تفاوت ۹۴ میلیون تومانی حقوق متخصصان حفاری دریایی ایرانی و خارجی

 می گوید حفاری در آبهای عمیق یک افسانه بود.افسانه ای که ایران توانست آن را محقق کند.خبری خوش که این هفته توانست نوید بخش این نکته باشد که اگر مسوولان نفتی از این فرصت به دست آمده استفاده کنند و مثل گذشته فرصت سوزی نکنند می توانیم سه تا چهار سال آینده عدد صفر تولید ایران از منابع هیدروکربوری خزر را به رقمی میلیونی در هر روز تبدیل کنیم.

شاید این خبر خوش فرصتی شد تا پای صحبت های خادمی مدیرعامل شرکت حفاری شمال بنشینیم و از وضعیت نگران گننده این روزهای صنعت حفاری حرف بزنیم.از حضور چینی ها در این صنعت و نگرانی از کیفیت تجهیزات حفاری چینی در کشور!

بعید می دانم چنین اتفاقی بیفتد.چراکه اکثر دکل ها اجاره ای که در اختیار ایران است قراردادهای بلندمدت دارند و اگر شرکتی قصد پس گرفتن دکل خود را داشته باشد باید جریمه های سنگینی را نسبت قراردادهای موجود بپردازند که اصلا صرفه اقتصادی ندارد.البته از زوایه ای دیگر هم باید نگاه کرد.درحال حاضر ایران برای اینگونه شرکت ها بازار بسیار خوبی است و اگر دکل خود را پس بگیرند قطعا برای دست یابی به بازار بهتری باید تلاش زیادی کنند و همین امر ریسک زیادی در بردارد.اما ما داشته ایم شرکت هایی که حاضر نشده اند حتی یک روز دیگر در ایران بمانند و کار را رها کردند اما خوشبختانه نیروهای ما توانسته اند تمام این مشکلات را حل کنند.

من همین جا به شما قول می دهم اگر بانک ها با ما همکاری کنند ما همین الان می توانیم 10 دستگاه دکل حفاری آمریکایی خریداری کنیم.واقعیت این است که سازنده می خواهد جنس خودش را بفروشد و سود کند.اگر بخواهد از بازاری مثل ایران چشم پوشی کند قطعا دچار ورشکستگی خواهندشد.در حال حاضر باهمین تحریم ها 85 دستگاه اجاره ای در ایران فعال هستند و جای هیچ نگرانی وجود ندارد.اما قطعا ما باید دردسر بیشتری را برای تامین تجهیزات و ادامه راه نسبت به شرایط عادی تحمل کنیم.

نباید فراموش کنید که ما تقریبا 20 سالی است که با تحریم ها مواجهیم و همیشه هم راهی برای دور زدن آن پیدا کرده ایم.قطعا تحریم ها بی تاثیرنبوده اما ما یاد گرفتیم از راهی دیگر وارد شویم.مثلا شاید تجهیزات را نتوانیم به طور مستقیم و در مدت زمان کوتاهی وارد کنیم و کمی زمان افزایش یابد و بالطبع آن قیمت اما به هرحال تا کنون کارمان راه افتاده است.البته خود سازنده ها هم خیلی تلاش کرده اند که این تحریم ها را اجرا کنند اما به هرحال روش های ما باعث شده حتی آنها هم موفق به عدم فروش تجهیزات به ما نشوند.ضمن اینکه ما تا کنون بسیاری از تجهیزات لازمی که تامین آن دچار مشکل شده بود را مهندسی معکوس کرده ایم.

بله در مورد دستگاه امیرکبیر هم قبل از اینکه راه اندازی شود شرکت سازنده کار را ترک کرد.همانطور که می دانید این سکو دوبار توسط رئیس جمهور افتتاح شد اما بازهم کنار ساحل مانده بود.چراکه راه اندازی آن کار ریسک پذیری بود.چراکه در صورت کوچکترین اشتباه امکان بود این دستگاه در دریا غرق شود اما به هرحال ما باید این ریسک را می پذیرفتیم.حتی شرکت سازنده ماشین آلات را کدگذاری کرده بود که تنها برای چهارماه کار می کردند و پس از آن باید دوباره شارژ می شدند اما خوشبختانه ما متخصصان ما نه تنها این کدها را باز کردند بلکه سکو را هم به دریا بردیم و خبر خوش وزیر هم در این هفته نشان داد که ما توانستیم در خزر به گاز برسیم. 

بله و احتمالا تا 15 روز دیگر به دست ما خواهد رسید.این مساله اتفاق کوچکی نخواهد بود.چراکه پس از 28 سال یک شرکت دستگاهی با مالکیت ایرانی وارد می کند.البته برای حمل خیلی مشکلات داشته ایم اما به هرحال تا کنون توانسته ایم آنها را برطرف کنیم.

اگر پول داشته باشیم حتما! 

برای خرید یک دستگاه باید 200 میلیارد تومان کنار گذاشت.این رقم قطعا رقم کمی نیست و باید بانک ها برای تامین آن کمک کنند.

ما طی چند سال گذشته هر دستگاهی خریده ایم چینی بوده است.

9دستگاه از چین وارد کرده ایم.

به هرحال هر دستگاهی که وارد می شود باید حداقل استانداردها را رعایت کرده باشد.اما قطعا از نظر کیفیت اگر بخواهیم با دستگاه های آمریکایی آنها را مقایسه کنیم اصلا به پای دستگاه های آمریکایی نمی رسند.

گاها قیمت دستگاه های آمریکایی دو برابر قیمت چینی است.

فرضا اگر بتوانید یک دستگاه چینی را با 20 میلیون دلار خریداری کنید برای مشابه آمریکایی آن باید 40 میلیون دلار پرداخت کنید.

به هرحال دستگاه دارد کارمی کند.آنطور هم که باید مشکل ندارد.اما بالاخره نباید فراموش کنیم که گرفتن تجهیزات از چینی ها راحت تر است و کار را آسان تر می کند.

در حال حاضر رسمی های خود نفت بین 2 تا 2 میلیون و 500 تومان دریافت می کنند اما داریم متخصصانی که بعضا به عنوان رئیس دستگاه هستند و 5 تا 6 میلیون تومان هم می گیرند.اما همین کار را اگر متخصصان خارجی انجام دهند 100 میلیون تومان می گیرند.

اگر تا این حد تفاوت میان حقوق متخصصان حفاری ایران با کشورهای دیگر باشد.شما نگران نیستید نیروهایی که امروز در کنار شما آموزش می بینند اینجا را ترک کنند و به این کشورها مهاجرت کنند؟

واقعا خیلی ها برای منافع ملی کار می کنند و برای همین مهاجرت نمی کنند و پای کار می ایستند.اما ما کمتر از دیگر شرکت ها نگرانی داریم.با وجود آنکه در حال حاضر خیلی از نیروهای نفتی ما که با پول کشور آموزش دیده اند مهاجرت کردند و در حال حاضر در معتبرترین شرکت های خارجی فعال هستند.

سطح حقوق ما نسبت به دیگر شرکت ها بهتر است.ضمن آنکه می توانم ادعا کنم که تاکنون هیچیک از نیروهای ما به شرکت های دیگر نرفته اند و شاید داشته ایم که از شرکت های حفاری دیگر نیروهایی به جمع ما پیوسته اند.ما تنها شرکت بین المللی ایران هستیم که در حال حاضر تخصص حفاری در آبهای عمیق را داریم.به همین دلیل حضور یک متخصص برروی دکل فعال در آبهای عمیق می تواند کمارنامه بسیار خوبی باشد.

؟

ما به شخصه وارد چنین فضاهایی نمی شویم.همانطور هم که می دانید الان بنده هم مدیرعامل شرکت حفاری شمال هستم و هم عضو هیات مدیره شرکت ملی حفاری!فکر نمی کنم این موضوعی که شما به آن اشاره می کنید وجود داشته باشد.درست است که در مناقصه ها به عنوان دو شرکت رقیب شرکت می کنیم اما در خیلی از مواقع هم به هم کمک می کنیم.اما شاید بیرون اینگون تصور می شود که شما می گویید.