انتخابات پارلمان اروپا پیروز قطعی و بازنده قطعی نداشت. این انتخابات در واقع صحنه‌ای بود از رقابت‌های احزاب در سطح منطقه‌ای و ملی و در هر کشور نیز احزاب به فراخور، موفقیت یا شکستی نسبی کسب کردند.
احزاب اصلی
به گزارش یورونیوز ، در این انتخابات، دو حزب اصلی پارلمان اروپا با از دست دادن شماری از کرسی‌هایشان ناکامی را تجربه کردند. با این حال آنان می‌توانند خوشحال باشند زیرا نتایج به بدی آنچه که انتظارش را می‌کشیدند نبود.
حزب راست میانه «مردم اروپا» برای اولین بار از سال ۱۹۸۹ میلادی کمتر از ۲۵ درصد مجموع آرا را به خود اختصاص داد. از سوی دیگر سوسیالیست‌ها نیز نتوانستند بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهند. این بدترین عملکرد انتخاباتی آنان از سال ۱۹۷۹ و از زمان آغاز برگزاری انتخابات مستقیم پارلمان اروپا بود.
علیرغم این موضوع، انتخابات برای احزاب اصلی خالی از نتایج امیدوارکننده نبود. در ایتالیا حزب دموکرات توانست حزب «جنبش ۵ ستاره» را کنار بزند و با کسب مقام دوم ۱۹ کرسی را به خود اختصاص دهد. در اسپانیا هم، حزب سوسیالیست توانست پیروزی قاطعی به دست آورد و ۱۹ کرسی را در اختیار بگیرد.
در یونان حزب تازه‌تاسیس و نزدیک به حزب مردم اروپا توانست ۹ نماینده را به مجلس بفرستد. با شکست حزب چپ‌گرای حاکم در یونان، حالا نخست‌وزیر الکسیس سیپراس تقاضای انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن کرده است که موفقیتی برای حزب راست میانه به شمار می‌رود.
پدیده سالوینی
در میان احزابی که رشد را تجربه کرده‌اند، بی‌شک ائتلاف نخست‌وزیر ایتالیا ماتئو سالوینی که کرسی‌هایش در پارلمان را به ۷۰ تا ۷۵ عدد ارتقا داده است بیش از همه جلب توجه می‌کند. با این حال آنان همچنان قادر به کنترل مجلس نیستند و حزب ملی گرای سالوینی یعنی «لیگ» خوش شانس خواهد بود اگر بتواند چهارمین حزب بزرگ پارلمان اروپا را تشکیل دهد.
حزب لیبرال (ALDE) نیز توانسته ۳۵ کرسی را به خود اختصاص دهد و حزب نزدیک به امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه هم ۱۰۰ تا ۱۰۵ کرسی را در اختیار دارد.
موج سبز
پیروزی احزاب سبز در اروپا، هم به معنایی واقعی و هم به معنایی محدود بود. این احزاب در کشورهایی نظیر آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ و فنلاند مقام‌های دوم یا سوم را به خود اختصاص دادند. با این حال نتوانستند حتی یک کرسی در اروپای شرقی و جنوبی به دست بیاورند. در اروپای مرکزی هم وضعیت برای آنان خیلی بهتر نبوده است. آن‌ها در این منطقه تنها توانستند در اتریش ۲ کرسی کسب کنند.
در مجموع اما به نظر می‌رسد با درنظر گرفتن عملکرد مثبت سبزها در بریتانیا، این حزب بتواند ائتلاف راستگرای افراطی سالوینی را در پارلمان پشت سر بگذارد.
منتقدان اتحادیه
بهترین پیروزی احزاب منتقد اتحادیه اروپا در مجارستان به دست آمد؛ جایی که حزب فیدز متعلق به نخست‌وزیر راستگرا یعنی ویکتوراوربان توانست ۵۳ درصد آرا را به خود اختصاص دهد و ۱۳ کرسی را در پارلمان کسب کند. این حزب حالا باید تصمیم بگیرد که آیا در ائتلاف راست میانه «حزب مردم اروپا» باقی بماند یا به ائتلاف راستگرای افراطی سالوینی خواهد پیوست.
در لهستان هم حزب منتقد اتحادیه ۵۳ درصد آرا را به دست آورد. در مجموع به نظر می‌رسد این احزاب منتقد توانسته‌اند ۲۳۵ کرسی از مجموع ۷۵۱ کرسی را به خود اختصاص دهند.
در بریتانیا حزب تازه‌تاسیس برکسیت متعلق به نایجل فارانژ که موافق ترک قطعی اتحادیه اروپاست، با توافق یا بی‌توافق، توانست به موفقیت دست یابد و حدود یک سوم آرا را جذب کند. با این حال این پیروزی آنان با عملکرد موفق حزب لیبرال دموکرات که خواهان باقی ماندن در اتحادیه اروپاست تعدیل شده است. این حزب توانست حدود ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.
در فرانسه حزب «اجتماع ملی» متعلق به مارین لوپن توانست مقام اول در کشور را کسب کند و حزب امانوئل ماکرون را پشت سر بگذارد. با این حال در مقام مقایسه با انتخابات قبلی در سال ۲۰۱۴، از محبوبیت حزب لوپن کاسته شده است.
حزب رئیس‌جمهور فرانسه علیرغم کسب مقام دوم در فرانسه، می‌تواند در ماه‌های پیش رو رهبری لیبرال‌ها را در پارلمان به دست گیرد یا گروهی کوچک و پیشرو را پایه بگذارد که در توازن قوا در شورا، کمیسیون و مجلس اروپا نقش ایفا کند.
انتخابات پارلمان اروپا پیروز قطعی و بازنده قطعی نداشت. این انتخابات در واقع صحنه‌ای بود از رقابت‌های احزاب در سطح منطقه‌ای و ملی و در هر کشور نیز احزاب به فراخور، موفقیت یا شکستی نسبی کسب کردند.
احزاب اصلی
به گزارش یورونیوز ، در این انتخابات، دو حزب اصلی پارلمان اروپا با از دست دادن شماری از کرسی‌هایشان ناکامی را تجربه کردند. با این حال آنان می‌توانند خوشحال باشند زیرا نتایج به بدی آنچه که انتظارش را می‌کشیدند نبود.
حزب راست میانه «مردم اروپا» برای اولین بار از سال ۱۹۸۹ میلادی کمتر از ۲۵ درصد مجموع آرا را به خود اختصاص داد. از سوی دیگر سوسیالیست‌ها نیز نتوانستند بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهند. این بدترین عملکرد انتخاباتی آنان از سال ۱۹۷۹ و از زمان آغاز برگزاری انتخابات مستقیم پارلمان اروپا بود.
علیرغم این موضوع، انتخابات برای احزاب اصلی خالی از نتایج امیدوارکننده نبود. در ایتالیا حزب دموکرات توانست حزب «جنبش ۵ ستاره» را کنار بزند و با کسب مقام دوم ۱۹ کرسی را به خود اختصاص دهد. در اسپانیا هم، حزب سوسیالیست توانست پیروزی قاطعی به دست آورد و ۱۹ کرسی را در اختیار بگیرد.
در یونان حزب تازه‌تاسیس و نزدیک به حزب مردم اروپا توانست ۹ نماینده را به مجلس بفرستد. با شکست حزب چپ‌گرای حاکم در یونان، حالا نخست‌وزیر الکسیس سیپراس تقاضای انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن کرده است که موفقیتی برای حزب راست میانه به شمار می‌رود.
پدیده سالوینی
در میان احزابی که رشد را تجربه کرده‌اند، بی‌شک ائتلاف نخست‌وزیر ایتالیا ماتئو سالوینی که کرسی‌هایش در پارلمان را به ۷۰ تا ۷۵ عدد ارتقا داده است بیش از همه جلب توجه می‌کند. با این حال آنان همچنان قادر به کنترل مجلس نیستند و حزب ملی گرای سالوینی یعنی «لیگ» خوش شانس خواهد بود اگر بتواند چهارمین حزب بزرگ پارلمان اروپا را تشکیل دهد.
حزب لیبرال (ALDE) نیز توانسته ۳۵ کرسی را به خود اختصاص دهد و حزب نزدیک به امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه هم ۱۰۰ تا ۱۰۵ کرسی را در اختیار دارد.
موج سبز
پیروزی احزاب سبز در اروپا، هم به معنایی واقعی و هم به معنایی محدود بود. این احزاب در کشورهایی نظیر آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ و فنلاند مقام‌های دوم یا سوم را به خود اختصاص دادند. با این حال نتوانستند حتی یک کرسی در اروپای شرقی و جنوبی به دست بیاورند. در اروپای مرکزی هم وضعیت برای آنان خیلی بهتر نبوده است. آن‌ها در این منطقه تنها توانستند در اتریش ۲ کرسی کسب کنند.
در مجموع اما به نظر می‌رسد با درنظر گرفتن عملکرد مثبت سبزها در بریتانیا، این حزب بتواند ائتلاف راستگرای افراطی سالوینی را در پارلمان پشت سر بگذارد.
منتقدان اتحادیه
بهترین پیروزی احزاب منتقد اتحادیه اروپا در مجارستان به دست آمد؛ جایی که حزب فیدز متعلق به نخست‌وزیر راستگرا یعنی ویکتوراوربان توانست ۵۳ درصد آرا را به خود اختصاص دهد و ۱۳ کرسی را در پارلمان کسب کند. این حزب حالا باید تصمیم بگیرد که آیا در ائتلاف راست میانه «حزب مردم اروپا» باقی بماند یا به ائتلاف راستگرای افراطی سالوینی خواهد پیوست.
در لهستان هم حزب منتقد اتحادیه ۵۳ درصد آرا را به دست آورد. در مجموع به نظر می‌رسد این احزاب منتقد توانسته‌اند ۲۳۵ کرسی از مجموع ۷۵۱ کرسی را به خود اختصاص دهند.
در بریتانیا حزب تازه‌تاسیس برکسیت متعلق به نایجل فارانژ که موافق ترک قطعی اتحادیه اروپاست، با توافق یا بی‌توافق، توانست به موفقیت دست یابد و حدود یک سوم آرا را جذب کند. با این حال این پیروزی آنان با عملکرد موفق حزب لیبرال دموکرات که خواهان باقی ماندن در اتحادیه اروپاست تعدیل شده است. این حزب توانست حدود ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.
در فرانسه حزب «اجتماع ملی» متعلق به مارین لوپن توانست مقام اول در کشور را کسب کند و حزب امانوئل ماکرون را پشت سر بگذارد. با این حال در مقام مقایسه با انتخابات قبلی در سال ۲۰۱۴، از محبوبیت حزب لوپن کاسته شده است.
حزب رئیس‌جمهور فرانسه علیرغم کسب مقام دوم در فرانسه، می‌تواند در ماه‌های پیش رو رهبری لیبرال‌ها را در پارلمان به دست گیرد یا گروهی کوچک و پیشرو را پایه بگذارد که در توازن قوا در شورا، کمیسیون و مجلس اروپا نقش ایفا کند.
