داریوش اسدزاده که از دهه بیست و از تئاتر لاله‌زار سابقه آشنایی با مرحوم عزت‌الله انتظامی را داشته می‌گوید از وقتی که با او آشنا شد او جوانی محجوب و مستعد بود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آشنایی داریوش اسدزاده و مرحوم عزت‌الله انتظامی به دهه بیست برمی‌گردد، زمانی که هر دوی این هنرمندان در تئاتر لاله‌زار به روی صحنه می‌رفتند. اسدزاده خاطرات مشترکی از مرحوم انتظامی دارد و در گفت‌وگو با خبرآنلاین برخی از آنها را برایمان روایت می‌کند.
داریوش اسدزاده که از پیشکسوتان مطرح تئاتر است به سابقه آشنایی‌اش با مرحوم انتظامی در دهه بیست اشاره کرد و گفت: «خدا بیامرزد جوان آن روزها و پیر امروز را که با شنیدن خبر فوتش متاسف شدم.»
او ادامه داد: «من و مرحوم انتظامی تقریبا هم سن هستیم و یک سال با هم تفاوت سنی داریم. من از آن روزی که ایشان را شناختم او جوان بسیار محجوبی بود و مستعد. او ابتدا که وارد عرصه بازیگری شد به آن صورت با تئاتر آشنا نبود، البته آن زمان کلاس‌ها و دانشکده‌ها و این بحث‌ها وجود نداشت، سال‌های 1320 یا 21 بود که ما با هم آشنا شدیم. دوستی ما هم تقریبا از همان سال‌ها آغاز شد.»
او با اشاره به همکاری‌های مشترک‌شان به مرحوم انتظامی در دهه بیست گفت: «من آن موقع هنرپیشه بودم و آقای انتظامی هنوز به صورت جدی بازیگری را آغاز نکرده بود اما در یک نمایش با هم حضور داشتیم و ایشان در پشت صحنه نمایش فعالیت می‌کردند.»
یک هنرپیشه نیامد، انتظامی جایش بازی کرد و بازیگر شد
اسدزاده در ادامه به ماجرای بازیگر شدن مرحوم انتظامی اشاره کرد و توضیح داد: «در یکی از نمایش‌ها یکی از هنرپیشه‌ها نیامد و عزت‌الله انتظامی به جای او بازی کرد و از آن همان موقع او درخشید و وارد کار شد. او در ادامه به دانشکده رفت، خارج از کشور درس خواند و هنرپیشه‌ای به نام شد که تا آخر عمر هم کارهای بسیار جالبی کرد و تیپ‌های بسیار قشنگی را بازی کرد.»
این بازیگر پیشکسوت اضافه کرد: «او علاوه بر بازیگری کتاب خاطراتی نوشت، در بازیگری از بهترین‌ها و درجه یک‌های این حرفه شد که همه ما قدیمی‌ها به او افتخار می‌کنیم. جوان‌ها هم به او افتخار می‌کنند، چون اینطور اشخاص با این عشق به بازیگری و استعدادی که داشتند تکرار نمی‌شوند، این افراد دیگر هیچ‌وقت تکرار نمی‌شوند و جایگزینی هم ندارند.»
او همچنین با اشاره به سابقه دوستی دیرینه‌ای که با مرحوم انتظامی داشته اما دیگر همکاری مشترکی با هم نداشتند نیز گفت: «راه ما بعد از مدتی از همدیگر جدا شد، ایشان به کلاس‌های مرحوم نوشین رفت و من آن موقع با مرحوم سیدعلی‌خان نصر مشغول همکاری شدم و به قولی جایمان را با هم عوض کردیم. چون من اینطرف فعالیت می‌کردم و آقای انتظامی آنطرف. اما دوستی‌مان همچنان پابرجا بود و دورادور با هم در ارتباط بودیم.»
اسدزاده در پایان نیز گفت: «خدا ایشان را رحمت کند و به خانواده‌اش صبر و سلامتی بدهد.»
