وقوع حوادث اقلیمی پی در پی زمین را به سوی وضعیت "گلخانه‌ایِ داغ" هدایت می‌کند و تاکنون تلاش‌های بشر برای کاهش گازهای گلخانه‌ای بی‌ثمر بوده است.
به گزارش ایسنا، برای دانشمندان علوم زمین، تبدیل شدن سیاره ما به یک "گلخانه داغ" موضوعی کاملا جدی است.
کارشناسان در همین رابطه هشدار می‌دهند که ممکن است به زودی از مرزی غیرقابل بازگشت بگذریم که نتیجه آن دمای طاقت فرسا و بالا آمدن سطح دریاها برای چند قرن خواهد بود.
حتی اگر کشورها موفق به مهار دی اکسید کربن در سطح توافق شده شوند، باز هم امکان شروع این "مسیر غیرقابل بازگشت" وجود دارد.
به گزارش روزنامه گاردین، ذوب شدن پهنه‌های یخ، گرم شدن آب دریاها، تغییر جریان‌های آب و خشکی جنگل‌ها حوادث اقلیمی دومینو مانندی هستند که زمین را به یک گلخانه داغ تبدیل کرده است. علاوه بر این، تلاش‌های بشر به منظور کاهش گازهای گلخانه‌ای به طور فزاینده‌ای بی‌نتیجه مانده است.
کارشناسان با بیان اینکه تحلیل انجام گرفته قطعی نیست هشدار دادند: تعهدات ذکر شده در قرارداد آب و هوایی پاریس و جلوگیری از افزایش دو درجه سانتیگرادی دما برای ثابت نگه داشتن دما در کره زمین کافی نیست.
آنها همچنین اظهار داشتند: تبدیل شدن زمین به یک گلخانه داغ خطر آسیب‌های ناشی از طوفان‌های ساحلی و از بین رفتن صخره‌های مرجانی را تا پایان این قرن و حتی زودتر افزایش می‌دهد.
محققان سوئدی اظهار داشتند: این پرسش مورد بررسی قرار گرفت که آیا افزایش دمای زمین به اندازه دو درجه سانتیگراد پایدار می‌ماند یا به سمت وضعیت شدیدترین هدایت می‌شود. در حال حاضر، میانگین دمای جهانی بیش از یک درجه سانتیگراد بالای سطح پیش از دوره انقلاب صنعتی است و هر دهه ۰.۱۷ درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد.
در توافق آب و هوایی پاریس اقداماتی برای ثابت نگه داشتن دما به میزان ۱.۵ تا دو درجه سانتیگراد تا پایان قرن در نظر گرفته شده اما کارشناسان معتقدند وجود اقدامات جدی بیشتر برای دستیابی به این هدف ضروری است.
همچنین بنابر گزارش بی‌بی‌سی، پروفسور "یوهان راکستروم" از نویسندگان این مقاله در مرکز رزیلیانس استکهلم گفت: ما می گوییم که وقتی هوا دو درجه گرمتر شد، ممکن است در نقطه ای باشیم که مکانیسم کنترل به دست کره زمین بیافتد. درحال حاضر کنترل دست ماست اما وقتی از دو درجه گذشتیم، می بینیم که سیستم زمین از دوست تبدیل به دشمن می شود. آن وقت سرنوشت را به سیستمی سپرده ایم که توازنش درحال به هم خوردن است.
بنابر این گزارش، نگرانی این است که اگر تعادل یکی از این سیستم ها به هم بخورد و شروع به انتشار مقدار زیادی دی اکسید کربن در جو کند، بقیه سیستم های مشابه هم در یک حرکت زنجیره وار بی تعادل شوند.
به گفته این دانشمندان می‌توان از سناریوی "گلخانه داغ" پرهیز کرد به شرطی که شاهد تنظیم بنیادی روابط خود با سیاره باشیم.
"کاترین ریچاردسون" از دانشگاه کپنهاگ و از نویسندگاه این مقاله می گوید: آب و هوا و سایر تغییرات سراسری نشان می دهد که تاثیر فعالیت انسانی بر سیستم های زمین جهانی است. این بدان معنی است که ما به عنوان یک جامعه جهانی می توانیم روابط با سیاره را طوری مدیریت کنیم که بر شرایط آینده اثر بگذارد.
وی افزود: این مطالعه بعضی از اهرم های موجود برای انجام این کار را شناسایی می کند. به این ترتیب نه فقط باید تا نیمه قرن جاری سوزاندن سوخت های فسیلی را متوقف کنیم، بلکه باید به شدت مشغول کاشتن درختان، حفاظت از جنگل‌ها، یافتن راه های مسدود کردن نور خورشید و توسعه دستگاه هایی برای مکیدن کربن از هوا شویم.
نویسندگان می گویند که لازمه آن تغییر جهت کامل ارزش ها، رفتار و فناوری انسانی است. همه ما باید نقش نگهبان زمین را بازی کنیم.
بعضی محققان می گویند که نظر نویسندگان این مقاله افراطی است اما بسیاری دیگر بر این نظرند که نتیجه گیری آنها منطقی است.
