یک مددکار اجتماعی گفت: ما هنوز یک بانک اطلاعاتی برای تجاوزگران نداریم تا بر اساس آن روالی را پیش ببریم که آنها حداقل حق کار با زنان و کودکان را نداشته باشند.
به گزارش ایسنا، لیلا ارشد امروز در نشست مأمنی برای من که با موضوع نگاهی به وضعیت زنان و دختران خشونت‌دیده و آشنایی با مراکز خانه امن در دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: امروز به دلایل مختلف شاهد افزایش آسیب‌های اجتماعی هستیم. به طور مثال سن تن فروشی و اعتیاد کاهش یافته، انتقال ویروس ایدز از طریق ارتباط جنسی در حال افزایش است، زنان بیشتر درگیر اعتیاد شده‌اند، سالمند آزاری در حال افزایش است.
وی ادامه داد: اینکه 9 سالگی سن مسئولیت کیفری دختران باشد، خشونت است. مگر می‌شود دختر 9 ساله همچون فرد 60 ساله مسئولیت کیفری داشته باشد. مگر می‌شود سن 13 سالگی سن ازدواج دختران باشد.
این مددکار اجتماعی یادآور شد: هنوز پیگشیری سطح 1 و 2 را در کشور نداریم. امکان مشاوره‌های ارزان قیمت و با کیفیت در جامعه ما وجود ندارد به طور مثال اگر زنی در خانه مورد خشونت قرار گرفت با این مشاوره‌ها متوجه شود باید چه کاری انجام دهد. در حال حاضر پیشگیری سطح 3 را داریم. اگر پیشگیری سطح 1 و 2 را داشته باشیم و فرزندانمان بتوانند در مواجه با مسائل از ابزاری کمک بگیرند که سلامت خود را حفظ کنند آن‌وقت پیشگیری سطح 1 را داریم.
تا زنی مشکلی را بروز می‌دهد می‌گویند کرم از خود درخت است!
ارشد با اشاره به اینکه «از نظر مسائل فرهنگی دچار کاستی‌هایی هستیم که انتظار می‌رود روی آنها کار شود»، عنوان کرد: هنوز وقتی زنی برای اینکه مورد آزار قرار گرفته مراجعه می‌کند، به او می‌گویند کرم از خود درخته. بنابراین زنان تصور می‌کنند اگر در این زمینه به جایی مراجعه کنند این انگ به انها زده خواهد شد که خودشان مقصر هستند.
وی افزود: هنوز این خرده فرهنگ وجود دارد که می‌گوییم اگر زنان بفهمند خانه‌های امن وجود دارد از خانه خود بیرون می‌آیند، در حالی که اگر زنان امنیت داشته باشند و زندگی آنها خوب باشد چرا باید خانه خود را ترک کنند و در خانه امن محبوس شوند و حق نداشته باشند بیرون بیایند.
موسس مرکز خانه خورشید تهران گفت: وقتی زنان، دختران و کودکان در خانه به‌اندازه‌ای در تنگنا قرار می‌گیرند و شرایط از جهت‌های گوناگون بسیار سخت می‌شود که مجبور به ترک خانه هستند، نمی‌شود اسم این کار را فرار از خانه گذاشت. دختر فراری هم در برخی موارد یک انگ است. آنها فرار نکرده‌اند بلکه به دلیل شرایط بد و خشونت‌های موجود در خانه مجبور شده‌اند از آنجا بیرون بیایند و به جایی دیگر پناه ببرند.
وی ادامه داد: سمن‌ها نمی‌توانند مکانی را برای مراقبت از زنان خشونت دیده ایجاد کنند زیرا قانون این اجازه را نمی‌دهد. به‌طور مثال همسر زنان خشونت دیده می‌تواند از آن سمن برای نگهداری همسرشان شکایت کند. برخی زنان حتی در خانه‌های امن هم آرامش ندارند زیرا می‌ترسند که هر لحظه همسر آنها بیاید و او را تحویل دهند. قانون در اینجا از این زنان چه حمایتی می‌کند؟ همچنین گاهی پلیس آموزش کافی ندیده است و نحوه برخورد با افراد آسیب‌دیده را نمی‌داند. پلیس‌های زن باید آموزش کافی ببینند و نقش حامی داشته باشند.
لزوم ایجاد تبعیض مثبت در قوانین به‌نفع زنان
ارشد با تاکید بر«اینکه جای خالی قوانین حمایتی را بسیار می‌بینیم»، بیان کرد: قوانین حمایتی برای زنان کم داریم. باید برای زنان در اینجا تبعیض مثبت گذاشته شود به دلیل تمام محدودیت‌هایی که دارند. اورژانس اجتماعی مجوز ورود به خانه را ندارد و گاهی در برخی موارد چند روز طول می‌کشد تا مجوز گرفته شود. این موضوع باعث می‌شود مجرم نقل مکان کند و... . در آلمان اگر کسی مردی همسر خود را مورد خشونت قرار دهد شوهر را از خانه بیرون می‌کنند و بر اساس میزان آسیبی که رسانده مثلا حق ندارد یک ماه به خانه بیاید. همچنین در زمان دانشجویی من در کنار قاضی در کانون اصلاح و تربیت حتما مددکار و روان‌شناس حضور داشت.
در ایران قوانین در سایه و قدرت در سایه داریم
این مددکار اجتماعی با تاکید بر اینکه «نیازمند قوانین حمایتی بیشتری هستیم»، گفت: نیازمند اجرایی شدن قوانینی هستیم که وجود دارند اما عملی نمی‌شوند. مثل قانونی که مادر می‌تواند با نام خود برای فرزندش شناسنامه بگیرد.در ایران قوانین در سایه و قدرت در سایه داریم. در دوران احمدی نژاد می‌گفتند نمی‌توانیم شناسنامه صادر کنیم، برای اینکه به ما اجازه نمی‌دهند. به آنها می‌گفتیم مگر قانون دهه30 ملغی شده؟ پاسخ می‌دادند نه.
وی افزود: نیازمند این هستیم که قوانین منعطف‌تری داشته باشیم. همچنین در برخی مواقع قانون‌هایمان تلخ، سخت و ترسناک هستند. گاهی شکایت‌هایی انجام می‌دهیم اما قوانین از کنار این شکایت‌ها نرم می‌گذرد.قوانین باید برابر و عادلانه باشد و از فرد آسیب دیده به درستی حمایت کند. در بسیاری مواقع قربانیان امروز می‌توانند در آینده جزو کسانی باشند که خشونت روا می‌دارند؛ مثلا بیجه کسی بود که در کودکی مورد تعرض قرار گرفته بود و خودش هم به کودکان تجاوز می‌کرد و آنها را می‌کشت. اگر این افراد را در همان زمانی که مورد آسیب قرار می‌گیرند، درمان می‌کردیم و از حمایت‌های اجتماعی برخوردار می‌شدند، در آینده دست به چنین رفتارهایی نمی‌زدند و از جامعه انتقام نمی‌گرفتند.
لزوم ایجاد بانک اطلاعاتی برای تجاوزگران
موسس مرکز خانه خورشید تهران عنوان کرد: ما هنوز یک بانک اطلاعاتی برای تجاوزگران نداریم تا بر اساس آن روالی را پیش ببریم که آنها حداقل حق کار با زنان و کودکان را نداشته باشند. ناظم دبیرستان معین تهران که به دانش‌آموزان تعرض کرده بود در گذشته پرونده تعرض در قوه قضائیه داشته است. برای افرادی که می‌خواهند در حیطه زنان و کودکان کار کنند باید پرونده‌های روانی ایجاد کنیم تا مشخص باشد که انها افراد سالمی هستند.
وی گفت: سازمان بهداشت جهانی 10 مهارت را برای آموزش به کودکان، نوجوانان و جوانان در مقاطع مختلف تحصیلی لازم دانسته که آموزش داده شود که به عنوان ابزار مهارتی مورد استفاده قرار بگیرد. بسیاری از قاتلان گفته‌اند که دلیل ارتکاب به جرم آنها از یک چشم تو چشم شدن در خیابان آغاز شده است. آیا ما یاد گرفته‌ایم که وقتی با دیگران چشم تو چشم می‌شویم باید چه‌کار کنیم و چگونه صحنه را ترک کنیم. ما هنوز در مورد پیشگیری سطح 2 ، مددکاراجتماعی در مدارس نداریم.
شورای عالی کودک ایجاد شود
ارشد تصریح کرد: لایحه حمایت از کودک و خانواده 10 سال است در مجلس مانده. سوال ما این است که از فرزندانمان مهمتر چه داریم؟ چرا ما شورای عالی کودک نداریم در حالی که آخرین شورای عالی‌ای که به‌وجود امده شورای عالی فضای مجازی است.حتی برای موتورسواری در کشور نیاز به گرفتن گواهینامه وجود دارد اما برای فرزنددار شدن فقط یک آزمایش ادرار و عکس ریه می‌خواهند و سلامتی افراد از نظر روانی بررسی نمی‌شود چرا برای فرزند دار شدن قرار نیست هیچ آموزشی ببینیم؟
مشاوره، تنها راه درمان افرادی که مواد صنعتی مصرف می‌کنند
این مددکار اجتماعی با اشاره به اینکه «از خواسته‌های ما این است که با دفترچه‌های بیمه بتوانیم خدمات روانشناختی دریافت کنیم»، گفت: می‌توانیم به افرادی که هروئین، تریاک و مشتقات آنها را مصرف می‌کنند، با دارودرمانی به آنها کمک کنیم ولی تنها راهکار درمان افرادی که مواد صنعتی استفاده می‌کنند مشاوره است.آنها یک سال، ماهی چهار جلسه باید مشاوره انجام دهند. همچنین افردی که به خانه‌های امن می‌روند نیازمند ترمیم عواطف و احساسات هستند. آیا این کار در خانه‌های امن انجام می‌شود؟
وی درخصوص روند رفتن به خانه‌های امن بیان کرد: افراد باید به 123 زنگ بزنند. سپس به اداره ای از سازمان بهزیستی بروند و پرونده تشکیل دهند تا بتوانند به خانه امن بروند. نگهداری خانه‌های امن طولانی مدت نیست. حدود 20 روز یا یک ماه است و زنان در شرایطی به خانواده خود بازگردانده می‌شوند که اتفاق خاص و مناسبی در خانواده نیفتاده مثل اینکه شوهر موظف شود اقداماتی انجام دهد، خود را درمان کند و... .
ارشد یادآور شد: نیازمند شبکه‌سازی و ایجاد اتحادیه‌های نهادهای مدنی هستیم. معتقد نیستم که اگر تعداد نهادهای مدنی افزایش یابد موازی کاری انجام می‌شود. موازی کاری مال دولت است هر نهاد مدنی گروه هدف خود را دارد. اگر شبکه داشته باشیم می‌توانیم قوی‌تر عمل کنیم و کاستی‌های دولت بهتر رفع شود.
