خورشید دلی در العربی الجدید نوشت: با وجود هیاهوی رسانه‌ای که در مورد رابطه متشنج بین ایالات متحده و ترکیه وجود دارد؛ برخی شاخص‌ها حکایت از قدرت این رابطه و بازگشت حرارت و گرمی به آن دارد. بر این اساس، می‌توانیم به تعدادی از نشانه‌هایی اشاره کنیم که می‌تواند رابطه بین دو کشور را به مرحله تازه‌ای برساند.
۱-علیرغم صحبت‌هایی که در مورد اختلافات بین انکارا و واشنگتن در مورد حمایت آمریکا از کرد‌های سوریه وجود دارد، این مساله دو طرف را از رسیدن به توافق در مورد شهر منبج سوریه که تحت سیطره نیرو‌های دموکرات است، باز نمی‌دارد. البته چنین توافقی از نظر کرد‌ها خیانت آمریکا به ائتلاف آن‌ها محسوب می‌شود و این احساس را در نزد آن‌ها تقویت می‌کند؛ بویژه آنکه پیش از اینکه توافقی بین ترکیه و آمریکا در مورد منبج وجود داشته باشد، به نظر می‌رسید ایالات متحده با عملیات ترکیه در مورد شهر عفرین موافق است.
۲-با وجود مخالفت کنگره آمریکا با فروش جنگنده‌های اف ۳۵ به آنکارا، وزارت دفاع آمریکا تصمیم به واگذاری این جنگنده‌ها به طرف ترکی را گرفت، بدون آنکه به نظر کنگره در این باره رجوع کند. بسیاری از تحلیلگران این اقدام را نشان دهنده تمایل آمریکا برای بهبود روابط با آنکارا دانستند. علاوه بر اینکه دولت آمریکا در راستای تلاش برای منصرف کردن آنکارا از خرید سامانه‌های دفاعی اس ۴۰۰ مسکو، موشک‌های باتریوت خود را به آن فروخت.
۳-اعلام واشنگتن در مورد انتخاب ساترفیلد به عنوان سفیر آمریکا در ترکیه، به عقیده بسیاری، حمایت بزرگی از اردوغان محسوب می‌شود، بویژه آنکه این اعلام چند روز پیش از انتخابات حساس ترکیه اتفاق افتاد. این امر می‌تواند بیانگر افزایش همکاری‌ها بین آمریکا ترکیه، پس از پیروزی اردوغان در انتخابات باشد. این در حالی است که ساترفیلد نسبت به مسائل منطقه اگاهی خوبی دارد و همین نکته به هماهنگی‌های بیشتر بین دو طرف کمک زیادی می‌کند.
در واقع، سیاست ترکیه و جایگاه ژئوسیاسی مهم آن، هر دو عواملی هستند که بر اهمیت آن برای واشنگتن می‌افزایند. واشنگتن در پی آن است که به دلایل استراتژیک مانع نزدیکی ترکیه به روسیه و ایران شده و از نقش ترکیه برای کاهش نفوذ ایران در سوریه استفاده کند؛ در مقابل، ترکیه به افزایش همکاری‌ها با ایالات متحده چشم دارد تا بتواند در مناطق شرقی فرات مستقر شده و به طرح کرد‌ها در آنجا پایان دهد.
مترجم:مریم نصرالهی
