إبراهيم الزبيدي در العرب چاپ لندن نوشت: خطرناکترین نتیجه سفر روحانی به عراق آن بود که توانست از دولت عادل عبدالمهدی امتیازی بگیرد، مبنی بر اینکه در قانون تابعیت عراقی تعدیلی ایجاد شود تا بر اساس آن، زائران خارجی که وارد عراق می شوند(که البته قطعا منظور فقط زائران ایرانی هستند) این امکان را داشته باشند تا در صورت اقامت یک ساله در عراق، تابعیت این کشور را بگیرند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این متن آمده است: با توجه به این مئسله، آراء ایرانی هایی که تابعیت عراقی را می پذیرند، می تواند در انتخابات جدید نقش بسزایی داشته باشد؛ علاوه بر اینکه در پارلمان آینده نیز قدرت در اختیار آنها قرار گرفته و احتمالا نامزدها از بین آنها برگزیده می شود. در ادامه رئیس جمهور، نخست وزیر، وزرا و سفیران دولت عراق نیز از میان همین افرادی خواهد بود که تابعیت عراقی به آنها داده شده است. علاوه بر اینکه زبان فارسی سومین زبان رسمی در این کشور عربی می شود که در مدارس ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان و دانشگاهها به صورت اجباری و به حکم قانون آموزش داده می شود!
عراق پس از سفر حسن روحانی دیگر عراق پیش از این سفر نخواهد بود. این سفر به همراه نتایجی که دربرداشت، عراق را به صورت علنی و صریح به ایران وابسته (!) می کند، تا از این پس، سیاستها و روابط خارجی دولت بغداد علنا توسط تهران برنامه ریزی شود.
این روزنامه در پایان آورده است: این چه مصیبتی است که بر سر رهبران عراقی آمده و کسانی بر آنها مسلط شده اند که قصد دارند نور مدرنیسم و صلح را در عراق جدید خاموش کنند؟
ادعاهای فوق در حالی مطرح می شود که گزارش های تند و تیز در برخی رسانه های عرب زبان پس از سفر روحانی به بغداد افزایش پیدا کرده است. به نظر می رسد هدف از این گزارش ها تحریک احساسات افکار عمومی در جهان عرب و بویژه در عراق علیه ایران باشد.
