گرو ابتدای فصل هجدهم وقتی پای میز مذاکره با مدیران استقلال نشست به آنها اعلام کرد که جز عقد قرارداد 3 ساله با این باشگاه حاضر به پذیرفتن شروط دیگری نیست و فقط در این حالت با استقلال قرارداد منعقد می‌کند.
مسوولان باشگاه استقلال هم که شاید تصور می‌کردند گرو به مانند تیام به بازیکنی کلیدی و درخشان در خط حمله این تیم بدل می‌شود، با شرط این بازیکن و مدیربرنامه‌هایش مبنی بر عقد قرارداد 3 ساله موافقت کردند. به این ترتیب گرو با استقلال قرارداد بست اما دیری نپایید که مشخص شد او اساسا آمادگی فنی بازی در سطح استقلال را ندارد و نه تنها به بازیکنی همچون تیام بدل نمی‌شود بلکه از بازیکنان ایرانی هم سطح پایین‌تری دارد.
آمار گرو به حدی در استقلال ضعیف است که خیلی‌ها اعتقاد دارند اگر علی قربانی که فصل پیش پیراهن استقلال را می‌پوشید و او نیز منتقدان بسیاری داشت اگر به جای گرو در استقلال مانده بود، خط حمله این تیم شرایط بهتری داشت. به هر حال جذب گرو برای استقلال حالا گران تمام شده و از طرفی این قرارداد دست و پا گیر هم هست و گرو تنها در شرایطی از استقلال جدا می‌شود که سران باشگاه استقلال تکلیف قرارداد 3 ساله‌اش را مشخص کنند. گرو برای بازی در استقلال توافق کرد که سالی 350 هزار دلار دریافت کند و بدون شک اگر مسوولان این باشگاه قصد کنار گذاشتن نام او را داشته باشند باید هزینه‌های سنگین کنار گذاشتن او از استقلال را بدهند که هزینه مالی بسیار سنگینی هم خواهد بود.
با توجه به شرایط موجود و حمایت‌هایی که وینفرد شفر از این بازیکن داشته به نظر می‌رسد که کار جدا کردن این بازیکن از استقلال بسیار دشوار باشد مگر آنکه گرو خود شخصا خواستار جدایی از استقلال باشد و به دریافت مبلغ کمی رضایت بدهد و استقلال را با دردسر مالی تازه‌ای مواجه نکند. به هرحال باید دید که مسوولان باشگاه استقلال برای رهایی از بند قرارداد سفت و سختی که ابتدای فصل خود منعقد کرده‌اند چه برنامه‌ای دارند و چه راهکاری را پیش‌بینی می‌کنند.
