ترس از صحبت کردن در جمع طبیعی است و احتمالا بخش عمده‌ای از آن به‌دلیل انتظارات غیرواقعی فرد از خودش است؛ این انتظارات که روی توانایی‌های عملکردی فرد تأثیر منفی می‌گذارند، به‌خاطر شیوه تربیتی نادرست بر فرد تحمیل می‌شوند.
اما بخش دیگری از این ترس به‌دلیل اضطراب به وجود می‌آید. درواقع این افراد حتی از تصورِ صحبت کردن در جمع هم دچار اضطراب می‌شوند. قبل از هر چیز، باید سطح اضطراب‌تان را تعیین کنید. آزمون‌های معتبر بسیاری برای سنجش سطح اضطراب وجود دارند. اگر میزان اضطراب‌تان از سطح معینی بالاتر باشد، پیش از درمانِ ترس از صحبت کردن در جمع، باید به‌دنبال روش‌هایی برای کاهش اضطراب خود باشید.پس از آن، باید راهبردهای خاصی را درنظر بگیرید تا با کمک آنها بتوانید بدون ترس در هر جمعی صحبت کنید.
باید این تکنیک‌های خاص را هم درهنگامِ صحبت کردن و هم پس از آن رعایت کنید. با این کار توانایی‌تان را برای مقابله با هر اضطرابی بهبود می‌بخشید. تعیین دقیق عاملی که این نوع اضطراب را به وجود می‌آورد بسیار مهم است. مسلما دلیل آن نمی‌تواند فقط انتظارات دیگران باشد. رفتارهای خودتان نیز در ایجاد این اضطراب نقش مهمی دارند. به چند نمونه از این رفتارها توجه کنید:
با دیگران تعامل برقرار کنید و بلند و رسا حرف بزنید. بزرگ‌ترین سخنرانان کسانی هستند که اغلب در جمع‌ها حاضر می‌شوند و برای اطرافیان‌شان صحبت می‌کنند. تجربه صحبت کردن در جمع به شما کمک می‌کند تا ترس‌تان را کنار بگذارید، بنابراین هیچ نگرانی بابت اینکه دیگران چطور شما را قضاوت می‌کنند، نخواهید داشت.
خودگویی منفی یکی از مشکلات جدی افراد است و اصلا نباید آن را دست‌کم گرفت. بسیاری از افرادی که از صحبت کردن در جمع واهمه دارند، با این مشکل دست‌به‌گریبان هستند. آنها همیشه بدترین حالت ممکن را تصور می‌کنند و با تجزیه‌وتحلیل بیش‌ازحدِ اتفاقاتی که حین صحبت کردن برایشان افتاده است، فکر می‌کنند که همه‌چیز خراب خواهد شد. آنها تلاش می‌کنند تا هر چیزی را که سبب اضطراب‌شان شده است پیدا کنند. همه در چنین شرایطی مضطرب می‌شوند، اما ظاهرا شما می‌خواهید حتما چیزی را پیدا کنید و اصلا مهم نیست که آن چیز چه باشد. بنابراین هر موردی را که به ذهن‌تان می‌رسد باعث عدم موفقیت‌تان درهنگام صحبت کردن می‌دانید.
شاید به‌نظرتان بی‌ربط باشد، اما بسیاری از افرادی که از صحبت کردن در جمع هراس دارند، برای تمرین آن برنامه ریزی نمی‌کنند. بنابراین، درهنگام تمرین هم اضطراب دارند و به‌سختی تلاش می‌کنند تا از آن دوری کنند. متأسفانه این افراد به‌دلیل عدم آمادگی کافی درهنگام صحبت کردن، اشتباهات بیشتری مرتکب می‌شوند و درنهایت خودشان را به‌شدت قضاوت می‌کنند.
فرقی نمی‌کند که برای چه کسانی و در کجا صحبت می‌کنید، باید صحبت‌تان را با قدرت آغاز کنید. آهسته حرف زدن از همان ابتدای کار، اشتباهی بزرگ است. اگر چنین شروعی داشته باشید، دیگر امید چندانی به تغییر آن نخواهد بود. بنابراین از همان اول با صدای بلند، رسا و پرانرژی صحبت کنید. این کار اعتمادبه‌نفس‌تان را بالا می‌برد و اجازه نمی‌دهد تا رفتارهای منفی در شما شکل بگیرد.
فراموش نکنید که مهارت صحبت کردن در جمع به‌صورت قدم‌به‌قدم بهبود می‌یابد. بنابراین ابتدا از صحبت کردن برای جمعی کوچک شروع کنید و به‌تدریج این کار را درمقابل تعداد بیشتری از مردم انجام دهید. صحبت کردن دربرابر ۳ نفر با صحبت کردن دربرابر ۳۰۰ نفر کاملا متفاوت است. از تعداد کم شروع کنید و ببینید که با چه تعداد از افراد اضطراب‌تان بیشتر می‌شود. پس از آن، آن‌قدر تعداد افرادی را که برایشان صحبت می‌کنید افزایش دهید تا دیگر احساس ناراحتی نداشته باشید. با این کار، روزی خواهد رسید که مشکلی برای صحبت کردن نخواهید داشت.
«تمرین زیاد» یعنی آن‌قدر تمرین کنید تا موضوع صحبت ملکه ذهن‌تان شود. با‌این‌حال اگر پس از تمرین احساس کنید که به‌طور کامل به موضوع مسلط نیستید و نگران فراموش کردن مطالب باشید، همین نگرانی درهنگام صحبت کردن کار دست‌تان خواهد داد. قرار گرفتن در محیط(به‌ویژه در سخنرانی‌ها)، اضطراب را تشدید می‌کند و حتی ممکن است رشته صحبت از دست‌تان در برود. آن‌قدر تمرین کنید تا جایی که دیگر کلمات خودبه‌خود بر زبان‌تان جاری شوند.
یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید برای کاهش اضطراب‌تان انجام دهید این است که مثبت فکر کنید. تفکر مثبت، به تمرین نیاز دارد. در هر رویدادی که پشت‌سر می‌گذارید، حداقل ۱۵ ویژگی خاص و مثبت پیدا کنید و آنها را بنویسید. واقعا آنها را روی کاغذ بنویسید! شاید ابتدا کمی سخت باشد، اما خواهید دید که با این کار چگونه مغزتان را وادار می‌کنید تا به‌جای نکات منفی روی موارد مثبت تمرکز کند.
غلبه بر اضطراب درهنگام صحبت کردن در جمع ممکن است تا حدودی دشوار باشد، چرا که معمولا راه گریز از آن آسان است. فقط کافی است از شرایطی که این اضطراب را به وجود می‌آورد دوری کنید. اما آیا به‌نظر شما این راه‌حل خوبی است؟ بهتر نیست با آن روبه‌رو شوید و سعی کنید که به درمان آن بپردازید؟ با این کار پس از مدتی متوجه می‌شوید هربار که در جمع قرار می‌گیرید بهتر از گذشته برای دیگران صحبت می‌کنید.فقط به فکر ترس از صحبت کردن در جمع نباشید، قبل از هر چیز باید اضطراب کلی‌تان را درمان کنید. اضطراب اختلالی جمع‌شونده(تجمعی) است، یعنی اگر به‌طور مداوم در صحبت کردن برای هر جمعی(حتی جمع دوستان) اضطراب شدید داشته باشید، به‌مرور شرایط‌‌تان از آنچه هست بدتر خواهد شد. این مشکل می‌تواند بر تمام امور روزانه شما تأثیر منفی بگذارد.افراد زیادی با این مشکل دست‌وپنجه نرم کرده‌اند و با تلاش فراوان توانسته‌اند این بیماری را درمان کنند. آنها اکنون می‌توانند بدون ترس و اضطراب برای تعداد زیادی از مردم صحبت کنند.
آرمان
