کارگردان فیلم «جن زیبا» با اشاره به اینکه در طول ۱۰ دقیقه با بازیگر ترک برای ایفای نقش در این فیلم به توافق رسیده‌اند، تاکید کرد این فیلم سینمایی یک اثر مستقل و بین‌المللی است.
بایرام فضلی کارگردان فیلم سینمایی «جن زیبا» درباره انتخاب نورگل یشیلچای برای بازی در این اثر سینمایی گفت: پیش از انتخاب این هنرمند، چند بازیگر ترک دیگر را نیز در نظر گرفته بودیم که از آن جمله می‌توان به برن ساعات اشاره کرد که پیشنهاد بازی به وی نیز داده شد، اما این بازیگر به دلیل آن که پیش از این نقشی مانند «دلارام» را بازی کرده بود، به دلیل تازگی نداشتن نقش مورد نظر، بازی در این پروژه را قبول نکرد.
وی بیان کرد: در نهایت متن فیلمنامه را برای نورگل یشیل چای ارسال کردم و این بازیگر از پیشنهاد ما استقبال کرد و درخواست قرار حضوری داد، خوشبختانه در اولین جلسه و در فاصله زمانی ۱۰ دقیقه توانستیم نظر این بازیگر را برای حضور در «جن زیبا» جلب کنیم.
این کارگردان درباره همکاری دوباره با بازیگران ترک در دیگر آثار خود، بیان کرد: با توجه به اینکه خود یک آذری هستم و سابقه کار در ترکیه و آذربایجان را داشته‌ام، علاقه‌مند به ایجاد ارتباط سینمایی بین ایران و ترکیه هستم و فکر می کنم «جن زیبا» می تواند نمونه خوبی در این مسیر باشد.
فضلی درباره حضور این بازیگر در ایران در طول اکران «جن زیبا» توضیح داد: در حال حاضر این بازیگر در سریالی با نام «گلپری» در ترکیه مشغول بازی است و در صورتی که بتواند در طول اکران عمومی «جن زیبا» به ایران می آید.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: ما این فیلم را با در نظر گرفتن مخاطبان ترک و ایرانی ساخته‌ایم و به این مساله توجه کردیم که محتوای فیلم را محدود به یک فرهنگ نشود. برای همین فیلم «جن زیبا» جدا از نژاد زبان و ملیت، یک فیلم مستقل و بین‌الملل است.
این کارگردان تاکید کرد: دوست داشتم فیلم شخصی خود را بسازم، برای همین بازیگران را با در نظر گرفتن معیارهایی انتخاب کردم که به اهدافم نزدیک‌تر باشند. به نظرم تا به امروز ۷۰ درصد این اهداف محقق شده است.
فضلی در پایان با اشاره به اینکه ایران و ترکیه از نظر فرهنگی به هم نزدیک هستند، گفت: می‌توانم بگویم، تقریبا شرایط کاری و تفکرات فیلمسازی ایران و ترکیه یکسان است. زمانی که نورگول به ایران آمد و در بدنه فیلم قرار گرفت، تفاوت چندانی بین کار در ایران و ترکیه احساس نکرد. البته نقش این بازیگر بیشتر مبتنی‌بر حرکت بود و دیالوگ کم داشت.
