پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
عضو مجلس خبرگان رهبری با تاکید بر اینکه دیپلماسی تقریب امری ضروری است گفت: میتوانیم با ونزوئلا وارد گفتمان وحدت شویم؛ چرا که در خیلی از اهداف و راهکارها اشتراک نظر داریم.
آیتالله محسن اراکی، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب عصر امروز (چهارشنبه یکم اسفند) در نشست «دیپلماسی اتحاد اسلامی؛ ضرورتها و راهبردها»که در موسسه فرهنگی پژوهشی انقلاب اسلامی برگزار شد، نیاز به تاسیس رشته تقریب یا «دیپلماسی تقریب» را ضروری دانست و در تعریف وحدت گفت: وقتی از وحدت سخن میگوییم، مراد دو نوع وحدت است؛ نوع اول وحدت عبارت است از هر نوع هدف مشترکی که بین مجموعهها وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: این نوع از وحدت نیاز ندارد با کشورهای اسلامی یا فرقه خاصی صورت بگیرد؛ بلکه وحدت عام است و عقل و شرع هم آن را تایید میکند.
اراکی با بیان هرجا هدف مشترکی با هر کشوری وجود داشته باشد، این وحدت عام کاربرد دارد، به آیه کریمه "قُل یا أَهلَ الکِتابِ تَعالَوا إِلیٰ کَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنا وَبَینَکُم أَلّا نَعبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشرِکَ بِهِ شَیئًا" اشاره کرد و افزود: هر جا بتوانیم کلمه "سواء" را با هر مجموعهای پیدا کنیم میتوانیم با آن مجموعه وحدت کنیم.
وی افزود: بخشی از دیپلماسی وحدت یا تقریب را میتوانیم در این چارچوب تعریف کنیم.
عضو مجلس خبرگان رهبری، کشور ونزوئلا را مورد اشاره قرار داد و گفت: ما میتوانیم با کشور ونزوئلا وارد گفتمان وحدت شویم؛ چرا که در خیلی از اهداف، اشتراک نظر داریم. درباره راهکارها هم میتوانیم با این کشور اشتراک پیدا کنیم.
اراکی با طرح این سوال که چرا نباید وارد دیپلماسی وحدت با کشور ونزوئلا یا خیلی از کشورهای دنیا شویم، گفت: این هدف مشترک میتواند سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... باشد. از این نوع وحدت میتوانیم به وحدت مصالح یا منافع یاد کنیم.
وی ادامه داد: نوع دیگر وحدت که اساسی و بسیار مهم و برای آن هزینه زیادی پرداخت کردهایم، وحدت هویت سیاسی است که موضوعی بنیادی است.
دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب با بیان اینکه در علمالاجتماع به این موضوع پرداخته شده، گفت: ما یک جامعهشناسی اسلامی داریم که باید استخراج شود و مبنای عمل قرار گیرد. یکی از مهمترین مسائل جامعهشناسی اسلامی، هویت اجتماعی است.
اراکی با بیان اینکه چه چیزی هویتها را شکل میدهد، پاسخ به این سوال را بحثی بنیادین در تقریب مذاهب دانست و افزود: بر اساس منابع دینی و روایات قطعی، آنچه معیار شکلگیری هویت واحد است، فرمانروایی سیاسی واحد و تبعیت از آن است؛ همان چیزی که از آن به ولایت یاد میشود.