روزنامه فایننشال تایمز در مقاله ای با اشاره به غیردیپلماتیک بودن برخوردهای دیپلمات های آمریکایی در عرصه جهانی ، رفتار پنهان و پیدای آنها را برخوردار از نوعی تناقض گویی برشمرد.
به گزارش ایرنا، این مقاله به نوعی دشمنی دولت کنونی آمریکا با دولت پیشین این کشور را نمایان کرد و نوشت که «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا در اتاق کارش، یک تخته دارت از چهره «باراک اوباما» رئیس جمهوری سابق آمریکا دارد.
در این مقاله، انتقاد پمپئو از رئیس جمهوری سابق آمریکا، امری نه چندان عادی عنوان شده است، هرچند که مساله ای بی سابقه نیست.
مقاله همچنین به سفر اخیر پمپئو به مصر اشاره دارد که در جریان آن از کتاب مقدسی یاد کرد که روی میز کارش، باز است تا وی را به یاد خدا اندازد. فایننشال تایمز این گونه رفتارهای سرزده از دیپلمات آمریکایی را رفتارهایی به طور قطع غیردیپلماتیک توصیف کرد.
این روزنامه همچنین به اعتقاد پمپئو به آخر الزمان اشاره داشت و در شرح این ادعا مقاله «جولیان بورگر» در روزنامه گاردین مثال زد که در آن، پمپئو را یک معتقد اصیل به آخرالزمان دانسته است.
این اعتقاد، اعتقاد به رستاخیز است که پمپئو با «مایک پنس» معاون رئیس جمهوری آمریکا در آن سهیم است.
فایننشال تایمز در ادامه این مقاله نوشت که این دو نماینده اصلی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا از تضادی بین عقایدشان در خفا و آنچه علنا به آن ادعا می کنند، برخوردارند.
به عنوان نمونه، هر دو به برخورداری از موضع موافق رژیم صهیونیستی اذعان داشتند و هر دو با شور و شعف از تصمیم انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس در سال گذشته، حمایت کردند.
همچنین هر دو اعتقاد صهیونیسم مسیحی را تائید می کنند مبنی بر اینکه عروج تنها زمانی روی می دهد که یهودیان به سرزمین مقدس بازگردند.
نویسنده مقاله فایننشال تایمز در ادامه پمپئو را دنباله رو شخص ترامپ دانسته و یادآور شده است که وی هیچ تلاشی برای بازداشتن رئیس جمهوری آمریکا انجام نمی دهد. پمپئو در اصل میسر کننده امور ترامپ و نه بازدارنده از اجرای آن است.
نویسنده مقاله همچنین به خیزش پوپولیستم اقتصادی در آمریکا اشاره دارد و می نویسد: دوره اعتقاد به اصلاح تدریجی مربوط به زمان کلینتون – اوباما به سر آمده است. برای اولین بار می توانم به یاد آورم که انرژی عقلانی آمریکا، در سمت چپ، قوی تر است.
اما در گفت و گو از دیپلماسی نامتعارف باید به مقاله «سوزان گلاسر» در نشریه نیویورکر اشاره داشت که از تحقیقات کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان از سیاست خارجی ترامپ حکایت دارد.
بخش مهم این تحقیقات در مورد محتوای جلسات ترامپ با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه است، به ویژه آن نشست دو ساعته که ژوئیه گذشته (مرداد ماه) در هلسینکی انجام شد.
