به گزارش ایرنا، «عادل فردوسی پور» نامی آشنا برای فوتبال دوستان و بسیاری از مخاطبان رسانه ملی است؛ نامی که حتی غیر فوتبالی ها و هنرمندان او را به خوبی می شناسند؛ صراحت کلام و شجاعت در بیان بسیاری از مشکلات ایران توسط فردوسی پور، از وی مجری توانمند ساخت که شاید در تاریخ صدا و سیمای ایران تاکنون کم نظیر باشد.
اما آفتاب بخت مجری توانمند ورزش ایران، زمانی رو به افول نهاد که برخی از ویژگی های خاص او سبب شد تا حاشیه هایی پیرامون وی مطرح شود؛ حاشیه هایی که بیشتر سمت و سوی آنان سیاسی و جناحی بود. برای واکاوی این حاشیه ها باید عقربه ساعت زمان را به گذشته برگردانیم. شاید نخستین جرقه اختلافات مدیران صدا و سیما با عادل فردوسی پور زمانی شروع شد که او نمی توانست بله قربان گوی مدیران رسانه ملی باشد، او در زمانی که «علی اصغر پورمحمدی» انتقادات تندی نسبت به «عزت الله ضرغامی» رییس وقت صدا و سیما داشت در سخنانی بی پرده از پورمحمدی دفاع کرد.
ضرغامی با پایان دوره دهه ساله ریاستش از صدا و سیما رفت اما فردوسی پور همچنان با قدرت برنامه نود و دیگر برنامه های فوتبالی را مدیریت کرد. او در این مدت نه تنها از تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی غافل نبود بلکه در میانه دولت یازدهم و زمانی که «محمد جواد ظریف» به خاطر پایان دادن به مشکلات پرونده هسته ای ایران به چهره ای ملی و محبوب تبدیل شده بود فردوسی پور قرار بود در برنامه نود او را میهمان شب یلدای ایرانیان کند اما حکم دستوری مدیر وقت صدا و سیما تصمیم فردوسی پور را وتو کرد.
دعوت از ظریف موجب شد تا بسیاری از رسانه های جناحی خاص برای حذف فردوسی پور دست به کار شوند و برخی از آنها با عناوینی مانند «مجری سالاری» از مدیران وقت خواستند نسبت به اقدامات فردوسی پور واکنش نشان دهند.
او که 2 دهه تحت حمایت پورمحمدی قرار داشت زمانی روزهای افول خود را نظاره گر شد که «علی فروغی» مسوول پیشین بسیج صدا و سیما، مدیریت شبکه سوم را بر عهده گرفت. این جابجایی موجب شد تا در آن زمان بسیاری از طرفدران برنامه نود و عادل فردوسی پور، حذف وی را پیش بینی کنند اما قدرت برنامه نود و محبوبت خاص این مجری موجب شد تا حذف یکباره شکل نگیرد و حذف تدریجی در دستور کار باشد.
هر چند که این شیوه از برخورد در سال 97 با راه ندادن «کارلوس پویول» میهمان برنامه 2018 فردوسی پور و حذف آیتم فساد در فوتبال ایران توسط صدا و سیما شروع شد اما زمانی پافشاری مدیران صدا و سیما بر حذف فردوسی پور رنگ و بوی جدی به خود گرفت که خبر دستکاری آراء مردمی برای انتخاب مجری محبوب تلویزیون توسط افراد نامشخص در رسانه ها و فضای مجازی پخش شد.
پس از آشکار شدن واقعیت این نظر سنجی، مدیران رسانه ملی، نسبت به این امر سکوت پیشه کردند. دستکاری آراء نظرسنجی و پیشنهاد قائم مقامی شبکه ورزش به فردوسی پور در روزهای پایانی شال 97 نشان داد که طناب کشی فروغی و فردوسی پور به روزهای پایانی خود نزدیک می شود و شاید سال 1398 آغازی بر پایان عادل در برنامه نود باشد.
فردوسی پور مانند بسیاری از مجریان رسانه ملی از انتقاد به دور نیست و حتی برخی از کارشناسان برنامه وی (نود) را یکی از روتین ترین برنامه های چند سال اخیر قلمداد می کنند اما بدون شک او و تیم رسانه ایش نقش بی بدیلی در پیشرفت فوتبال، داوری و برخی از مسائل پشت پرده داشتند.
شاید ذهن هواداران و مخاطبان برنامه نود هیچگاه فراموش نکند که این برنامه با اجرای عادل فردوسی پور چه کمک هایی در زمینه داوری و نقد آن داشته است. همچنین فردوسی پور که سوژه های داغ روز فوتبال را به خوبی پیگیری می کرد در زمینه شایعات فساد در فوتبال و برخی از پشت پرده ها افشاگری هایی داشت که در نهایت به ورود کمیسیون اصل 90 مجلس به این پرونده ختم شد.
همچنین محبوبیت نود و همزادی آن با واکاوی پرونده های مختلف در فوتبال ایران موجب شکل گیری برنامه هایی مشابه در زمینه های مختلف شد که نود سیاسی در سال 88 و طرح 90 اقتصادی در سالیان اخیر از مهمترین این برنامه ها می باشد.
لذا اگر واقع بینانه به مساله حذف مجریان محبوب از رسانه ملی نگاه شود باید گفت در شرایط کنونی تغییر یا حذف برنامه نود به صلاح رسانه ملی و فوتبال ایران نیست زیرا این برنامه ضمن آنکه به پیشرفت فوتبال کمک می کند موجب جذب مخاطب برای رسانه ملی خواهد شد.
فردوسی پور که این روزها به پایان مجری گری خود در صدا و سیما نزدیک می شود در دو دهه گذشته هیچگاه از منافع رسانه ملی عبور نکرد و منافع این سازمان را در اولویت قرار داد. این جانبداری وی از رسانه ملی تا جایی بود که زبان این مجری برای واکاوی کلاف سردرگم «حق پخش» که یکی از اصول اولیه فوتبال حرفه ای است، لکنت داشت و او هیچگاه در این زمینه سخنی به میان نیاورد.
البته مصلحت اندیشی فردوسی پور تنها به حق پخش منتهی نشد بلکه او در 2 دهه مجری گری از مواردی مانند حضور زنان در ورزشگاه و انتقاد از سبک مربیگری کی روش چشم پوشی کرد.
