اگر فرصت های شغلی و ثروت بیشتر معیار سنجش «پیروزی در جنگ تجاری باشد» این چین است که پیروز نبرد تجاری با آمریکا خواهد شد.
به گزارش تسنیم، به نقل از نیویورک تایمز، دولت ترامپ هفته گذشته با هدف افزایش فشار بر چین، آتش جنگ تجاری با این کشور را شعله ورتر ساخت. واشنگتن اکنون وعده داده که دور بعدی تعرفه ها علیه 200 میلیارد دلار کالای چین، به جای 10 درصد، 25 درصد خواهد بود. ترامپ به حامیان خود در آمریکا می گوید، افزایش تعرفه ها به معنای «شغل بیشتر و ثروت بیشتر است.»
اگر فرصت های شغلی و ثروت بیشتر معیار سنجش «پیروزی در جنگ تجاری باشد» این چین است که پیروز این نبرد لقب می گیرد، نه آمریکا. هزینه تعرفه های وضع شده از سوی دولت آمریکا را بیشتر شرکت ها و مصرف کنندگان آمریکایی پرداخت می کنند و دولت چین نیز با اقداماتی که موجب کاهش آسیب های وارده به شرکت های چینی می شود، این اقدامات را تلافی می کند.
برای پیروز شدن در جنگ تجاری، آمریکا باید تعرفه هایی وضع کند که آنچنان لطمه ای به اقتصاد چین بزند که رهبران این کشور به خواست آمریکا یعنی تغییر قوانین مالکیت معنوی تن دهد. سلامت اقتصاد چین بستگی به صادرات این کشور دارد، بنابراین در نگاه نخست این گونه به نظر می رسد که دولت چین به درخواست های دولت آمریکا تن خواهد داد.
اما این استراتژی دولت ترامپ بدون هزینه نیست.
اولا، حدود 60 درصد از صادرات چین به آمریکا توسط شرکت هایی انجام می گیرد که چینی نیستند. بسیاری از آنها کالاهای اولیه مورد استفاده تولید کنندگان آمریکایی از جمله شرکت های تولید روتر، ال ای دی و موتور قایق را تولید می کنند. این بدان معناست که تعرفه های وضع شده از سوی دولت ترامپ که هدف آن چین است، در حقیقت بر شرکت های آمریکایی (و اروپایی) که کارخانجاتی در چین دارند تاثیر می گذارد.
این شرکت ها نمی توانند به صورت فوری فعالیت های خود را به خارج از چین انتقال دهند. در عوض آنها با بالا بردن قیمت محصولاتشان، عملا هزینه های خود را به مصرف کنندگان آمریکایی تحمیل می کنند. این اتفاق همین حالا رخ داده است. نتیجه تعرفه 20 درصدی وضع شده بر ماشین های لباسشویی در ماه فوریه، افزایش 16.4 درصدی قیمت مصرف کننده این محصولات در آمریکا بوده است. بنابراین بخش عمده افزایش درآمد ناشی از بالا رفتن تعرفه ها، از جیب مصرف کنندگان آمریکایی تامین می شود، نه شرکت های چینی.
کاهش تقاضای آمریکا برای خرید محصولات چینی به چین ضربه می زند. واردات آمریکا از چین، حدود 3 درصد درآمد بخش تولید چین را تشکیل می دهد. هرچند این رقم سهم قابل توجهی محسوب می شود، اما کاهش آن برای اقتصاد بزرگ چین فاجعه بار نخواهد بود.
به علاوه، بخش عمده واردات آمریکا از چین، در بر دارنده ارزشی است که در سایر کشورها از جمله خود آمریکا ایجاد شده است. بخش عمده ارزش یک گوشی آیفون وارد شده از چین، برای مثال ناشی از نمایشگر تولیدی کره، پردازشگرهای تولید ژاپن و طراحی و برنامه ریزی شرکت های آمریکایی است. بنابراین، هر یک دلار کاهش خرید از شرکت های چینی، عملا کمتر از یک دلار بر اقتصاد چین تاثیر می گذارد. در بخش رایانه و لوازم الکترونیکی، که بیشترین سهم صادرات چین به آمریکا را دارد، ارزش افزوده ای که از هر یک دلار صادرات به آمریکا نصیب چین می شود، حدود 50 سنت است. در نتیجه، تبعات وضع تعرفه ها بر تولید کنندگان چینی، بعید است به اندازه ای باشد که بتواند تاثیری بر رویه های تجاری چین بگذارد.
اگر فرصت های شغلی و ثروت بیشتر معیار سنجش «پیروزی در جنگ تجاری باشد» این چین است که پیروز نبرد تجاری با آمریکا خواهد شد.
به گزارش تسنیم، به نقل از نیویورک تایمز، دولت ترامپ هفته گذشته با هدف افزایش فشار بر چین، آتش جنگ تجاری با این کشور را شعله ورتر ساخت. واشنگتن اکنون وعده داده که دور بعدی تعرفه ها علیه 200 میلیارد دلار کالای چین، به جای 10 درصد، 25 درصد خواهد بود. ترامپ به حامیان خود در آمریکا می گوید، افزایش تعرفه ها به معنای «شغل بیشتر و ثروت بیشتر است.»
اگر فرصت های شغلی و ثروت بیشتر معیار سنجش «پیروزی در جنگ تجاری باشد» این چین است که پیروز این نبرد لقب می گیرد، نه آمریکا. هزینه تعرفه های وضع شده از سوی دولت آمریکا را بیشتر شرکت ها و مصرف کنندگان آمریکایی پرداخت می کنند و دولت چین نیز با اقداماتی که موجب کاهش آسیب های وارده به شرکت های چینی می شود، این اقدامات را تلافی می کند.
برای پیروز شدن در جنگ تجاری، آمریکا باید تعرفه هایی وضع کند که آنچنان لطمه ای به اقتصاد چین بزند که رهبران این کشور به خواست آمریکا یعنی تغییر قوانین مالکیت معنوی تن دهد. سلامت اقتصاد چین بستگی به صادرات این کشور دارد، بنابراین در نگاه نخست این گونه به نظر می رسد که دولت چین به درخواست های دولت آمریکا تن خواهد داد.
اما این استراتژی دولت ترامپ بدون هزینه نیست.
اولا، حدود 60 درصد از صادرات چین به آمریکا توسط شرکت هایی انجام می گیرد که چینی نیستند. بسیاری از آنها کالاهای اولیه مورد استفاده تولید کنندگان آمریکایی از جمله شرکت های تولید روتر، ال ای دی و موتور قایق را تولید می کنند. این بدان معناست که تعرفه های وضع شده از سوی دولت ترامپ که هدف آن چین است، در حقیقت بر شرکت های آمریکایی (و اروپایی) که کارخانجاتی در چین دارند تاثیر می گذارد.
این شرکت ها نمی توانند به صورت فوری فعالیت های خود را به خارج از چین انتقال دهند. در عوض آنها با بالا بردن قیمت محصولاتشان، عملا هزینه های خود را به مصرف کنندگان آمریکایی تحمیل می کنند. این اتفاق همین حالا رخ داده است. نتیجه تعرفه 20 درصدی وضع شده بر ماشین های لباسشویی در ماه فوریه، افزایش 16.4 درصدی قیمت مصرف کننده این محصولات در آمریکا بوده است. بنابراین بخش عمده افزایش درآمد ناشی از بالا رفتن تعرفه ها، از جیب مصرف کنندگان آمریکایی تامین می شود، نه شرکت های چینی.
کاهش تقاضای آمریکا برای خرید محصولات چینی به چین ضربه می زند. واردات آمریکا از چین، حدود 3 درصد درآمد بخش تولید چین را تشکیل می دهد. هرچند این رقم سهم قابل توجهی محسوب می شود، اما کاهش آن برای اقتصاد بزرگ چین فاجعه بار نخواهد بود.
به علاوه، بخش عمده واردات آمریکا از چین، در بر دارنده ارزشی است که در سایر کشورها از جمله خود آمریکا ایجاد شده است. بخش عمده ارزش یک گوشی آیفون وارد شده از چین، برای مثال ناشی از نمایشگر تولیدی کره، پردازشگرهای تولید ژاپن و طراحی و برنامه ریزی شرکت های آمریکایی است. بنابراین، هر یک دلار کاهش خرید از شرکت های چینی، عملا کمتر از یک دلار بر اقتصاد چین تاثیر می گذارد. در بخش رایانه و لوازم الکترونیکی، که بیشترین سهم صادرات چین به آمریکا را دارد، ارزش افزوده ای که از هر یک دلار صادرات به آمریکا نصیب چین می شود، حدود 50 سنت است. در نتیجه، تبعات وضع تعرفه ها بر تولید کنندگان چینی، بعید است به اندازه ای باشد که بتواند تاثیری بر رویه های تجاری چین بگذارد.
