روزنامه جوان نوشت: حاشیه‌های شب افتتاحیه می‌توانست با کمی دقت و دلسوزی اتفاق نیفتد. انتخاب فاطمه معتمدآریا برای تجلیل از او در ۴۰ سالگی انقلاب نوعی دهن‌کجی به انقلاب محسوب می‌شود.
مسئولان محترم برگزاری دست‌کم می‌توانستند این بازیگر همیشه حاشیه‌ساز سینمای ایران را توجیه کنند که روی سن علیه انقلاب حرافی نکند و شأن جشنواره فجر انقلاب را نگه دارد.
آیا مسئولان برگزاری جشنواره فجر آنقدر هوش و درایت ندارند تا از میان این همه چهره سینمایی و پیشکسوت کسی را انتخاب کنند که دست‌کم به انقلاب حمله نکند؟ «با اینکه در ۴۰ سال گذشته همواره مرا محدود ساخته‌اند، اما این محدودیت‌ها موجب پیشرفت من شده است و همکارانم و نه مسندنشینان، همیشه حامی من بوده‌اند.» کیست که نداند این انقلاب اسلامی بود که زمینه رشد و پیشرفت و حضور بالنده زنان در عرصه‌های مختلف به ویژه سینما را فراهم کرد؟
ظاهراً مسئولان برگزاری جشنواره احساس کردند صرفاً با وجود فاطمه معتمدآریا جنس‌شان برای حاشیه‌سازی و دهن‌کجی به انقلاب اسلامی جور نیست که رضا کیانیان را نیز بالای سن بردند؛ بازیگری که با وجود کم‌فروغ بودن کمی و کیفی شدید مقابل دوربین طی سال‌های اخیر باز هم روی سن افتتاحیه می‌رود. جالب است که بارها در سنوات گذشته و در بسیاری از رویدادهای مختلف فرهنگی و هنری از او تقدیر و تجلیل شده و گویی در سینمای ایران قحط الرجال و قحط‌النساء است که همواره باید نظاره‌گر چند چهره خاص روی سن مراسمات مختلف باشیم.
هر مسئول عاقلی این را می‌فهمد که رضا کیانیانی که اخیراً حتی شأن مجلس ترحیم سیدضیاءالدین دری را نگه نداشت و تریبون مراسم ختم را به ابزاری برای عقده‌گشایی علیه انقلاب اسلامی تبدیل کرد نباید بالای سن مراسم افتتاحیه بزرگ‌ترین رویداد هنری کشور آن هم در چله انقلاب اسلامی برد.
