محمود صباغی: بارها در میان ازدحام مردم و ترافیک اتومبیل ها و صدای بلندگوی اسکورت پلیس، عبور کاروان ریاست جمهوری را شاهد بوده ایم . شاید به علت شیشه های دودی اتوموبیل تشریفات، دیدن سرنشینان از بیرون مقدور نباشد – که نیست – اما اینکه رئیس جمهور از داخل اتومبیل در حال حرکت ، ببینند که "چند نفر می خندند و چند نفر عصبانی اند و چه تعداد صورتشان گرفته هست " و از روی حالات ظاهری به یک "نظرسنجی" برسند وآن را تجزیه و تحلیل کنند، شاید از عجایب روزگار ماست. اینکه آیا چنین نظر سنجی هایی بر مبنای علمی و حتی تجربی استوار است یا نه سخن ما نیست. فقط نگرانیم که مبادا سیاستگذاری های دولت بر مبنای چنین نظر سنجی هایی صورت بگیرد و خدا نکند که چنین باشد. توصیه میکنیم که جناب ریاست جمهور برای یکبار حتّی با تیم کامل حفاظتی هم که شده سوار اتوبوس واحد و یا مترو شوند و رو در رو با مردم همکلام شوند تا به عینه ببینند که شعاع بی رحم دایره فقر با چه سرعتی وسیع و وسیع تر می شود.
صرفنظر از نحوه این نظرسنجی، سخنان تآمل برانگیز روحانی در دیدار با اصحاب رسانه ، و شیوه نگرش ایشان به تورم و گرانی کمرشکن اخیر که در ادبیات سیاسی این روزها با عنوان "کوچک شدن سفره مردم" بر سر زبانهاست، جمله معروف "سانتریفوژها باید بچرخد ، چرخ زندگی مردم نیز ..." در سخنرانی انتخاباتی دور اول را به یادمان آورد که با چه واکنش پر شوری هم از سوی هواداران و رای دهندگان مواجه شد. در دیدار روز یکشنبه گذشته اگر مستقیم از زبان ایشان نمی شنیدیم که "کوچک شدن سفره مردم مهم نیست" به سختی باورمان می شد که آن شعار انتخاباتی و این توصیف از سفره مردم ، تراوش های ذهنی یک فرد است و از یک گستره فکری سرچشمه می گیرد. و این یعنی یک پارادکس ناب. در این وانفسای گرانی و تورم و اختلاس و ... که مردم نگران امروز و فردای خود هستند، شرط انصاف نیست که با سخنانی چنین بی تفاوت و بی پروا آن هم از سوی بالاترین مقام اجرایی، دل مردم خالی شود که جز پاشیده شدن تخم ناامیدی و یاس، نتیجه ای نخواهد داشت. جناب رئیس جمهور! آن سخنرانی انتخاباتی و این بی اهمیت نشان دادن سفره مردم را دیگر کجای دلمان بگذاریم؟
