، چرا که همسازی با آن برایشان دشوار است. اما این بار مقابله منضبطی که بین سران کشورهای اروپایی و رئیس جمهور آمریکا در نشست کانادا اتفاق افتاد، بر این مساله تاکید می کند که روابط بین ایالات متحده و شرکای آن در گروه دولتهای صنعتی ، به دو راهی و حتی جدایی رسیده است.
آنچه اکنون بین ایالات متحده و هم پیمانان قدیمی آن در جریان است، نزدیک به یک جنگ تجاری است. این جنگ با فرض مالیاتهای گمرکی سنگین بر واردات الومینیوم آمریکا به اتحادیه اروپا، کانادا و مکزیک آغاز شده و بلافاصله با واکنش مکرون، می و مرکل روبه رو شد و همگی از تمام شدن صبرشان در مورد تهدیدات ترامپ برای آغاز جنگ تجاری صحبت کردند.
با اینکه ترامپ تحت تاثیر حرص شدید رهبران دولتهای هفت گانه برای آرام کردن اوضاع، در جلساتی که با حضور آنها برگزار می شود شرکت می کند، این بار شکاف بین واشنگتن و شرکای آن به دلیل تهدیدات ترامپ در مورد جنگ تجاری و اصرار او برای عوارض گمرکی سنگین، عمیقتر شده است.
این نشست در میان فضایی از احساس متبادل طرفها در مورد انفجار جنگ تجاری بین ایالات متحده و هم پیمانان آن به پایان رسید و رئیس جمهور فرانسه تصریح کرد:«رئیس جمهور آمریکا مخالفتی با عزلت ندارد و ماهم مانعی برای امضای توافقی بین 6 دولت(بدون حضور آمریکا) نمی بینیم». علاوه بر این، رسانه های فرانسه تشویق کردند که دولتهای هفت گانه «گروه شش علیه یک» نامیده شوند.
سوال مهمی که در این باره مطرح می شود آن است که آیا گروه 7 منحل شود؟ و آیا می توان دعوت ترامپ به بازگشت روسیه به این گروه علیرغم تمام اختلافات بین آمریکا و روسیه را اقدامی در جهت منفجر کردن گروه 7 دانست که مخالفت صریح خود با این پیشنهاد آمریکا را اعلام کرده اند؟
در شرایطی که بحران بین کانادا، مکزیک و ایالات متحده پیچیده تر می شود، اروپا به کدام سو می رود؟ بدین معنا که آیا اروپا می تواند از ایالات متحده سرپیچی کند؟ آیا قدرت لازم برای این تمرد را دارد؟ آیا ممکن است اروپا به روسیه و چین نزدیک شود؟ یا اینکه گزینه بهتر آن است که اروپا به یک گروه سیاسی امنیتی واقعی، به دور از آمریکا، تبدیل شود و جهان را به سوی چند قطبی شدن پیش ببرد؟
کنفرانس مونیخ که هر ساله با حضور سران و مسئولان سراسر جهان برگزار می شود، از جوهره این سوالات به دور نبود؛ بویژه سوالی که در مورد گزینه امنیتی مستقل برای اروپاست. این کنفرانس در گزارش سالانه خود که در ابتدای سال جاری صادر شد هشدار داد که سیاستهای ترامپ می تواند جهان را به سمت لبه پرتگاه سوق دهد. و در ادامه خواستار تشکیل یک نظام امنیتی اروپایی مستقل به دور از ایالات متحده شد.اما مشکل اینجاست که اروپا متحد نیست و هنوز از بحران نبود اعتماد داخلی، که پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا ایجاد شده، رنج می برد. علاوه بر اینکه قدرت به چالش کشیدن اراده آمریکا را ندارد و این امری است که ترامپ به آن واقف است و او را بر آن می دارد به سیاست های اهانت آمیز خود برای تحقیر تصمیمات اروپا ادامه دهد، تا بار دیگر اروپایی ها به ابزاری در دست آمریکا تبدیل شوند. بحران با ایران، یکی از مهمترین میدانها برای تلاش آمریکا در جهت به بند کشیدن اراده اروپاست.
مترجم: مریم نصرالهی
