گروهی از شکارچیان مغولستانی ارتباطی باورنکردنی با عقاب‌ها دارند؛ پیوندی که نسل به نسل از پدران مغول‌ها به آنها رسیده است.
به گزارش «انتخاب»؛ دانیل کوردان Daniel Kordan یک عکاس اهل روسیه به تازگی به مناطق کویری مغولستان رفته و از نزدیک با این شکارچیان ارتباط برقرار کرده است.
شکارچیان عقاب‌ها را از وقتی که جوجه هستند آموزش می دهند و تا 12 سال این عقاب‌ها به شکار برای آنان می‌پردازند. هنگامی که عقاب به 12 سالگی می‌رسد شکارچیان آن را آزاد می‌کنند تا بتواند بخش دیگری از زندگی خود را آزاد باشد.
دانیل می‌گوید در غرب مغولستان با عشایر و شکارچیان آشنا شدم. من این تصاویر را برای آشنایی و حفظ فرهنگ عشایری مغول‌ها گرفتم.
شکارچیان با عقاب‌های خود در غرب و جنوب مغولستان و سراسر بیابان گُبی گشت‌زنی می‌کنند.
تنها 250 تا 300 شکارچی با عقاب وجود دارد که این کار را از نیاکان خود به ارث برده‌اند. قدمت شکار با عقاب در مغولستان به 600 سال قبل باز می‌گردد.
عقاب‌ها روباه‌ها و خرگوش‌های کوچک را شکار می‌کنند. عقاب‌های طلایی معمولا حدود 8 تا 10 کیلوگرم وزن دارند.
زندگی این شکارچیان و عشایر در بیابان‌ها با مشکلات زیادی همراه است و عقاب‌ها به آنها در تهیه غذا و لباس گرم کمک می‌کنند.
