روزنامه کیهان در یادداشتی با تاکید بر ضرورت برخورد با کشورهای غربی نوشت:اینکه دشمن هر غلطی که خواست بکند، نفت ایران را تحریم و تهدید به جنگ کند اما قیمت نفت به جای صعود سقوط کند یعنی، یک جای کار می‌لنگد. یعنی در میان رجزخوانی‌های دشمن، دیپلماتیک حرف زدن و لبخند زدن اثر معکوس دارد.
در چنین شرایطی نباید احساس ضعف نشان داد. دولت از ابزار «روانی» استفاده کند. تلاش کند قیمت نفت را بالا ببرد و هزینه را برای حریف بیش از این کند. شورش‌های اخیر فرانسه نشان داد، چنین ظرفیتی در کشورهای حریف نیز هست و این فقط ایران نیست که، تحت تاثیر عوامل روانی می‌توان تحت فشارش گذاشت. خروج از برجام و آغاز غنی‌سازی 20 درصدی هم می‌تواند، قدم بعدی باشد. قیمت نفت که به بالای 100 دلار کشید، خود به خود آن سازوکارهای مالی اروپایی نیزفعال می‌شود!
چرا در چنبره این افکار معیوب گیر افتاده ایم ؟
تا کی شل بازی.
ملت هلاک شدن. یه کمی هم حمله. بالاتر از سیاهی رنگی نیست.
چهل سال انجام دادیم اما چه نتیجه ای گرفتیم. تعامل با دنیا به معنی سازش نیست
1) منتصبین ناآگاهی که فکر می کنند مردم گوسفندانشان هستند و همواره فکر می کنند از بالا با رعیت حرف می زنند.
2) کیهان
اینها وجه اشتراکشان در قبال جامعه و مردم بسیار ضعیف و متوهمانه است
اون موقع چجوری برای فروش گرون کنیم
این در صورتی هست که ما تنها توزیع کننده نفت بودیم!