محمدرضا باهنر دبیر کل حزب جامعه اسلامی مهندسین بعد از درگذشت حبیب‌الله عسگر اولادی مدیریت جبهه پیروان خط امام و رهبری را به دست گرفت؛ همه انتظار داشتند زمانی که لابی منِ ادوار مختلف مجلس در رأس بزرگ‌ترین تشکیلات حزبی اصولگرایان قرار می‌گیرد، حرکت این تشکل تقویت شود و باهنر بتواند به آرزوی همیشگی خود یعنی وجود دو یا سه حزب قدرتمند در کشور، جامه عمل بپوشاند.
او تأکید دارد «بنده در غیبت دو سه حزب قدرتمند بر آینده مردمسالاری دینی بیمناکم و نگرانم که آیا این مردمسالاری دینی می‌تواند به سر منزل مقصود برسد یا نه؟» با این همه در پاسخ به سؤال «ایران» مبنی بر اینکه چرا تاکنون خود برای تأسیس یک حزب فراگیر در اصولگرایان اقدام عینی و ملموس نکرده است، به مشکلات پیش رو در این باره اشاره داشته و می‌گوید:«سیاست‌ورزان ما منافع حزب را می‌خواهند اما نمی‌خواهند هزینه‌های حزبی بودن را بپردازند؛ عادت کرده‌اند فقط از منفعتش بهره‌مند شوند؛ برای نمونه در انتخابات مجلس شورای اسلامی 140 نفر از فهرست «امید» وارد پارلمان شدند اما همان موقع که محمدرضا عارف برای ریاست مجلس نامزد شد، فقط 104نفر به او رأی دادند؛ آن 36 نفر چه شدند؟ درحالی که در انتخابات امریکا زمانی که در رقابت نهایی خانم کلینتون انتخاب شد آقای ساندرز اگرچه یک هفته‌ای سکوت کرد و به ظاهر در شوک و ناراحتی بود، اما بعد از یک هفته بیانیه داد و از خانم هیلاری حمایت کرد، چون چاره دیگری نداشت حزب از او این را طلب می‌کرد. در حالی که در کشور ما 14 نامزد تا روز آخر در انتخابات ریاست جمهوری باقی می‌مانند»! وی مانع بعدی را در بخش‌هایی از قانون اساسی و قانون عادی می‌داند و درعین حال تأکید می‌کند قوانین عادی قابل حل است.
باهنر در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو در پاسخ به سؤالی درباره سرنوشت جمنا «جبهه مردمی نیروهای انقلاب» ، می گوید: «داریم تلاش می‌کنیم و تجربه می‌کنیم؛«جمنا» یک قدم‌های خوبی برداشت، ولی اشکالاتی هم بود. در مصاحبه‌های قبلی بارها گفته‌ام باید یک سری از اشکالات برطرف شود. اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم 4کاندیدا داشتند که تا روز آخر ماندند؛ اما در سال 96 یک نفر ماند. اما به هر حال باید مشکلات برطرف شود،ممکن است اسمش «جمنا» نباشد.»
