صالح القزوینی در رای الیوم نوشت: می توان سیاست رئیس جمهور آمریکا در قبال ایران را به این شکل خلاصه کرد:«افزایش فشار با استفاده از تمام ابزارهای در دسترس، از جمله ابزارهای اقتصادی؛ از طریق ممانعت از وصول عایدات حاصل از صادرات، با هدف مذاکره برای تغییر توافق هسته ای و سیاستهای ایران در منطقه و کاهش توانایی نظامی و موشکی آن».
به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: نکته جالب توجه از زمان اجرایی شدن دور دوم تحریمهای ایران آن است که به جای فروپاشی اقتصاد ایران، از این تاریخ، شاهد حرکت بازار این کشور به سمت استقرار هستیم و ارزش پول ملی ایران نیز در برابر ارزهای خارجی، رو به افزایش است؛ بدین معنا، اقدامات دولت ایران به نتایج امیدوار کننده ای رسیده است.
بازگشت آرامش و استقرار به اقتصاد ایران و افزایش ارزش پول ملی آن، در زمانی که تهران به خواسته های ترامپ پاسخ مثبت نداده، اشاره به این مهم دارد که تحریمهای آمریکا به نتایج مورد نظر نرسیده است و همین مساله ترامپ را در برابر دو گزینه قرار می دهد، که به ناچار باید یکی را انتخاب کند.
یا اینکه ایران را از دست یابی به عایدات حاصل از صادرات نفت آن، محروم کرده و تنها در صورت تسلیم تهران به خواسته های آمریکا، این روند را متوقف کند.
و یا اینکه تحریمهای ایران تنها در راستای تحقق اهداف دیگری، مانند جلوگیری از مخالفت ایران با اجرایی شدن معامله قرن یا راضی کردن برخی دولتهای منطقه، برای دست یابی آمریکا به دلارهای بیشتری از سوی آنها باشد.
شکی در این نیست که اگر انتخاب ترامپ، گزینه اول باشد، قطعا بر فشارهای خود بر تهران، با هدف ممنوعیت صادرات نفت آن، می افزاید و در صورتی که با فشارهای سیاسی، دیپلماتیک و رسانه ای موفق نشود، بعید نیست که به گزینه نظامی هم روی بیاورد؛ به این شکل که کشتی های ایران که برای انقال نفت ایران به هر دولتی تلاش کنند را هدف قرار دهد.
اگر ترامپ چنین تصمیمی بگیرد، بدین معناست که اولین شراره جنگ علیه ایران را شعله ور کرده است و در این صورت، تهران هم دست بسته باقی نمی ماند و اقدامات لازم را برای مقابله، اتخاذ خواهد کرد؛ همانطور که حسن روحانی در روز سه شنبه در برابر مردم استان سمنان اعلام کرد که کشورش با وجود تحریمهای آمریکا، به صادرات نفت خود ادامه می دهد و اگر رئیس جمهور آمریکا تصمیم به ممانعت از صادرات نفت ایران بگیرد، ایران هم اجازه حمل و نقل حتی یک قطره نفت از طریق خلیج فارس را نمی دهد.
وقوع جنگ، نتیجه حتمی استفاده از قدرت توسط دولت آمریکا، برای ممانعت از صادرات نفت ایران است و به نظر می رسد روحانی بیهوده چنین تهدیدی را مطرح نکرده است؛ بلکه وی قصد داشت بوضوح، از تهدید ترامپ در این باره، پیشی گرفته و در رابطه با واکنش ایران به حمله احتمالی آمریکا به نفت کش های ایرانی، سخن گوید.
قطعا در صورتی که وقوع جنگ نزدیک شود، تمام احتمالات وارد است؛ ممکن است ترامپ در لحظه آخر، از تصمیم خود منصرف شود.
اما این در صورتی است که اولویت ترامپ جلوگیری از صادرات نفت ایران، به هر وسیله ای، باشد. اما اگر اولویت رئیس جمهور آمریکا این مساله نباشد، احتمالا در شرایطی که اهداف دیگر تحریمها محقق شود، به توافق هسته ای باز می گردد. یا اینکه لغو تحریمها را علنی نمی کند، اما حداقل، دولتها و شرکتهایی که با ایران تعامل دارند را مجازات نمی کند.
من خواهشی که از وب سایت انتخاب دارم این است که کمتر بر روی مقالات وب سایت الکترونی رای الیوم حساب کند و آن را نمایش دهد چرا که این وب سایت که متعلق به آقای عبدالباری عطوان ایست بارها و بارها نشان داده که تحلیل های آبکی و غیذ کارشناسی انجام داده و به مرور عدم سندیت این تحلیل ها به اثبات رسیده است