پروژه Artichoke - CIA مجموعه ای از پروژه های کنترل ذهن بود که با استفاده از روش ها و مواد مختلف مانند هیپنوتیزم، LSD و انزوای کامل به عنوان روش هایی برای بازجویی، تخلیه اطلاعاتی یا حتی کنترل رفتار افراد مورد استفاده قرار می گرفت.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، استفاده از این روش ها را می توان یک نوع آزار و اذیت فیزیولوژیکی/ روانی فجیع دانست. این عملیات باعث شد که افراد با خاطرات مبهم، ناقص و به هم آمیخته تا پایان عمر خود زندگی کنند.
در سال 1951، دفتر اطلاعات علمی سازمان سیا، پروژه ای با نام Artichoke را با هدف کنترل ذهن آغاز کرد. این پروژه تحت نظارت یک نماینده از کارکنان تحقیق سیا، یک سرهنگ ارتش سابق و یک روانپزشک انجام می شد و اطلاعات مورد نیاز خود را از بخش های اطلاعاتی ارتش، نیروی دریایی، نیروی هوایی و FBI جمع آوری می کرد.
افزون بر این، این پروژه به دنبال پاسخ این سوال بود که؛ "آیا ما می توانیم فردی را به نقطه ای برسانیم که در برابر اراده خود و حتی در برابر قوانین اساسی طبیعت، اختیاری نداشته باشد؟"
آزمایشگرها، آزمایش های داخلی و خارجی را با استفاده از LSD در کنار هیپنوتیزم و ایزوله کامل افراد انجام می دادند تا از نظر روان شناختی و روش های بازجویی در مورد افراد بشر اطمینان حاصل کنند. این پروژه همچنین به بررسی اثرات اعتیاد به مورفین، ترک سریع مواد مخدر و استفاده از مواد شیمیایی می پرداخت. سازمان سیا اغلب آزمودنی ها را از بین اقلیت های نژادی و زندانیان نظامی انتخاب می کرد و در مکانهایی مخفی در بخش هایی از اروپا و آسیا، مورد ازمایش قرار می داد.
به جز نتایج آشکار غیر انسانی از پروژه هایی که همه شرکت کنندگان قربانیان PTSD و مشکلاتی دیگر بودند، شیوع برخی اختلالات روانی، از دیگر اتفاقاتی بود که در حاشیه این آزمایشات رخ داد. در نهایت در سال 1975 این آزمایشات متوقف و تحت نظارت نهادهای حقوق بشری قرار گرفت. گرچه برخی مدعی این موضوعند که این آزمایشات همچنان ادامه دارند.
