انسیه شاه‌حسینی کارگردان سینما در حالی که لباس سپاه پوشیده بود، گفت: از آقای ترامپ ممنونم که من را به آرزویم رساند تا لباس سپاه بپوشم چرا که در دوران دفاع مقدس خیلی تلاش کردم لباس سپاه بپوشم و این کار یکی از آرزوهای من بود.
انسیه شاه‌حسینی کارگردان سینمای ایران در حاشیه هم‌اندیشی هنرمندان بسیجی در حالی که لباس سپاه برتن کرده بود، اظهار داشت: از آقای ترامپ ممنونم که من را به آرزویم رساند تا لباس سپاه بپوشم چراکه در دوران دفاع مقدس خیلی تلاش کردم لباس سپاه بپوشم و این کار یکی از آرزوهای من بود که توسط رئیس جمهور آمریکا محقق شد.
وی هنرمندان بسیجی را پاسداران واقعی انقلاب اسلامی دانست و ادامه داد: وقتی من لباس سپاه را پوشیدم یاد شهید حسین علم‌الهدی افتادم. او با توجه به اینکه دانشجوی تاریخ بود شخصیت بسیار چند لایه و حضوری چندوجهی داشت و واقعاً ایشان یک ظرفیت بود و فقط یک نیروی صرف نبود. ایشان در زمانی که آیین‌نامه و قانون اساسی مجلس خبرگان درحال تصویب بود، خیلی جنب‌وجوش و حضور فعالی داشت ولی همین آدم در عملیات نصر در محاصره افتاد و در نهایت مظلومیت و در سکوت به شهادت رسید و گفت ما فقط به تکیلف عمل می‌کنیم و نتیجه با خداست.
این کارگردان سینما به مسئله تروریست خواندن سپاه توسط دولت آمریکا اشاره کرد و ادامه داد: این اتفاق اتفاقاً خیلی خوب شد و من خیلی خوشحال شدم بخاطر اینکه آمریکایی‌ها به قدری از توان سپاه ما می‌ترسند و وحشت دارند که در کابوس شبانه سپاهیان ما را به عنوان تروریست می‌بینند و این نشان از قدرت ماست.
شاه‌حسینی پوشیدن لباس سپاه را نوعی اعلام موضع به دشمنان دانست و افزود: بهترین شیوه برای مقابله با دشمن به فرموده مولا علی (ع) افزودن به تخصص و علم‌مان است. در همین راستا بچه‌های هنرمند توانایی‌های زیادی دارند اما متاسفانه حمایت نمی‌شود و آن‌ها را جدی نمی‌گیرند به همین خاطر توان و نیروی آن‌ها ظهور و بروز پیدا نمی‌کند.
وی به نقش هنرمندان متعهد در اعتلای هنر متعالی تاکید کرد و ادامه داد: اگر شرایط برای هنرمندانی که توان و قدرت هنرنمایی دارند ایجاد شود؛ واقعاً ایثارگرانه مثل بچه‌هایی که در دوران جنگ معبر باز می‌کردند و جلو می‌رفتند در عرصه سینما تاثیرگذاری می‌کردند البته از این عزیزان حمایت نمی‌شود و همانند سربازی هستند که اسلحه به آن‌ها داده نمی‌شود. به نوعی بنی‌صدرهای زمان مانع از شلیک فرهنگی بچه‌های بسیجی شده‌اند.
