واحد مرکزی خبر نوشت: تحلیلگر اقتصادی در فرانسه تصریح کرد نشست سران اروپا که تکروی انگلیس را ثابت کرد ، شکستی نسبی تلقی می شود.

به گزارش شبکه تلویزیونی فرانس24، کریستوف دانست تحلیلگر اقتصادی افزود لندن همواره به دنبال منافع خود در اتحادیه اروپا بوده است.

به گفته دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس پیمانی که انگلا مرکل صدر اعظم المان و نیکلا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه پیشنهاد کرده بودند، مغایر منافع انگلیس بود.

در حقیقت یک بند از این پیمان خشم انگلیس را برانگیخت و ان مالیات بر معاملات مالی است که پاریس و برلین خواهان اعمال ان هستند.

لندن به هیچ وجه نمی خواهد صحبتی از این مالیات بشود.

کامرون عقیده دارد چنین مالیاتی برای شهر لندن که مهمترین بازار مالی اروپا است، بسیار پرخطر خواهد بود.

در صورت تصویب عوارض بر معاملات مالی بسیاری از بانکهای حاضر در لندن ممکن است به دیگر مناطق جهان نظیر هنگ کنگ و نیویورک انتقال یابند.

به همین علت کامرون به تک روی در سطح اروپا پرداخته است.

وی ادامه داد به این ترتیب نیکلا سارکوزی مسئولیت کامل شکست نسبی این نشست را به انگلیس نسبت داد.

این کارشناس ادامه داد انگلا مرکل قبل از این نشست خواهان توافق بیست و هفت عضو این اتحادیه بر سر پیمان جدید بود اما به نظر می رسد که فقط هفده کشور با ان موافق باشند.

اینک باید دید ایا این توافق به بازارهای مالی اطمینان خاطر خواهد داد.

هیچ چیز مشخص نیست به خصوص انکه بازارها معنای هفده را به خوبی درک نمی کنند.

اروپا درحال حاضر چند دسته شده است.

نمونه اول ان منطقه یورو است که شامل هفده کشور می شود.

نمونه دیگر فضای شنگن است که انگلیس را در بر نمی گیرد اما دیگرکشورهای غیر عضو اتحادیه اروپا نظیر سوئیس را در بر می گیرد.

این فضا بیست و دو عضو دارد.

همچنین می توان گفت زوج فرانسه و المان نیز به تنهایی در اروپا پیشتازی می کند.

به این ترتیب در حال حاضر شاهد اروپایی چند دسته درون اتحادیه اروپا هستیم.

در پیمانی که قرار است درباره ثبات وضع مالی کشورها اعمال شود، به وضوح قید شده است قانون طلایی ثبات بودجه صرفا شامل حال کشورهایی می شود که پیمان را امضا کرده باشند یعنی کشورهایی را که امضا کننده نباشند در بر نمی گیرد.

مجازات ها نیز شامل همین کشورهای امضا کننده می شود.

ساز وکارهای نجات اروپایی نیز شامل کشورهای خارج از پیمان نخواهد شد و اگر انگلیس با بحران مالی عمیق مواجه شود هیچ موسسه و نهادی در سطح اروپا به نجات ان نخواهد شتافت.