در مسئله سازوکار مالی ویژه اروپا، هم‌صدایی دلواپسان با آمریکایی‌ها، هم جای تعجب دارد، هم تاسف

‏« متاسفانه ایران به همت دلواپسان البته با تصوری غلط، کشوری مساله دار در دنیا تلقی می شود و ‏دقیقا به همین دلیل روسیه و ... به سختی حاضر می شوند تا با ما تعامل کرده و به تفاهم برسد.»‏

فریدون مجلسی، دیپلمات سابق و تحلیلگر مسایل بین الملل در گفت وگویی کوتاه با «انتخاب» درباره بسته ‏پیشنهادی مالیِ اروپا با طرح اظهارات بالا ‏به پرسش های طرح شده پاسخ می گوید:‏

‏*سازوکار مالی ویژه اروپا و ایران را چطور تحلیل می کنید؟
مقصود اروپایی ها از طرح جدیدی که درباره مناسبات اقتصادی داده اند، به نوعی هم امید است، ‏هم هشدار. به هرحال جای تعارف ندارد که دولت در شرایطی باید امور را پیگیری کند که گروهی ‏در داخل به طرز عجیبی اصرار به تندروی دارند، گویی که از درگیر شدن کشور با جنگ استقبال ‏می کنند. آنهم در حالی که آمریکایی ها مدعی هستند که مساله شان با جمهوری اسلامی باید با ‏جنگ حل و فصل شود. چنین شرایطی کشور ما را با مشکلات زیادی روبرو کرده است.‏

‏*البته اروپایی ها بر سرِ مساله ایران با ایالات متحده اختلاف دارد.‏
با اینکه اروپایی ها در موضوع برجام با آمریکا اختلاف دارد، نباید از کنار این مساله به راحتی ‏بگذریم که اروپایی ها و آمریکا و حتی کشور روسیه که به ظاهر با ما رابطه اش خوب است، درباره ‏مساله اسراییل همه شان اتحاد دارند و با سیاست های ایران مخالف هستند. به همین دلیل نمی توانیم به همراهی همیشگی شان خیلی خوش بین ‏باشیم. مخصوصا اینکه معاون وزارت خارجه روسیه چند روز قبل گفت، هیچ اتحادی بین ما و ایران ‏وجود ندارد، مشخص شد که به هیچ وجه مایل نیستند، خودشان را درگیرِ مساله های منطقه ای و ‏فرامنطقه ای جمهوری اسلامی بکنند. متاسفانه ایران به همت دلواپسان البته با تصوری غلط، ‏کشوری مساله دار در دنیا تلقی می شود و دقیقا به همین دلیل روسیه و ... به سختی حاضر می شوند ‏تا با ما تعامل کرده و به تفاهم برسد. اروپایی ها همچنین گفته اند، اگر ایران بخواهد وضعیتی متعارف - البته ‏متعارف از نظر آنها - در پیش بگیرد، می توانند به تعامل بیشتر فکر کنند و سیاستی بهتر را در قبال ‏ما در پیش بگیرند.‏

‏*طرح ارایهِ شده از جانب اروپا، واسطه ها را به میان می کشد.‏
متاسفانه ما همیشه در داد و ستدهایی که با جهان داریم، خسارت هایی را متحمل می شویم و به ‏طور مشخص از زمان جنگ کالاهای وارداتی را با 25 درصد هزینه بیشتر خریداری می کنیم. ‏مخصوصا الان که به واسطه تحریم های ایالات متحده آمریکا، شرکت های بزرگ حاضر به معامله با ‏ایران نیستند و برندهای کم اهمیت نقش واسطه گری را در چنین فضایی به عهده گرفته و سودهای ‏سرشاری را از آن خود می کنند. در پایان تاکید می کنم، همصدایی دلواپسان با آمریکایی ها، هم ‏جای تعجب دارد و هم جای تاسف!‏