پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : "هایکو ماس"، وزیر امور خارجه آلمان اخیرا در مقاله ای در روزنامه "هندلزبلات" آلمان گوشه هایی از یک استراتژی جدید مورد نیاز آلمان در قبال آمریکا را ارائه داده است.
وی خواستار یک شراکت متعادل با آمریکا شده است که در آن ما باید یک وزنه تقابل با ایالات متحده در جاهایی که از خطوط قرمز عبور می شود بسازیم که این مسئله بخصوص باید درباره سیاست تحریمی آمریکا وجود داشته باشد.
وزیر امور خارجه آلمان تاکید کرد که در اینجا این مسئله مطرح است که بتوانیم قانونا از شرکت های اروپایی در برابر تحریم های آمریکا حمایت کنیم. وی به صورت ملموس و مشخص اعلام کرد که آلمان باید همراه با فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی یک سیستم مالی و پرداختی مستقل از آمریکا و یک صندوق ارزی اروپایی و سیستم سوئیفت مستقل را برای این منظور راه اندازی کند.
وی با این توضیحات تاکید کرد که زمان آن فرار رسیده که ما شراکت خود با آمریکا را مورد بازنگری قرار دهیم.
آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان این پیشنهاد وزیر امور خارجه خود را تمجید کرده و آن را مهم ارزیابی کرده و در عین حال تاکید کرد که این پیشنهاد مشترک دولت فدرال آلمان نیست.
وی درباره مقاله وزیر امور خارجه اش در روزنامه هندلزبلات گفت که این یک مقاله هماهنگ شده نبوده بلکه اظهارات و نظر شخص وزیر امور خارجه اش بوده است.
مرکل در خصوص موضوع ایران از نظر وزیر خارجه اش در خصوص ایجاد یک سیستم پرداخت مستقل از آمریکا حمایت نکرد.
صدر اعظم آلمان گفت: در خصوص سیستم پرداخت مستقل، ما مشکلاتی در تعاملاتمان با ایران داریم، بی تردید، از سوی دیگر می دانیم که در خصوص تامین مالی تروریستها سوئیفت برای مثال بسیار مهم است.
وی افزود: حفظ همکاری مناسب با ایالات متحده در مسائل امنیتی بسیار مهم است.
به نوشته هفته نامه "اشپیگل"، "آنگلا مرکل"، صدر اعظم آلمان چندین بار در اظهارات مختلفی گفته است که آمریکا دیگر شریک مطمئنی نبوده و از این رو اروپا باید مسئولیت بیشتری را در قبال خود بر عهده بگیرد. به گفته وی البته این مهم است که درها برای بازگشت آمریکا به توافقات بین المللی باز بماند.
المار بروک از سیاستمداران بلند پایه حزب مرکل هم در واکنش به اظهارات ماس تاکید کرده است که آمریکایی ها شریک ما هستند اما ما باید خود را مستقل تر تنظیم کنیم. لغو یکجانبه توافق اتمی ایران و با تعرفه های گمرکی آمریکا علیه چین نشان می دهد که در بسیاری مسائل، دیگر هیچ استراتژی غربی مشترکی وجود ندارد.